Caput

2007 VII  |               nec domus ulla nec urbs stare poterit, ne agri quidem
2008 XXI  |              nec fieri possit, ut non statim alienatio disiunctioque
2009 XII  |       discedant; improbis autem poena statuenda est, nec vero minor iis
2010 XI   |            defeceris. ~Quod si rectum statuerimus vel concedere amicis, quidquid
2011 XIX  |       aliquamdiu propter ignorationem stirpis et generis in famulatu fuerunt,
2012 proem|            memoriae mandabam fierique studebam eius prudentia doctior.
2013 XX   |             maxima potest esse, morum studiorumque distantia. ~Recte etiam
2014 XXVI |              occultus ne se insinuet, studiose cavendum est; nec enim facillime
2015 XX   |              aetate venandi aut pilae studiosi fuerunt, eos habere necessarios
2016 XIII |      exspectemus quidem, dum rogemur; studium semper adsit, cunctatio
2017 XXVI |            Haec enim etiam in fabulis stultissima persona est improvidorum
2018 XV   |          indulgeri novis. ~Quid autem stultius quam, cum plurimum copiis,
2019 XXVI |              hodie ante omnes comicos stultos senes ~Versaris atque inlusseris
2020      | sua
2021 XIII |             in amicitia amicorum bene suadentium valeat auctoritas, eaque
2022 IX   |           munitus est, ut nullo egeat suaque omnia in se ipso posita
2023 XIX  |         vetustatem ferunt, esse debet suavissima; verumque illud est, quod
2024 XVIII|           esse violatum. ~Accedat huc suavitas quaedam oportet sermonum
2025 XIX  |             hoc loco quaedam quaestio subdifficilis, num quando amici novi,
2026 XIII |              enim interest motu animi sublato non dico inter pecudem et
2027 XXIV |               sapientis est; una illa sublevanda offensio est, ut et utilitas
2028 XX   |             ut ii qui superiores sunt submittere se debent in amicitia, sic
2029 X    |          impendere amicitiis ut omnia subterfugere non modo sapientiae sed
2030 XXV  |          oratio. Itaque lex popularis suffragiis populi repudiata est. Atque,
2031 I    |          Attice, et eo magis, quod P. Sulpicio utebare multum, cum is tribunus
2032 XI   |              hoc numero nobis exempla sumenda sunt, et eorum quidem maxime
2033 III  |          homini fas esset optare? qui summam spem civium, quam de eo
2034 proem|            eram deductus ad Scaevolam sumpta virili toga, ut, quoad possem
