Cap.

 1    4|       cum quidem ille admodum senex suasor legis Cinciae de
 2    7|       removerent iudices. Tum senex dicitur eam fabulam, quam
 3    7|  mirum est; nemo enim est tam senex qui se annum non putet posse
 4    7| dubitat agricola, quamvis sit senex, quaerenti, cui serat respondere:
 5    8|     feci qui litteras Graecas senex didici; quas quidem sic
 6    9|     Crotoniatae? qui, cum iam senex esset athletasque se exercentes
 7    9|   moriens habuit, cum admodum senex esset, negat se umquam sensisse
 8   10|     fieri senem, si diu velis senex esse. Ego vero me minus
 9   11|   Appius regebat et caecus et senex, intentum enim animum tamquam
10   11|    quod qui sequitur, corpore senex esse poterit, animo numquam
11   19|   victurum, quod sperare idem senex non potest. Insipienter
12   19|   habere, falsa pro veris? At senex ne quod speret quidem habet.