1-conti | contr-glori | gorgi-nomin | nonag-salut | samni-zenon
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1002 7| quos ante dixi, Isocraten, Gorgian, num philosophorum principes,
1003 5| cuius magister Leontinus Gorgias centum et septem complevit
1004 8| et ego feci qui litteras Graecas senex didici; quas quidem
1005 13| nominaverunt, melius quam Graeci, qui hoc idem tum compotationem,
1006 10| viribus. Et tamen dux ille Graeciae nusquam optat, ut Aiacis
1007 15| terra; quae ex fici tantulo grano aut ex acini vinaceo aut
1008 11| more exercendae memoriae gratia, quid quoque die dixerim,
1009 2| Laelius. Atqui, Cato, gratissimum nobis, ut etiam pro Scipione
1010 2| utrique vestrum, ut dicis, gratum futurum est. Laelius. Volumus
1011 2| numquam tibi senectutem gravem esse senserim, quae plerisque
1012 21| munere quodam necessitatis et gravi opere perfungimur; est enim
1013 6| flexere viai? ~ceteraque gravissime; notum enim vobis carmen
1014 15| natura delectat. Quae cum gremio mollito ac subacto sparsum
1015 6| similesque sunt ut si qui gubernatorem in navigando nihil agere
1016 15| augescens primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,
1017 16| refrigerari salubrius? ~Sibi habeant igitur arma, sibi equos,
1018 11| verebantur liberi, carum omnes habebant; vigebat in illa domo mos
1019 12| sapientia non possemus, magnam habendam esse senectuti gratiam,
1020 14| etiam aetate atque vobiscum, habeoque senectuti magnam gratiam,
1021 21| divina delibatos animos haberemus. Demonstrabantur mihi praeterea,
1022 16| videri dixit, sed eis qui haberent aurum imperare. ~Poteratne
1023 10| Ponti centurionis vires habetis; num idcirco est ille praestantior?
1024 23| natura devorsorium nobis, non habitandi dedit. O praeclarum diem,
1025 21| moveat, ne finem quidem habiturum esse motus, quia numquam
1026 9| eo sermone, quem moriens habuit, cum admodum senex esset,
1027 11| egerim, commemoro vesperi. Hae sunt exercitationes ingeni,
1028 16| locuples est, abundat porco, haedo, agno, gallina, lacte, caseo,
1029 | hanc
1030 4| plane grandis esset, et Hannibalem iuveniliter exsultantem
1031 10| sustineret bovem. Utrum igitur has corporis an Pythagorae tibi
1032 16| igitur arma, sibi equos, sibi hastas, sibi clavam et pilam, sibi
1033 6| excursione nec saltu nec eminus hastis aut comminus gladiis uteretur,
1034 15| suo diffundit et elicit herbescentem ex eo viriditatem, quae
1035 3| splendorem adsecutum: Nec hercule, inquit, si ego Seriphius
1036 7| igitur hunc, num Homerum, Hesiodum, Simonidem, Stesichorum,
1037 15| rusticis scripsi; de qua doctus Hesiodus ne verbum quidem fecit,
1038 14| vicissim aut sol aut ignis hibernus; quae quidem etiam in Sabinis
1039 10| eodem bello aut consul in Hispania fuerim aut quadriennio post,
1040 18| nec tamquam inexercitati histriones in extremo actu corruisse. ~
1041 19| esse contentus. ~Neque enim histrioni, ut placeat, peragenda fabula
1042 10| avitus Masinissa quae faciat hodie nonaginta natus annos; cum
1043 10| aut loquax. Etenim, ut ait Homerus, ex eius lingua melle dulcior
1044 20| facillime, qui construxit, sic hominem eadem optime quae conglutinavit
1045 12| quam voluptatem corporis hominibus dicebat a natura datam,
1046 4| familiaris noster Ennius: ~Unus homo nobis cunctando restituit
1047 15| cultura agri scriberet. At Honerus, qui multis, ut mihi videtur,
1048 11| disciplina. ~Ita enim senectus honesta est, si se ipsa defendit,
1049 18| auctoritatem arripere possunt, sed honeste acta superior aetas fructus
1050 19| satis longum est ad bene honesteque vivendum; sin processerit
1051 18| solitum Lacedaemonem esse honestissimum domicilium senectutis: nusquam
1052 14| cum aetate crescunt, ut honestum illud Solonis sit, quod
1053 18| extremos. ~Haec enim ipsa sunt honorabilia quae videntur levia atque
1054 17| auctoritas. Habet senectus, honorata praesertim, tantam auctoritatem,
1055 18| aetati, nusquam est senectus honoratior. Quin etiam memoriae proditum
1056 7| neque ea solum in claris et honoratis viris, sed in vita etiam
1057 22| clarorum virorum post mortem honores permanerent, si nihil eorum
1058 17| voluerunt, tantus illi cursus honorum fuit; atque huius extrema
1059 19| recte factis consecutus sis; horae quidem cedunt et dies et
1060 20| die. Mortem igitur omnibus horis impendentem timens qui poterit
1061 15| rusticae laetae sunt, sed hortis etiam et pomariis, tum pecudum
1062 16| lacte, caseo, melle. Iam hortum ipsi agricolae succidiam
1063 | horum
1064 11| comicos stultos senes,~hos significat credulos, obliviosos,
1065 10| amici, non clientes, non hospites. Nec enim umquam sum adsensus
1066 23| vita ita discedo tamquam ex hospitio, non tamquam e domo. Commorandi
1067 20| est profectus, ut fidem hosti datam conservaret, non duos
1068 12| publicarum eversiones, hinc cum hostibus clandestina colloquia nasci;
1069 20| ne crudelissimus quidem hostis honore sepulturae carere
1070 | huic
1071 21| sparsisse animos in corpora humana, ut essent, qui terras tuerentur,
1072 1| Athenis deportasse, sed humanitatem et prudentiam intellego.
