Cap.
1 1| urgentis aut certe adventantis senectutis et te et me etiam ipsum
2 1| non modo omnis absterserit senectutis molestias, sed effecerit
3 3| accusandum. Nam si id culpa senectutis accideret, eadem mihi usu
4 3| sunt, Scipio et Laeli, arma senectutis artes exercitationesque
5 6| centesimum annum vixisset, senectutis eum suae paeniteret? Nec
6 9| erat locus alter de vitiis senectutis), non plus quam adulescens
7 9| vitiis efficitur saepius quam senectutis; libidinosa enim et intemperans
8 10| iam constantis aetatis et senectutis maturitas naturale quiddam
9 11| At id quidem non proprium senectutis vitium est, sed commune
10 11| dissolutos, quae vitia sunt non senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae
11 11| inertis, ignavae, somniculosae senectutis. Ut petulantia, ut libido
12 12| Sequitur tertia vituperatio senectutis, quod eam carere dicunt
13 13| nulla, sed etiam summa laus senectutis est, quod ea voluptates
14 15| delectatione non possum, ut meae senectutis requiem oblectamentumque
15 17| usque ad ultimum tempus senectutis. M. quidem Valerium Corvinum
16 17| spatium aetatis maiores ad senectutis initium esse voluerunt,
17 17| laboris minus; apex est autem senectutis auctoritas. ~Quanta fuit
18 18| honestissimum domicilium senectutis: nusquam enim tantum tribuitur
19 18| haec morum vitia sunt, non senectutis. Ac morositas tamen et ea
20 19| impendentem. Quod est istud crimen senectutis, cum id ei videatis cum
21 19| accommodata sunt. ~Fructus autem senectutis est, ut saepe dixi, ante
22 20| 20.~ ~Senectutis autem nullus est certus
23 20| Sunt extrema quaedam studia senectutis: ergo, ut superiorum aetatum
24 20| occidunt, sic occidunt etiam senectutis; quod cum evenit, satietas
|