2035      | suos
2036 XIX  |            tamquam superiorem colebat suosque omnes per se posse esse
2037 XV   |     pulcherrimam vitae, ut ita dicam, supellectilem? etenim cetera cum parant,
2038 XX   |             aut fortuna aut dignitate superari. Quorum plerique aut queruntur
2039 III  |        adulescens incredibili virtute superavit, qui consulatum petivit
2040 XIV  |            virtus neque immunis neque superba, quae etiam populos universos
2041 XV   |         posset. ~Quamquam miror, illa superbia et importunitate si quemquam
2042 VIII |             autem est, qui Tarquinium Superbum, qui Sp. Cassium, Sp. Maelium
2043 VI   |           quidem extremum, illa autem superiora caduca et incerta, posita
2044 XIX  |              anteibat aetate, tamquam superiorem colebat suosque omnes per
2045 III  |              alto dignitatis gradu ad superos videatur deos potius quam
2046 XIII |              esse pro pluribus; satis superque esse sibi suarum cuique
2047 XXIII|           uspiam collocaret atque ibi suppeditans omnium rerum, quas natura
2048 XVI  |         amicorum! precari ab indigno, supplicare, tum acerbius in aliquem
2049 XII  |            tegenda non est sed potius supplicio omni vindicanda est, ut
2050 XXI  |      depositae, sed etiam inimicitiae susceptae videantur. Nihil est enim
2051 XIII |            sis, aut non suscipere aut susceptam deponere. Quod si curam
2052 XIII |               sollicitus sis, aut non suscipere aut susceptam deponere.
2053 XIII |                ne aliquas propter eam suscipiamus molestias? Quid enim interest
2054 XV   |            esse fiducia, omnia semper suspecta atque sollicita, nullus
2055 XI   |               proditum est. Igitur ne suspicari quidem possumus quemquam
2056 III  |               dictu est; quid homines suspicentur, videtis; hoc vere tamen
2057 IX   |           nihil magnificum ac divinum suspicere possunt qui suas omnes cogitationes
2058 XXIV |           amicitiae, multaeque causae suspicionum offensionumque dantur, quas
2059 XVIII|              sed ne ipsum quidem esse suspiciosum, semper aliquid existimantem
2060 XII  |           recentem poenam Ti. Gracchi sustinuimus; de C. Gracchi autem tribunatu
2061 XII  |           coepit, labitur. Videtis in tabella iam ante quanta sit facta
2062      | Tales
2063 III  |            certe mentiar. Moveor enim tali amico orbatus qualis, ut
2064 IX   |         abiecerunt in rem tam humilem tamque contemptam. Quam ob rem
2065 VI   |           igitur inter viros amicitia tantas opportunitates habet quantas
2066 XIV  |             cum studio est profectum; tantumque abest, ut amicitiae propter
2067 XXIII|           Verum ergo illud est quod a Tarentino Archyta, ut opinor, dici
2068 XII  |            modo excusatione amicitiae tegenda non est sed potius supplicio
2069 XVII |      neglegenda est fama nec mediocre telum ad res gerendas existimare
2070 VI   |              nostris quam in fortunae temeritate. Qui autem in virtute summum
2071 XI   |               paruit ille Ti. Gracchi temeritati sed praefuit, nec se comitem
2072 XIII |          oderit, ut bonitas malitiam, temperantia libidinem, ignaviam fortitudo;
2073 III  |               tempus, iterum sibi suo tempore, rei publicae paene sero,
2074 I    |             quo erat nemo fere senior temporibus illis, nemo prudentior;
2075 VIII |               coluntur et observantur temporis causa, in amicitia autem
2076 XVII |                quo utamur quasi equis temptatis, sic amicitia ex aliqua
2077 XIII |             in rebus, tum in amicitia tenera atque tractabilis, ut et
2078 XVIII|      sapientem licet dicere, haec duo tenere in amicitia: primum ne quid
2079 XIX  |         anteponendi, ut equis vetulis teneros anteponere solemus. Indigna
