Cap.

 1    1|             autem visum est mihi de senectute aliquid ad te conscribere. ~
 2    1|        certo scio. Sed mihi, cum de senectute vellem aliquid scribere,
 3    1|       dicemus; hunc librum ad te de senectute misimus. Omnem autem sermonem
 4    1|          eum perstudiosum fuisse in senectute. Sed quid opus est plura?
 5    1|         explicabit nostram omnem de senectute sententiam. ~
 6    3|         fuisses. Quod eodem modo de senectute dici potest. Nec enim in
 7    9|          Orator metuo ne languescat senectute; est enim munus eius non
 8    9|           etiam nescio quo pacto in senectute, quod equidem adhuc non
 9    9|             Quid enim est iucundius senectute stipata studiis iuventutis? ~
10   10|             et temperantia etiam in senectute conservare aliquid pristini
11   11|                   11.~ ~Non sunt in senectute vires. Ne postulantur quidem
12   11|          postulantur quidem vires a senectute. Ergo et legibus et institutis
13   11|            instilles, exstinguuntur senectute. Et corpora quidem exercitationum
14   14|         doctrinae, nihil est otiosa senectute iucundius. Videbamus in
15   15|           quae nec ulla impediuntur senectute et mihi ad sapientis vitam
16   18|           coacescit. Severitatem in senectute probo, sed eam, sicut alia,
17   19| adpropinquatio mortis, quae certe a senectute non potest esse longe. O
18   20|    obsisteret, respondisse dicitur: Senectute. Sed vivendi est finis optimus,
19   20|             ea quidem quaeruntur in senectute. Sunt extrema quaedam studia
20   23|           satietate.~Haec habui, de senectute quae dicerem, ad quam utinam