1073 17| communem erga Lysandrum atque humanum fuisse et ei quendam consaeptum
1074 17| in quincuncem ordines et humum subactam atque puram et
1075 13| constitutae sunt sacris Idaeis Magnae Matris acceptis.
1076 | idcirco
1077 18| moribus bonis et artibus; idque cum in vita, tum in scaena
1078 11| senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae senectutis.
1079 16| vel apricatione melius vel igni, aut vicissim umbris aquisve
1080 20| luit conlegae in Cannensi ignominia temeritatem, non M. Marcellum,
1081 16| sentio fuisse longiora. Ignoscetis autem; nam et studio rusticarum
1082 | illam
1083 9| studiis iuventutis? ~An ne illas quidem vires senectuti relinquemus,
1084 | illos
1085 | illuc
1086 11| cogimur. ~At multi ita sunt imbecilli senes, ut nullum offici
1087 9| sensisse senectutem suam imbecilliorem factam, quam adulescentia
1088 11| commune valetudinis. Quam fuit imbecillus P. Africani filius, is qui
1089 10| equo non descendere; nullo imbri, nullo frigore adduci ut
1090 21| caelestium ordinem contemplantes imitarentur eum vitae modo atque constantia.
1091 15| aliorum amputatio, aliorum immissio. Quid ego irrigationes,
1092 13| ut pisces, -- quamquam immoderatis epulis caret senectus, modicis
1093 6| Quam palmam utinam di immortales, Scipio, tibi reservent,
1094 7| cui serat respondere: Dis immortalibus, qui me non accipere modo
1095 21| contrarium. Sed credo deos immortalis sparsisse animos in corpora
1096 20| lugendam esse mortem, quam immortalitas consequatur.~Iam sensus
1097 21| Socrates supremo vitae die de immortalitate aminorum disseruisset, is
1098 15| delector; quae nec ulla impediuntur senectute et mihi ad sapientis
1099 12| suscipiendum non libido voluptatis impelleret; stupra vero et adulteria
1100 16| sed eis qui haberent aurum imperare. ~Poteratne tantus animus
1101 20| vetatque Pythagoras iniussu imperatoris, id est dei, de praesidio
1102 18| sed eis etiam, qui cum imperio sunt, maiores natu augures
1103 3| tolerabilem senectutem agunt; importunitas autem et inhumanitas omni
1104 21| solum ratio ac disputatio impulit, ut ita crederem, sed nobilitas
1105 19| Quid enim stultius quam incerta pro certis habere, falsa
1106 20| Moriendum enim certe est, et incertum an hoc ipso die. Mortem
1107 19| habet; facilius in morbos incidunt adulescentes, gravius aegrotant,
1108 17| virum. Notum est carmen incisum in sepulcro. Iure igitur
1109 12| et ecfrenate ad potiendum incitarentur. ~Hinc patriae proditiones,
1110 12| fingere animo iubebat tanta incitatum aliquem voluptate corporis,
1111 20| voluntariam mortem cursum equorum incitaverunt, non M. Atilium, qui ad
1112 6| is, cum sententia senatus inclinaret ad placem cum Pyrrho foedusque
1113 15| vaginis iam quasi pubescens includitur; ex quibus cum emersit,
1114 21| nominanda. Nam, dum sumus inclusi in his compagibus corporis,
1115 21| Pythagoram Pythagoreosque, incolas paene nostros, qui essent
1116 2| adeptam; tanta est stultitiae inconstantia atque perversitas. Obrepere
1117 15| agricolarum, quibus ego incredibiliter delector; quae nec ulla
1118 15| ego vitium ortus, satus, incrementa commemorem? Satiari delectatione
1119 8| saepe etiam adulescentia incurrit. Illud vero idem Caecilius
1120 14| delectant, (ne omnino bellum indixisse videar voluptati, cuius
1121 20| et ei quidem non solum indocti, sed etiam rustici, contemnunt,
1122 8| enim adulescentibus bona indole praeditis sapientes senes
1123 7| modo permaneat studium et industria, neque ea solum in claris
1124 8| non modo languida atque iners non sit, verum etiam sit
1125 2| extremum actum tamquam ab inerti poeta esse neglectum. Sed
1126 11| sunt non senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae senectutis.