2080 XXIII|      despiciunt, quos parvo contentos tenuis victus cultusque delectat;
2081 XXIV |               obsequio autem, quoniam Terentiano verbo libenter utimur, comitas
2082 XXV  |               adsentari, ~ut ait idem Terentius, sed ille in Gnathonis persona,
2083 XVI  |               amicitia fines et quasi termini diligendi. De quibus tres
2084 IV   |   arbitrarentur, vel eorum qui in hac terra fuerunt magnamque Graeciam,
2085 XVI  |               excidat, aut ne quid in terram defluat, aut ne plus aequo
2086 XVI  |             aequaliterque respondeat, tertiam, ut, quanti quisque se ipse
2087 XVI  |             in amicitiam congeratur. ~Tertius vero ille finis deterrimus,
2088 XXVI |      adhibetur, orationem illam vanam testimonium esse laudum suarum putant.
2089 XXVI |             Magnas vero agere gratias Thais mihi? ~Satis erat respondere:
2090 XII  |               Quis clarior in Graecia Themistocle, quis potentior? qui cum
2091 XXIII|         oderit, qualem fuisse Athenis Timonem nescio quem accepimus, tamen
2092 XXI  |              gignuntur. Quae tamen si tolerabiles erunt, ferendae sunt, et
2093 XXVII|            possum. Omnia autem brevia tolerabilia esse debent, etiamsi magna
2094 XIII |            est cur amicitiam funditus tollamus e vita, ne aliquas propter
2095 XIII |              est, non tantum valet ut tollat e vita amicitiam, non plus
2096 XVI  |       praeceptum, cuiuscumque est, ad tollendam amicitiam valet; illud potius
2097 XXIII|             ex hac hominum frequentia tolleret et in solitudine uspiam
2098 V    |            propinquitate benevolentia tolli potest, ex amicitia non
2099 XVII |          praecurrit amicitia iudicium tollitque experiendi potestatem. ~
2100 V    |          benevolentia amicitiae nomen tollitur, propinquitatis manet. ~
2101 XIII |        videntur, qui amicitiam e vita tollunt, qua nihil a dis immortalibus
2102 XVIII|            esse multiplex ingenium et tortuosum, neque vero, qui non isdem
2103      | tot
2104 VII  |          ferunt, quae in rerum natura totoque mundo constarent quaeque
2105 XXIII|            otiosi, postremo ii qui se totos tradiderunt voluptatibus,
2106 XIII |              in amicitia tenera atque tractabilis, ut et bonis amici quasi
2107 XXII |            talibus ea, quam iam dudum tractamus, stabilitas amicitiae confirmari
2108 XVIII|          omnia ad eam, quam iam dudum tracto, constantiam. Ita fit verum
2109 XXIII|              postremo ii qui se totos tradiderunt voluptatibus, sine amicitia
2110 XXII |          expetenda, honestas, gloria, tranquillitas animi atque iucunditas,
2111 XXV  |      collegiorum ad populi beneficium transferebatur; atque is primus instituit
2112 XXI  |           Quod nisi idem in amicitiam transferetur, verus amicus numquam reperietur;
2113 XVI  |          termini diligendi. De quibus tres video sententias ferri,
2114 IV   |               ex omnibus saeculis vix tria aut quattuor nominantur
2115 II   |              appellant et existimant. Tribuebatur hoc modo M. Catoni; scimus
2116 XX   |            sunt. ~Tantum autem cuique tribuendum, primum quantum ipse efficere
2117 XXI  |            hic honos veteri amicitiae tribuendus, ut is in culpa sit qui
2118 IV   |            mortuis tam religiosa iura tribuerunt, quod non fecissent profecto
2119 II   |               Fanni, quod mihi tantum tribui dicis quantum ego nec adgnosco
2120 XXVII|           mihi aut fortuna aut natura tribuit, nihil habeo quod cum amicitia
2121 XII  |      sustinuimus; de C. Gracchi autem tribunatu quid expectem, non libet
2122 XXV  |        contionis, cum ferret legem de tribunis plebis reficiendis! Dissuasimus
2123 I    |       Sulpicio utebare multum, cum is tribunus plebis capitali odio a Q.
