Caput

 1 X   |       iusta nasci, cum aliquid ab amicis quod rectum non esset postularetur,
 2 XI  |            Tuberone aequalibusque amicis derelictum videbamus. At
 3 XI  |         statuerimus vel concedere amicis, quidquid velint, vel impetrare
 4 XI  |        vitii; sed loquimur de iis amicis qui ante oculos sunt, quos
 5 XII | existiment ita se alligatos ut ab amicis in magna aliqua re publica
 6 XIII|        amicitiae sanciatur, ut ab amicis honesta petamus, amicorum
 7 XIV |        nihil umquam omnino deesse amicis. Ubi enim studia nostra
 8 XV  |        vita inculta et deserta ab amicis non possit esse iucunda.
 9 XVI |         ipse facit, tanti fiat ab amicis. ~Harum trium sententiarum
10 XVI |        ipse faciat, tanti fiat ab amicis. Saepe enim in quibusdam
11 XVII|       parandis adhibere curam, in amicis eligendis neglegentis esse
12 XIX |        numquam inferioris ordinis amicis, Q. vero Maximum fratrem,
13 XX  |        res, ut discedendum sit ab amicis; quas qui impedire vult,
14 XXII|         quaeque ipsi non tribuunt amicis, haec ab iis desiderant.
15 XXII|          plectimur, tum maxime in amicis et diligendis et colendis;