1127 15| nimia fundatur. ~Itaque ineunte vere in eis, quae relicta
1128 20| desiderant adulescentes? Sunt ineuntis adulescentiae: num ea constans
1129 18| aetatis peregisse nec tamquam inexercitati histriones in extremo actu
1130 11| mirium igitur in senibus si infirmi sint aliquando, cum id ne
1131 6| res sunt seniles quae, vel infirmis corporibus, animo tamen
1132 10| tempestivitas est data, ut et infirmitas puerorum, et ferocitas iuvenum
1133 5| alteram, quod corpus faciat infirmius; tertiam, quod privet fere
1134 7| multa meminerunt! Manent ingenia senibus, modo permaneat
1135 17| Persarum regem, praestantem ingenio atque imperi gloria, cum
1136 2| quibus facillime rationibus ingravescentem aetatem ferre possimus.
1137 11| exercitationum defatigatione ingravescunt, animi autem exercendo levantur.
1138 2| confeceris, quam nobis quoque ingrediundum sit, istuc, quo pervenisti
1139 14| noctu aliquid describere ingressum, quotiens nox oppressit,
1140 3| enim et nec difficiles nec inhumani senes tolerabilem senectutem
1141 3| agunt; importunitas autem et inhumanitas omni aetati molesta est. ~
1142 12| consilium voluptas, rationi inimica est, mentis, ut ita dicam,
1143 14| ambitionis, contentionis, inimicitiarum cupiditatum omnium, secum
1144 12| muneri ac dono nihil tam esse inimicum quam voluptatem; nec enim
1145 23| animo moritur, stultissimus iniquissimo, nonne vobis videtur is
1146 17| aetatis maiores ad senectutis initium esse voluerunt, tantus illi
1147 20| sit; vetatque Pythagoras iniussu imperatoris, id est dei,
1148 9| aspexisse lacertos suos dicitur inlacrimansque dixisse: At hi quidem mortui
1149 12| flagitium nullis excitari aliis inlecebris nisi voluptatis; cumque
1150 18| contemni se putant, despici, inludi; praeterea in fragili corpore
1151 11| monumenta colligo; causarum inlustrium quascumque defendi nunc
1152 23| erro, qui animos hominum inmortalis esse credam, libenter erro;
1153 23| cuiusque animus maxime ad inmortalitatem et gloriam niteretur. ~Quid,
1154 21| discant, ita celeriter res innumerabilis arripiant, ut eas non tum
1155 3| potest. Nec enim in summa inopia levis esse senectus potest
1156 22| nec vero tum animum esse insipientem, cum ex insipienti corpore
1157 19| sperare idem senex non potest. Insipienter sperat. Quid enim stultius
1158 5| dignum. ~Sua enim vitia insipientes et suam culpam in senectutem
1159 15| modo delectant sed etiam insitiones, quibus nihil invenit agri
1160 10| de se nimis videretur aut insolens aut loquax. Etenim, ut ait
1161 13| vinulentia et cruditate et insomniis.~Sed si aliquid dandum est
1162 11| nisi tamquam lumini oleum instilles, exstinguuntur senectute.
1163 9| ut adulescentis doceat, instituat, ad omne offici munus instruat?
1164 14| magisteria delectant a maioribus instituta et is sermo, qui more maiorum
1165 9| instituat, ad omne offici munus instruat? Quo quidem opere quid potest
1166 22| corporis liberatus purus et integer esse coepisset, tum esse
1167 20| vivendi est finis optimus, cum integra mente certisque sensibus
1168 17| Oeconomicus inscribitur! Atque ut intellegatis nihil ei tam regale videri
1169 22| ex eis rebus quas gerebam intellegebatis. Eundem igitur esse creditote,
1170 12| reperio. ~Quorsus hoc? Ut intellegeretis, si voluptatem aspernari
1171 9| senectutis; libidinosa enim et intemperans adulescentia effetum corpus
1172 11| regebat et caecus et senex, intentum enim animum tamquam arcum
1173 7| gerentibus patribus bonis interdici solet, sic illum quasi desipientem
1174 | interdum
1175 16| regnum adpetentem occupatum interemit. A villa in senatum arcessebatur
1176 20| in liberanda patria est interfectus, non duos Decios, qui ad
1177 17| sex et quadraginta anni interfuerunt. Ita, quantum spatium aetatis
1178 3| potero, Laeli. Saepe enim interfui querellis aequalium meorum --
1179 6| duos consulatus anni decem interfuissent, censorque ante superiorem
1180 12| dicebat, cum quidem ei sermoni interfuisset Plato Atheniensis, quem
1181 21| si non posset, non posse interire; magnoque esse argumento
1182 20| non M. Marcellum, cuius interitum ne crudelissimus quidem
1183 22| inquit, ut deum; sin una est interiturus animus cum corpore, vos
1184 14| adulescentia voluptates propter intuens magis fortasse laetatur,
1185 17| sunt satae. Tum Lysandrum intuentem purpuram eius et nitorem
1186 4| oculis civium magnus, sed intus domique praestantior. Qui
1187 19| atqui tertium certe nihil inveniri potest. ~Quid igitur timeam,
1188 15| insitiones, quibus nihil invenit agri cultura sollertius. ~
1189 21| artes, tantae scientiae, tot inventa, non posse eam naturam,
1190 20| conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur. Ita fit
1191 22| regunt, memoriam nostri pie inviolateque servabitis. ~Cyrus quidem
1192 16| non retardat, verum etiam invitat atque adlectat senectus.