2124 XXII |             possunt, quaeque ipsi non tribuunt amicis, haec ab iis desiderant.
2125 IV   |             Scaevola, mecum venisses, triduum disseruit de re publica;
2126 XVIII|       mediocre condimentum amicitiae. Tristitia autem et in omni re severitas
2127 XVI  |          tanti fiat ab amicis. ~Harum trium sententiarum nulli prorsus
2128 XX   |           enim, ut ad fabulas redeam, Troiam Neoptolemus capere potuisset,
2129 XIII |         hominem, sed inter hominem et truncum aut saxum aut quidvis generis
2130      | tua
2131 XI   |            rem publicam vexantem a Q. Tuberone aequalibusque amicis derelictum
2132 XXVII|                ut in vestra, ut in Q. Tuberonis; equidem etiam admodum adulescentis
2133 XIV  |               etiam populos universos tueri iisque optime consulere
2134 XIV  |             amici amor ipse delectat, tumque illud fit, quod ab amico
2135      | tuo
2136      | tuos
2137 IV   |               adesset et alii plures, tuque etiam, Scaevola, mecum venisses,
2138 XVII |               et assentando colligere turpe est; virtus, quam sequitur
2139 XII  |       sanciatur, ut neque rogemus res turpes nec faciamus rogati. Turpis
2140 XII  |           turpes nec faciamus rogati. Turpis enim excusatio est et minime
2141 XVII |             de via sit, modo ne summa turpitudo sequatur; est enim quatenus
2142 XXVI |        dicitur, apertum pectus videas tuumque ostendas, nihil fidum, nihil
2143 XXIV |            digna est; aliter enim cum tyranno, aliter cum amico vivitur. ~
2144 XV   |      abundantia vivere? Haec enim est tyrannorum vita nimirum, in qua nulla
2145 IV   |              animorum et corporum nec ullus sensus maneat, ut nihil
2146 XXII |              proverbio. Nam implicati ultro et citro vel usu diuturno
2147      | unam
2148 XIV  |           superba, quae etiam populos universos tueri iisque optime consulere
2149 III  |       publicae paene sero, qui duabus urbibus eversis inimicissimis huic
2150 VII  |     coniunctionem, nec domus ulla nec urbs stare poterit, ne agri quidem
2151 XXIII|             tolleret et in solitudine uspiam collocaret atque ibi suppeditans
2152      | usque
2153 II   |             Cato, quia multarum rerum usum habebat; multa eius et in
2154 II   |             isto officio, quod semper usurpavi, cum valerem, abduci incommodo
2155 VIII |              aliqua benevola memoriam usurpet, quos numquam viderit? quis
2156 XVII |            impetum benevolentiae, quo utamur quasi equis temptatis, sic
2157 VI   |           fere singulis, divitiae, ut utare, opes, ut colare, honores,
2158 XIX  |              quo consuevit, libentius utatur quam intractato et novo.
2159 I    |               magis, quod P. Sulpicio utebare multum, cum is tribunus
2160 XVII |               XVII~His igitur finibus utendum arbitror, ut, cum emendati
2161 VII  |           fabula! cum ignorante rege, uter Orestes esset, Pylades Orestem
2162 VIII |          cogitatione quantum illa res utilitatis esset habitura. Quod quidem
2163 XIV  |             mihi quidem videntur, qui utilitatum causa fingunt amicitias,
2164      | utraque
2165 IV   |               antevertit. Quam ob rem utrique nostrum gratum admodum feceris. ~
2166      | utroque
2167      | utrum
2168 X    |              interdum contentione vel uxoriae condicionis vel commodi
2169 V    |                                 Caput V~Laelius: Ego vero non gravarer,
2170 XXIV |                eam capiunt qua debent vacare; peccasse enim se non anguntur,
2171 XIII |              amicorum bene suadentium valeat auctoritas, eaque et adhibeatur
2172 VII  |         egentes abundant et imbecilli valent et, quod difficilius dictu
2173 XXV  |              sine qua nomen amicitiae valere non potest. Nam cum amicitiae
2174 II   |             quod semper usurpavi, cum valerem, abduci incommodo meo debui,
