Cap.

 1    1|     iucundam senectutem. Numquam igitur satis digne laudari philosophia
 2    5|                     5.~ ~Quorsus igitur haec tam multa de Maximo?
 3    6|    geruntur et viribus? Nullaene igitur res sunt seniles quae, vel
 4    6|       patribus accepimus. ~Nihil igitur adferunt qui in re gerenda
 5    6|       consule creatus esset. Num igitur, si ad centesimum annum
 6    7|    civium perceperat nomina; num igitur censetis eum, cum aetate
 7    7|      iudicum est liberatus. ~Num igitur hunc, num Homerum, Hesiodum,
 8   10|          sustineret bovem. Utrum igitur has corporis an Pythagorae
 9   10|        officia et munera. Potest igitur exercitatio et temperantia
10   11|          accesserat. Quid mirium igitur in senibus si infirmi sint
11   13|     quisque sequeretur. ~Quorsus igitur tam multa de voluptate?
12   13|        Matris acceptis. Epulabar igitur cum sodalibus omnino modice,
13   14| videbamus etiam senem! Quae sunt igitur epularum aut ludorum aut
14   16|      viatores nominati sunt. Num igitur horum senectus miserabilis
15   16|         salubrius? ~Sibi habeant igitur arma, sibi equos, sibi hastas,
16   17|      fortuna coniuncta est. ~Hac igitur fortuna frui licet senibus,
17   17|        incisum in sepulcro. Iure igitur gravis, cuius de laudibus
18   18|          anteponuntur. Quae sunt igitur voluptates corporis cum
19   19|     nihil inveniri potest. ~Quid igitur timeam, si aut non miser
20   20|          an hoc ipso die. Mortem igitur omnibus horis impendentem
21   20|      numquam arbitrarentur. Quod igitur adulescentes, et ei quidem
22   20|      pueritiae studia certa; num igitur ea desiderant adulescentes?
23   22|   gerebam intellegebatis. Eundem igitur esse creditote, etiamsi