1193 12| cum virtute commercium.~Invitus feci, ut fortissimi viri
1194 | ipsam
1195 13| solitos, ut id Samnitibus ipsique Pyrrho persuaderetur, quo
1196 23| cernerent posteritatem ad se ipsos pertinere. Anne censes,
1197 18| sunt morosi et anxii et iracundi et difficiles senes. Si
1198 23| errorem meum philosophi mortui irrideant. Quod si non sumus inmortales
1199 15| aliorum immissio. Quid ego irrigationes, quid fossiones agri repastinationesque
1200 7| Stesichorum, num, quos ante dixi, Isocraten, Gorgian, num philosophorum
1201 5| scribens est mortuus, qualem Isocratis, qui eum librum, qui Panathenaicus
1202 20| moriendi aliquis esse potest, isque ad exiguum tempus, praesertim
1203 17| discriptio, multae etiam istarum arborum mea manu sunt satae.
1204 | isti
1205 14| meliora! inquit; libenter vero istinc sicut ab domino agresti
1206 3| despicerentur. Sed omnium istius modi querellarum in moribus
1207 | istud
1208 21| paene nostros, qui essent Italici philosophi quondam nominati,
1209 12| intellegi posset, fingere animo iubebat tanta incitatum aliquem
1210 3| bene factorum recordatio iucundissima est. ~
1211 8| vobis quam mihi vos esse iucundos.~Sed videtis, ut senectus
1212 8| eumpse esse odiosum alteri.~Iucundum potius quam odiosum. Ut
1213 13| quem dico, Deci, facto iudicabant esse profecto aliquid natura
1214 21| sapientissimus oraculo Apollinis iudicatus. Quid multa? Sic persuasi
1215 7| re familiari removerent iudices. Tum senex dicitur eam fabulam,
1216 7| Oedipum Coloneum, recitasse iudicibus quaesisseque, num illud
1217 7| familiarem videretur, a filiis in iudicium vocatus est, ut, quem ad
1218 7| Quo recitato sententiis iudicum est liberatus. ~Num igitur
1219 15| adminiculorum ordines, capitum iugatio, religatio et propagatio
1220 9| modo P. Crassus, a quibus iura civibus praescribebantur,
1221 17| carmen incisum in sepulcro. Iure igitur gravis, cuius de
1222 3| fertur Seriphio cuidam in iurgio respondisse, cum ille dixisset
1223 16| factum; cuius dictatoris iussu magister equitum C. Servilius
1224 5| causarum quanta quamque sit iusta una quaeque, videamus.~
1225 18| excusationis non illius quidem iustae, sed quae probari posse
1226 6| puppi, non faciat ea quae iuvenes. At vero multo maiora et
1227 4| grandis esset, et Hannibalem iuveniliter exsultantem patientia sua
1228 9| senectute stipata studiis iuventutis? ~An ne illas quidem vires
1229 6| praescribo et quo modo; Karthagini male iam diu cogitanti bellum
1230 6| publicas ab adulescentibus labefactatas, a senibus sustentatas et
1231 23| quietam aetatem sine ullo labore et contentione traducere?
1232 23| senum glorier, me tantos labores diurnos nocturnosque domi
1233 11| Semper enim in his studiis laboribusque viventi non intellegitur
1234 18| mentionem, dicere aiunt solitum Lacedaemonem esse honestissimum domicilium
1235 18| diligentissime observantur.~Lysandrum Lacedaemonium, cuius modo feci mentionem,
1236 17| imperi gloria, cum Lysander Lacedaemonius, vir summae virtutis, venisset
1237 9| nobilitatus, sed ex lateribus et lacertis tuis. Nihil Sex. Aelius
1238 9| curriculo videret, aspexisse lacertos suos dicitur inlacrimansque
1239 20| melius Ennius: ~Nemo me lacrumis decoret neque funera fletu
1240 16| porco, haedo, agno, gallina, lacte, caseo, melle. Iam hortum
1241 1| haberet oratio; apud quem Laelium et Scipionem facimus admirantis
1242 15| et arbustis res rusticae laetae sunt, sed hortis etiam et
1243 14| propter intuens magis fortasse laetatur, sed delectatur etiam senectus
1244 15| videtur, ante saeculis fuit, Laeten lenientem desiderium, quod
1245 15| quid potest esse cum fructu laetius, tum aspectu pulchrius?
