Cap.

 1    4| admirabilius, quam quo modo ille mortem fili tulit clari viri et
 2    5|      enim undevicesimo post eius mortem hi consules T. Flamininus
 3   19|       longe. O miserum senem qui mortem contemnendam esse in tam
 4   19|    timeam, si aut non miser post mortem aut beatus etiam futurus
 5   19| civitates fuissent. Sed redeo ad mortem impendentem. Quod est istud
 6   19|    dignitatem fratribus, Scipio, mortem omni aetati esse communem.
 7   19|          est, ut, quo propius ad mortem accedam, quasi terram videre
 8   20|          quo se negat velle suam mortem dolore amicorum et lamentis
 9   20|         Non censet lugendam esse mortem, quam immortalitas consequatur.~
10   20|    tempus, praesertim seni; post mortem quidem sensus aut optandus
11   20|          adulescentia debet esse mortem ut neglegamus, sine qua
12   20|        incertum an hoc ipso die. Mortem igitur omnibus horis impendentem
13   20|       Decios, qui ad voluntariam mortem cursum equorum incitaverunt,
14   22|       vero clarorum virorum post mortem honores permanerent, si