2175 VI   |               voluptates, ut gaudeas, valetudo, ut dolore careas et muneribus
2176 XXVI |            adhibetur, orationem illam vanam testimonium esse laudum
2177 XXVI |             rem, quamquam blanda ista vanitas apud eos valet qui ipsi
2178 XXV  |            assentatio molesta, cum ad vanitatem accessit auctoritas. ~Secerni
2179 XV   |             famulos, vestem egregiam, vasa pretiosa, amicos non parare,
2180 VII  |              virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum natura
2181 XI   |              Coriolano debuerunt? num Vecellinum amici regnum adpetentem,
2182 XVI  |           aliquem invehi insectarique vehementius, quae in nostris rebus non
2183 I    |              de amicitia loquetur. Tu velim a me animum parumper avertas,
2184 XI   |            impetrare ab iis, quidquid velimus, perfecta quidem sapientia
2185 XIII |      amicitiae, quas vel adducas, cum velis, vel remittas; caput enim
2186 XX   |             nec si qui ineunte aetate venandi aut pilae studiosi fuerunt,
2187 XXV  |              cum populo. Tamen illius vendibilem orationem religio deorum
2188 XXIII|            virtus ipsa contemnitur et venditatio quaedam atque ostentatio
2189 XXIV |              nascitur odium, quod est venenum amicitiae, sed obsequium
2190 XVII |               quatenus amicitiae dari venia possit. Nec vero neglegenda
2191 II   |        commentandi causa, ut adsolet, venissemus, tu non adfuisti, qui diligentissime
2192 IV   |          tuque etiam, Scaevola, mecum venisses, triduum disseruit de re
2193 XI   |               in consilio, deprecatum venisset, hanc ut sibi ignoscerem,
2194 I    |               et Q. Mucius ad socerum veniunt post mortem Africani; ab
2195 XX   |             qui hac opinione non modo verbis sed etiam opere levandi
2196 XXIV |             autem, quoniam Terentiano verbo libenter utimur, comitas
2197 VI   |             nec eam, ut quidam docti, verborum magnificentia metiamur virosque
2198 XXII |              se ac diligent sed etiam verebuntur. Nam maximum ornamentum
2199 XXII |               tollit qui ex ea tollit verecundiam. ~Itaque in iis perniciosus
2200 XVI  |            quam acceperit; neque enim verendum est, ne quid excidat, aut
2201 IV   |               maerere hoc eius eventu vereor ne invidi magis quam amici
2202 XXVII|            adulescentis P. Rutili, A. Vergini familiaritate delector.
2203 XXV  |             est (tollit enim iudicium veri idque adulterat), tum amicitiae
2204 IX   |              imbecillitate gravior et verior. Nam si utilitas amicitias
2205 IV   |             amici sit. Sin autem illa veriora, ut idem interitus sit animorum
2206 XXVI |              fieri oportet, quae tota veritate perpenditur? in qua nisi,
2207 XXIV |             Cuius autem aures clausae veritati sunt, ut ab amico verum
2208 XV   |               huius, quem dixi, mores veros amicos parare non potuerunt,
2209 XVII |               honoribus reque publica versantur; ubi enim istum invenias
2210 XXVI |          omnes comicos stultos senes ~Versaris atque inlusseris lautissume. ~
2211 XXVII|      exstincta non est; nec mihi soli versatur ante oculos, qui illam semper
2212 XXV  |             primus instituit in forum versus agere cum populo. Tamen
2213 VI   |          plurimas continet; quoquo te verteris, praesto est, nullo loco
2214 XIX  |                esse debet suavissima; verumque illud est, quod dicitur,
2215 XXI  |               amicitiam transferetur, verus amicus numquam reperietur;
2216 III  |             dimisso domum reductus ad vesperum est a patribus conscriptis,
2217 XV   |              pecunia, equos, famulos, vestem egregiam, vasa pretiosa,
2218 XIV  |              gloria, ut aedificio, ut vestitu cultuque corporis, animante