1246 20| mortem dolore amicorum et lamentis vacare. Volt, credo, se
1247 9| prudentia. ~Orator metuo ne languescat senectute; est enim munus
1248 11| tamquam arcum habebat nec languescens succumbebat senectuti. Tenebat
1249 8| videtis, ut senectus non modo languida atque iners non sit, verum
1250 15| quam serpentem multiplici lapsu et erratico ferro amputans
1251 23| recoxerit. Et si quis deus mihi largiatur, ut ex hac aetate repuerascam
1252 9| eius non ingeni solum, sed laterum etiam et virium. Omnino
1253 1| sicut omnia, et ferre et laturum esse certo scio. Sed mihi,
1254 18| mementote eam me senectutem laudare, quae fundamentis adulescentiae
1255 1| Numquam igitur satis digne laudari philosophia poterit, cui
1256 4| consularis. Est in manibus laudatio, quam cum legimus, quem
1257 10| sum adsensus veteri illi laudatoque proverbio, quod monet mature
1258 17| copiose ab eo agri cultura laudatur in eo libro, qui est de
1259 17| igitur gravis, cuius de laudibus omnium esset fama consentiens.
1260 13| vituperatio nulla, sed etiam summa laus senectutis est, quod ea
1261 3| se et libidinum vinculis laxatos esse non moleste ferrent
1262 11| exsequi nequirem, tamen me lectulus meus oblectaret ea ipsa
1263 18| Lacedaemonios accessisset, qui legati cum essent, certo in loco
1264 5| et sexaginta annos natus legem Voconiam magna voce et bonis
1265 7| memoriam perdam; his enim ipsis legendis in memoriam redeo mortuorum.
1266 7| etiam et avos, nec sepulcra legens vereor, quod aiunt, ne memoriam
1267 6| nominantur senes. Quod si legere aut audire voletis externa,
1268 23| etiam de quibus audivi et legi et ipse conscripsi; quo
1269 11| vires a senectute. Ergo et legibus et institutis vacat aetas
1270 4| manibus laudatio, quam cum legimus, quem philosophum non contemnimus?
1271 20| sepulturae carere passus est, sed legiones nostras, quod scripsi in
1272 4| ille admodum senex suasor legis Cinciae de donis et muneribus
1273 17| Xenophontis libri sunt, quos legite, quaeso, studiose, ut facitis.
1274 15| ante saeculis fuit, Laeten lenientem desiderium, quod capiebat
1275 5| actae aetatis placida ac lenis senectus, qualem accepimus
1276 5| quinquennium postea; cuius magister Leontinus Gorgias centum et septem
1277 17| maximum, quem postea M. Lepidum eodem sacerdotio praeditum,
1278 11| ingravescunt, animi autem exercendo levantur. Nam quos ait Caecilius ~
1279 1| et te et me etiam ipsum levari volo; etsi te quidem id
1280 1| quid ego adiuero curamve levasso,~Quae nunc te coquit et
1281 18| honorabilia quae videntur levia atque communia, salutari,
1282 14| nobis praedicere! ~Quid in levioribus studiis, sed tamen acutis?
1283 8| sapientes senes delectantur, leviorque fit senectus eorum qui a
1284 11| deliratio appellari solet, senum levium est, non omnium. ~Quattuor
1285 14| voluptatibus bona aetas fruitur libentius, primum parvulis fruitur
1286 11| numquam erit.~Septimus mihi liber Originum est in manibus;
1287 20| recorder non L. Brutum, qui in liberanda patria est interfectus,
1288 12| quae efficeret, ut id non liberet, quod non operteret. Impedit
1289 12| quam voluptatem; nec enim libidine dominante temperantiae locum
1290 12| fuisset, sed notandam putavi libidinem. Ille enim, cum esset consul
1291 12| cuius voluptatis avidae libidines temere et ecfrenate ad potiendum
1292 14| tamquam emeritis stipendiis libidinis, ambitionis, contentionis,
1293 9| saepius quam senectutis; libidinosa enim et intemperans adulescentia
1294 3| sine querella, qui se et libidinum vinculis laxatos esse non
1295 1| quam consuevit ipse in suis libris, attribuito litteris Graecis,
1296 13| privatus sumpserat; tantum licentiae dabat gloria. ~Sed quid
1297 14| processit aetate. Quid de P. Licini Crassi et pontifici et civilis
1298 10| ut ait Homerus, ex eius lingua melle dulcior fluebat oratio,
1299 4| etiam, ut in homine Romano, litterae. Omnia memoria tenebat,
1300 8| senem fieri, et ego feci qui litteras Graecas senex didici; quas
1301 14| Pseudolo! Vidi etiam senem Livium; qui, cum sex aniis ante
1302 23| respectans, in ea profecto loca discessit, quo mihi ipsi
1303 16| penaria est, villaque tota locuples est, abundat porco, haedo,
1304 9| adulescentis (is enim erat locus alter de vitiis senectutis),
1305 12| consules superati sunt, locutum Archytam Nearchus Tarentinus,
1306 2| molestum est, Cato, tamquam longam aliquam viam confeceris,
1307 12| ea, cum maior esset atque longinquior, omne animi lumen exstingueret.~
1308 23| consolabar existimans non longinquum inter nos digressum et discessum
