Caput

 1 III  |       decessu plerique angi solent. Nihil mali accidisse Scipioni
 2 III  |          vel fortuna vel gloria, ut nihil posset accedere, moriendi
 3 IV   |           non fecissent profecto si nihil ad eos pertinere arbitrarentur,
 4 IV   |             ullus sensus maneat, ut nihil boni est in morte, sic certe
 5 IV   |             est in morte, sic certe nihil mali; sensu enim amisso
 6 V    |          rebus humanis anteponatis; nihil est enim tam naturae aptum,
 7 VI   |          Caput VI~Est enim amicitia nihil aliud nisi omnium divinarum
 8 VI   |           scio an excepta sapientia nihil melius homini sit a dis
 9 VIII |            causa, in amicitia autem nihil fictum est, nihil simulatum
10 VIII |             autem nihil fictum est, nihil simulatum et, quidquid est,
11 VIII |      virtutis perspicere videamur. ~Nihil est enim virtute amabilius,
12 VIII |             enim virtute amabilius, nihil quod magis adliciat ad diligendum,
13 IX   |             dissentiunt, nec mirum; nihil enim altum, nihil magnificum
14 IX   |            mirum; nihil enim altum, nihil magnificum ac divinum suspicere
15 X    | disserebantur. Quamquam ille quidem nihil difficilius esse dicebat,
16 XI   |          quidem sapientia si simus, nihil habeat res vitii; sed loquimur
17 XIII |       opinor mirabilia quaedam (sed nihil est quod illi non persequantur
18 XIII |       amicitiam e vita tollunt, qua nihil a dis immortalibus melius
19 XIII |        immortalibus melius habemus, nihil iucundius. Quae est enim
20 XIV  |              non admodum delectari? Nihil est enim remuneratione benevolentiae,
21 XIV  |        remuneratione benevolentiae, nihil vicissitudine studiorum
22 XIV  |             quod recte addi potest, nihil esse quod ad se rem ullam
23 XIV  |            coniunctos atque natura. Nihil est enim appetentius similium
24 XIV  |         sciam an ne opus sit quidem nihil umquam omnino deesse amicis.
25 XVIII|      amicitia quaerimus, fides est; nihil est enim stabile quod infidum
26 XXI  |    inimicitiae susceptae videantur. Nihil est enim turpius quam cum
27 XXIII|            multi ita contemnunt, ut nihil inanius, nihil esse levius
28 XXIII|       contemnunt, ut nihil inanius, nihil esse levius existiment!
29 XXIII|    habuisset. Sic natura solitarium nihil amat semperque ad aliquod
30 XXV  |        voluntatem loquentium omnia, nihil ad veritatem. ~Cum autem
31 XXV  |   reficiendis! Dissuasimus nos; sed nihil de me, de Scipione dicam
32 XXVI |            videas tuumque ostendas, nihil fidum, nihil exploratum
33 XXVI |      tuumque ostendas, nihil fidum, nihil exploratum habeas, ne amare
34 XXVII|          est ab amando; amare autem nihil est aliud nisi eum ipsum
35 XXVII|         fortuna aut natura tribuit, nihil habeo quod cum amicitia
36 XXVII|      offendi, quod quidem senserim, nihil audivi ex eo ipse quod nollem;
37 XXVII|           non potest, ut ea excepta nihil amicitia praestabilius putetis. ~