2219      | vestra
2220 XI   |              Cumanus, hospes familiae vestrae, Scaevola, cum ad me, quod
2221      | vestrum
2222 XXII |        consiliis et acta agimus, quod vetamur vetere proverbio. Nam implicati
2223 XXII |             acta agimus, quod vetamur vetere proverbio. Nam implicati
2224 XV   |               immutari, sperni ab iis veteres amicitias, indulgeri novis. ~
2225 XXI  |           ferendae sunt, et hic honos veteri amicitiae tribuendus, ut
2226 XIX  |           amici novi, digni amicitia, veteribus sint anteponendi, ut equis
2227 XIX  |             aliarum rerum satietates; veterrima quaeque, ut ea vina, quae
2228 I    |           sermonum positum in hominum veterum auctoritate, et eorum inlustrium,
2229 XIX  |            sint anteponendi, ut equis vetulis teneros anteponere solemus.
2230 XIX  |             illae quidem repudiandae, vetustas tamen suo loco conservanda;
2231 XIX  |             quaeque, ut ea vina, quae vetustatem ferunt, esse debet suavissima;
2232 XI   |          quidem Gracchum rem publicam vexantem a Q. Tuberone aequalibusque
2233 VI   |                                 Caput VI~Est enim amicitia nihil
2234 XVII |              aut fama, declinandum de via sit, modo ne summa turpitudo
2235 XIV  |    remuneratione benevolentiae, nihil vicissitudine studiorum officiorumque
2236 XV   |              est istorum quidque, qui vicit viribus), amicitiarum sua
2237 VIII |     probitatis et virtutis perspicere videamur. ~Nihil est enim virtute
2238 XI   |              XI~Quam ob rem id primum videamus, si placet, quatenus amor
2239 IV   |            sic fruor ut beate vixisse videar, quia cum Scipione vixerim,
2240 XI   |       aequalibusque amicis derelictum videbamus. At C. Blossius Cumanus,
2241 VII  |               esse multa), ab iis, si videbitur, qui ista disputant, quaeritote. ~
2242 XI   |         sapientiam proxime accedunt. ~Videmus Papum Aemilium Luscino familiarem
2243 XX   |           quidvis deferre ad alterum, videndum est tamen, quid ille possit
2244 XVI  |             diligendi. De quibus tres video sententias ferri, quarum
2245 II   |              tulit! memineram Paulum, videram Galum, sed hi in pueris,
2246 XII  |          populus Romanus audierat aut viderat? Hunc etiam post mortem
2247 III  |          negem, quam id recte faciam, viderint sapientes; sed certe mentiar.
2248 II   |             facis amice; sed, ut mihi videris, non recte iudicas de Catone;
2249 XXVI |               enim adulantem nemo non videt, nisi qui admodum est excors;
2250 XXVI |               is qui illusus sit plus vidisse videatur. Quid autem turpius
2251 XIV  |                Ubi enim studia nostra viguissent, si numquam consilio, numquam
2252 VII  |                                 Caput VII~Cumque plurimas et maximas
2253 VIII |                                 Caput VIII~Laelius: Vim hoc quidem
2254 XIX  |              veterrima quaeque, ut ea vina, quae vetustatem ferunt,
2255 XXV  |            nobis defendentibus facile vincebat. Atque id actum est praetore
2256 XXVI |           atque ad extremum det manus vincique se patiatur, ut is qui illusus
2257 IV   |             evolet tamquam e custodia vinclisque corporis, cui censemus cursum
2258 XII  |             sed potius supplicio omni vindicanda est, ut ne quis concessum
2259 XVIII|            existimantem ab amico esse violatum. ~Accedat huc suavitas quaedam
2260 II   |                Laeli; nec enim melior vir fuit Africano quisquam nec
2261 XV   |            istorum quidque, qui vicit viribus), amicitiarum sua cuique
2262 III  |           disserere, tamen aufert eam viriditatem in qua etiam nunc erat Scipio. ~
2263 proem|          deductus ad Scaevolam sumpta virili toga, ut, quoad possem et