1309 16| quae dixi, sentio fuisse longiora. Ignoscetis autem; nam et
1310 19| enim tempus aetatis satis longum est ad bene honesteque vivendum;
1311 16| et senectus est natura loquacior, ne ab omnibus eam vitiis
1312 10| videretur aut insolens aut loquax. Etenim, ut ait Homerus,
1313 17| colendi, Socrates in eo libro loquitur cum Critobulo Cyrum minorem,
1314 16| et tesseras, id ipsum ut lubebit, quoniam sine eis beata
1315 23| satietatem aut modum. Non lubet enim mihi deplorare vitam,
1316 4| contemnimus? Nec vero ille in luce modo atque in oculis civium
1317 18| proditum est, cum Athenis ludis quidam in theatrum grandis
1318 6| percontantur in Naevi poetae Ludo. Respondentur et alia et
1319 14| sunt igitur epularum aut ludorum aut scortorum voluptates
1320 20| fletu faxit.~Non censet lugendam esse mortem, quam immortalitas
1321 20| tuum L. Paulum, qui morte luit conlegae in Cannensi ignominia
1322 11| haec quoque, nisi tamquam lumini oleum instilles, exstinguuntur
1323 14| eum defectiones solis et lunae multo ante nobis praedicere! ~
1324 16| cursus, nobis senibus ex lusionibus multis talos relinquant
1325 14| Scipio. Quotiens illum lux noctu aliquid describere
1326 7| processisset, qui Aristides esset, Lysimachum salutare solitum? Equidem
1327 16| equitum C. Servilius Ahala Sp. Maelium regnum adpetentem occupatum
1328 4| ante salutem:~Ergo plusque magisque viri nunc gloria claret. ~
1329 14| sensu senectutem. Me vero et magisteria delectant a maioribus instituta
1330 9| nec ulli bonarum artium magistri non beati putandi, quamvis
1331 12| orationem Archytae Tarentini, magni in primis et praeclari viri,
1332 11| civitatis; ad paternam enim magnitudinem animi doctrina uberior accesserat.
1333 21| posset, non posse interire; magnoque esse argumento homines scire
1334 16| Curio ad focum sedenti magnum auri pondus Samnites cum
1335 4| modo atque in oculis civium magnus, sed intus domique praestantior.
1336 15| alias minore, plerumque maiore cum faenore. Quamquam me
1337 1| sed M. Catoni seni, quo maiorem auctoritatem haberet oratio;
1338 14| instituta et is sermo, qui more maiorum a summo adhibetur in poculo,
1339 10| corporis an Pythagorae tibi malis vires ingeni dari? Denique
1340 10| me minus diu senem esse mallem quam esse senem, ante quam
1341 15| truncos ramosque procreet. Malleoli, plantae, sarmenta, viviradices,
1342 13| divine enim Plato escam malorum appellat voluptatam, quod
1343 6| nihil agere dicant, cum alii malos scandant, alii per foros
1344 14| quotiens nox oppressit, cum mane coepisset! Quam delectabat
1345 7| quam multa meminerunt! Manent ingenia senibus, modo permaneat
1346 17| etiam istarum arborum mea manu sunt satae. Tum Lysandrum
1347 20| ignominia temeritatem, non M. Marcellum, cuius interitum ne crudelissimus
1348 10| Scipio, hospes tuus avitus Masinissa quae faciat hodie nonaginta
1349 13| sunt sacris Idaeis Magnae Matris acceptis. Epulabar igitur
1350 19| sunt, vix evelluntur, si matura et cocta, decidunt, sic
1351 15| peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit, vestitaque pampinis
1352 10| laudatoque proverbio, quod monet mature fieri senem, si diu velis
1353 2| bacis terraeque fructibus maturitate tempestiva quasi vietum
1354 20| evenit, satietas vitae tempus maturum mortis adfert. ~
1355 6| audire voletis externa, maximas res publicas ab adulescentibus
1356 5| possunt esse Scipiones aut Maximi, ut urbium expugnationes,
1357 | meae
1358 | meas
1359 20| ut neglegamus, sine qua meditatione tranquillo animo esse nemo
1360 20| aut nullus est. Sed hoc meditatum ab adulescentia debet esse
1361 14| Cethegum, quem recte Suadae medullam dixit Ennius, quanto studio
1362 23| Catonem meum, quo nemo vir melior natus est, nemo pietate
1363 19| quidem habet. At est eo meliore condicione quam adulescens,
1364 18| Sed in omni oratione mementote eam me senectutem laudare,
1365 9| fuisset. Ego L. Metellum memini puer, qui cum quadriennio
1366 5| suam. Quem quidem probe meminisse potestis; anno enim undevicesimo
1367 19| et prudentius viveretur. Mens enim et ratio et consilium
1368 19| quidem cedunt et dies et menses et anni, nec praeteritum
1369 13| Caret epulis extructisque mensis et frequentibus poculis;
1370 6| persecutus est Ennius: ~Quo vobis mentes, rectae quae stare solebant~
1371 11| solum subveniendum est, sed menti atque animo multo magis;
1372 3| interfui querellis aequalium meorum -- pares autem, vetere proverbio,
1373 | meos
1374 17| Quanta fuit in L. Caecilio Metello, quanta in A. Atilio Calatino!
1375 9| adulescentia fuisset. Ego L. Metellum memini puer, qui cum quadriennio
1376 13| coetu amicorum et sermonibus metiebar. Bene enim maiores accubitionem
1377 11| etiam imperium in suos: metuebant servi, verebantur liberi,
1378 9| provecta prudentia. ~Orator metuo ne languescat senectute;
1379 | meus
1380 21| Laeli, viros clarissimos mihique amicissimos, vivere arbitror,
1381 10| quadriennio post, cum tribunus militaris depugnavi apud Thermopylas
1382 23| diurnos nocturnosque domi militiaeque suscepturum fuisse, si eisdem
1383 10| per stadium ingressus esse Milo dicitur, cum umeris sustineret
1384 9| potest esse contemptior quam Milonis Crotoniatae? qui, cum iam
1385 13| vocant, ut, quod in eo genere minimum est, id maxime probare videantur. ~
1386 15| quod accepit, sed alias minore, plerumque maiore cum faenore.
1387 17| loquitur cum Critobulo Cyrum minorem, Persarum regem, praestantem
1388 15| structam et fcontra avium minorum morsus munitur vallo aristarum. ~
1389 7| 7.~ ~At memoria minuitur. Credo, nisi eam exerceas,
1390 14| Symposio Xenophontis est, minuta atque rorantia, et refrigeratio
1391 23| sin mortuus, ut quidam minuti philosophi censent, nihil
1392 15| ceterarum frugum aut stirpium minutissimis seminibus tantos truncos
1393 3| cum diu multumque vixeris, mirificos ecferunt fructus, non solum
1394 11| uberior accesserat. Quid mirium igitur in senibus si infirmi
1395 7| Quamquam in aliis minus hoc mirum est; nemo enim est tam senex
1396 19| igitur timeam, si aut non miser post mortem aut beatus etiam
1397 5| reperio causas, cur senectus misera videatur: unam, quod avocet
1398 16| Num igitur horum senectus miserabilis fuit, qui se agri cultione
1399 8| equidem in senecta hoc deputo miserrimum,~Sentire ea aetate eumpse
1400 19| non potest esse longe. O miserum senem qui mortem contemnendam
1401 1| librum ad te de senectute misimus. Omnem autem sermonem tribuimus
1402 13| progrediente omnia fiunt in dies mitiora. Neque enim ipsorum conviviorum
1403 9| diserti senis composita et mitis oratio. Quam si ipse exsequi
1404 3| est culpa, non in aetate. Moderati enim et nec difficiles nec
1405 10| idcirco est ille praestantior? Moderatio modo virium adsit, et tantum
1406 1| noctesque diesque;~novi enim moderationem animi tui et aequitatem,
1407 3| despicerentur. Sed omnium istius modi querellarum in moribus est
1408 18| probo, sed eam, sicut alia, modicam, acerbitatem nullo modo. ~
1409 15| vestitaque pampinis nec modico tepore caret et nimios solis
1410 14| fortasse quidam naturalis modus), non intellego ne in istis
1411 3| vinculis laxatos esse non moleste ferrent nec a suis despicerentur.
1412 1| omne tempus aetatis sine molestia possit degere. ~Sed de ceteris
1413 1| omnis absterserit senectutis molestias, sed effecerit mollem etiam
1414 8| semper agens aliquid et moliens, tale scilicet quale cuiusque
1415 1| molestias, sed effecerit mollem etiam et iucundam senectutem.
1416 4| exsultantem patientia sua molliebat; de quo praeclare familiaris
1417 2| caducum, quod ferundum est molliter sapienti. Quid est enim
1418 15| delectat. Quae cum gremio mollito ac subacto sparsum semen
1419 10| laudatoque proverbio, quod monet mature fieri senem, si diu
1420 11| manibus; omnia antiquitatis monumenta colligo; causarum inlustrium
1421 18| civitatibus, ut quaeque optime morata est, ita diligentissime
1422 19| mortis habet; facilius in morbos incidunt adulescentes, gravius
1423 11| pugnandum tamquam contra morbum sic contra senectutem; habenda
1424 4| condita gravitas, nec senectus mores mutaverat. Quamquam eum
1425 19| Itaque adulescentes mihi mori sic videntur, ut cum aquae
1426 20| consequatur.~Iam sensus moriendi aliquis esse potest, isque
1427 20| animo esse nemo potest. Moriendum enim certe est, et incertum
1428 23| quisque aequissimo animo moritur, stultissimus iniquissimo,
1429 18| actu corruisse. ~Aut sunt morosi et anxii et iracundi et
1430 18| sunt, non senectutis. Ac morositas tamen et ea vitia, quae
1431 15| et fcontra avium minorum morsus munitur vallo aristarum. ~
1432 21| res eas contineat, esse mortalem, cumque semper agitetur
1433 22| dum in corporibus essent mortalibus, vivere, cum excessissent
1434 20| exsequi et tueri possit [mortemque contemnere]; ex quo fit,
1435 22| vero videtis nihil esse morti tam simile quam somnum. ~
1436 7| legendis in memoriam redeo mortuorum. Nec vero quemquam senem
1437 18| quaerimus, etiam avari; sed haec morum vitia sunt, non senectutis.