2264 XI   |             Nam hoc quidem in talibus viris quid attinet dicere, si
2265 XIII |         firmitatis haberet minimumque virium, ita amicitias appetere
2266 VI   |       verborum magnificentia metiamur virosque bonos eos, qui habentur,
2267 XIII |           amicitiam, non plus quam ut virtutes, quia non nullas curas et
2268 XXII |               si id volumus adipisci, virtuti opera danda est, sine qua
2269 XXII |         patere in amicitia licentiam; virtutum amicitia adiutrix a natura
2270 XXIII|             aliquem, apud quem evomat virus acerbitatis suae. Atque
2271 IV   |       animorum, quae se in quiete per visum ex Africano audisse dicebat.
2272 VI   |        Principio qui potest esse vita vitalis, ut ait Ennius, quae non
2273 V    |             autem ea quae sunt in usu vitaque communi, non ea quae finguntur
2274 XXIII|            nescio quo modo per omnium vitas amicitia nec ullam aetatis
2275 XXI  |             delabitur. Erumpunt saepe vitia amicorum tum in ipsos amicos,
2276 XI   |               simus, nihil habeat res vitii; sed loquimur de iis amicis
2277 XXV  |          autem omnium rerum simulatio vitiosa est (tollit enim iudicium
2278 XXV  |              multis nominibus est hoc vitium notandum levium hominum
2279 XXIII|           Caput XXIII~Quo etiam magis vituperanda est rei maxime necessariae
2280 V    |         possunt, naturam optimam bene vivendi ducem. Sic enim mihi perspicere
2281 XIII |              caput enim esse ad beate vivendum securitatem, qua frui non
2282 XXVII|        ereptus, vivit tamen semperque vivet; virtutem enim amavi illius
2283 XXVII|          quamquam est subito ereptus, vivit tamen semperque vivet; virtutem
2284 XXIV |             tyranno, aliter cum amico vivitur. ~Cuius autem aures clausae
2285 V    |           esse non posse; neque id ad vivum reseco, ut illi qui haec
2286 I    |         coniunctissime et amantissime vixerat, quanta esset hominum vel
2287 IV   |             videar, quia cum Scipione vixerim, quocum mihi coniuncta cura
2288 XXI  |            gerere quocum familiariter vixeris. Ab amicitia Q. Pompei meo
2289 IV   |          amicitiae sic fruor ut beate vixisse videar, quia cum Scipione
2290      | vobis
2291 XVI  |               et exiliter ad calculos vocare amicitiam, ut par sit ratio
2292 XVI  |            sit, dixero. Negabat ullam vocem inimiciorem amicitiae potuisse
2293 XIX  |               se posse esse ampliores volebat. ~Quod faciendum imitandumque
2294 XXI  |               hoc apparet in bestiis, volucribus, nantibus, agrestibus, cicuribus,
2295 XXII |         optimum maximumque sit, si id volumus adipisci, virtuti opera
2296 VIII |         quidquid est, id est verum et voluntarium. ~Quapropter a natura mihi
2297 XVII |              ut minus iustae amicorum voluntates adiuvandae sint, in quibus
2298 XVI  |         amicitiam paribus officiis ac voluntatibus. Hoc quidem est nimis exigue
2299 IX   |               his qui pecudum ritu ad voluptatem omnia referunt longe dissentiunt,
2300 XXIII|              qui se totos tradiderunt voluptatibus, sine amicitia vitam esse
2301 XXIII|           cuique non auferret fructum voluptatum omnium solitudo? ~Verum
2302 XI   |      paruissem. Videtis, quam nefaria vox! Et hercule ita fecit vel
2303 XXI  |        sapientium familiaritatibus ad vulgares amicitias oratio nostra
2304 VI   |           amicitia. Neque ego nunc de vulgari aut de mediocri, quae tamen
2305 XIV  |               profecto, si a caritate vulgi abhorreret. ~Atque etiam
2306 II   |             esse sapientem, nec sicut vulgus, sed ut eruditi solent appellare
2307 IX   |               nisi quid ad haec forte vultis. ~Fannius: Tu vero perge,
2308 XXV  |               ac voluntatem sed etiam vultum atque nutum convertitur? ~
2309 X    |                                 Caput X~Laelius: Audite vero, optimi
2310 XI   |                                 Caput XI~Quam ob rem id primum videamus,
2311 XII  |                                 Caput XII~Haec igitur lex in amicitia
2312 XIII |                                 Caput XIII~Haec igitur prima lex amicitiae
2313 XIV  |                                 Caput XIV~Cum autem contrahat amicitiam,
2314 XIX  |                                 Caput XIX~Exsistit autem hoc loco
2315 XV   |                                 Caput XV~Non ergo erunt homines deliciis
2316 XVI  |                                 Caput XVI~Constituendi autem sunt
2317 XVII |                                 Caput XVII~His igitur finibus utendum
2318 XVIII|                                 Caput XVIII~Firmamentum autem stabilitatis
2319 XXI  |                                 Caput XXI~Est etiam quaedam calamitas
2320 XXII |                                 Caput XXII~Sed plerique perverse, ne
2321 XXIII|                                 Caput XXIII~Quo etiam magis vituperanda
2322 XXIV |                                 Caput XXIV~Sed cum tot signis eadem
2323 XXV  |                                 Caput XXV~Ut igitur et monere et moneri
2324 XXVI |                                 Caput XXVI~Quod si in scaena, id est
2325 XXVII|                                 Caput XXVII~Virtus, virtus, inquam,