1438 11| habebant; vigebat in illa domo mos patrius et disciplina. ~
1439 21| motus habeat, quia se ipse moveat, ne finem quidem habiturum
1440 14| cotidie compleo, quod ad multam noctem quam maxime possumus
1441 17| 17.~ ~Multas ad res perutiles Xenophontis
1442 18| cuncto consessu plausus esset multiplex datus, dixisse ex eis quendam
1443 15| complectitur; quam serpentem multiplici lapsu et erratico ferro
1444 17| ornatumque Persicum multo auro multisque gemmis dixisse; Recte vero
1445 19| sic videntur, ut cum aquae multitudine flammae vis opprimitur,
1446 3| maioribus natu, quorum ego multorum cognovi senectutem sine
1447 3| conscientia bene actae vitae multorumque bene factorum recordatio
1448 23| patrem, aut patruum, aut multos praestantis viros quos enumerare
1449 3| omni aetate cultae, cum diu multumque vixeris, mirificos ecferunt
1450 10| exsequi regis officia et munera. Potest igitur exercitatio
1451 12| praestabilius dedisset, huic divino muneri ac dono nihil tam esse inimicum
1452 15| fcontra avium minorum morsus munitur vallo aristarum. ~Quid ego
1453 4| gravitas, nec senectus mores mutaverat. Quamquam eum colere coepi
1454 15| quasi manibus quicquid est nacta, complectitur; quam serpentem
1455 6| Sic enim percontantur in Naevi poetae Ludo. Respondentur
1456 14| gaudebat bello suo Punico Naevius! quam Truculento Plautus,
1457 12| hostibus clandestina colloquia nasci; nullum denique scelus,
1458 16| sibi clavam et pilam, sibi natationes atque cursus, nobis senibus
1459 21| scire pleraque ante quam nati sint, quod iam pueri, cum
1460 23| vixi, ut non frustra me natum existimem, ut ex vita ita
1461 10| et senectutis maturitas naturale quiddam habeat, quod suo
1462 14| cuius est fortasse quidam naturalis modus), non intellego ne
1463 5| expugnationes, ut pedestres navalesve pugnas, ut bella a se gesta,
1464 20| coagmentavit, natura dissolvit. Ut navem, ut aedificium idem destruit
1465 6| ut si qui gubernatorem in navigando nihil agere dicant, cum
1466 19| aliquandoque in portum ex longa navigatione esse venturus. ~
1467 12| superati sunt, locutum Archytam Nearchus Tarentinus, hospes noster,
1468 2| potest videri quod naturae necessitas adferat. Quo in genere est
1469 21| corporis, munere quodam necessitatis et gravi opere perfungimur;
1470 5| Maximo? Quia profecto videtis nefas esse dictu miseram fuisse
1471 6| gerenda versari senectutem negant, similesque sunt ut si qui
1472 2| tamquam ab inerti poeta esse neglectum. Sed tamen necesse fuit
1473 20| adulescentia debet esse mortem ut neglegamus, sine qua meditatione tranquillo
1474 19| viderit! quae aut plane neglegenda est, si omnino exstinguit
1475 7| propter studium cum rem neglegere familiarem videretur, a
1476 4| exstincto, fore, unde discerem, neminem. ~
1477 3| quidem, Laeli, aliquid, sed nequaquam in isto sunt omnia. Ut Themistocles
1478 9| oratio. Quam si ipse exsequi nequeas, possis tamen Scipioni praecipere
1479 11| viribus. Quas si exsequi nequirem, tamen me lectulus meus
1480 10| apud Homerum saepissime Nestor de virtutibus suis praedicet?
1481 10| similis habeat decem, sed ut Nestoris; quod si sibi acciderit,
1482 12| est; mihi vero et Flacco neutiquam probari potuit tam flagitiosa
1483 8| idem: ~Edepol, senectus, si nil quicquam aliud viti~Adportes
1484 15| sarmentis et in omnis partis nimia fundatur. ~Itaque ineunte
1485 15| nec modico tepore caret et nimios solis defendit ardores.
1486 10| ne vera praedicans de se nimis videretur aut insolens aut
1487 10| tantum quantum potest quisque nitatur, ne ille non magno desiderio
1488 23| inmortalitatem et gloriam niteretur. ~Quid, quod sapientissimus
1489 17| intuentem purpuram eius et nitorem corporis ornatumque Persicum
1490 15| ex eo viriditatem, quae nixa fibris stirpium sensim adulescit
1491 21| impulit, ut ita crederem, sed nobilitas etiam summorum philosophorum
1492 9| neque enim ex te umquam es nobilitatus, sed ex lateribus et lacertis
1493 9| et P. Africanus, comitatu nobilium iuvenum fortunati videbantur
1494 14| compleo, quod ad multam noctem quam maxime possumus vario
1495 1| Sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque;~novi enim moderationem
1496 14| Scipio. Quotiens illum lux noctu aliquid describere ingressum,
1497 23| me tantos labores diurnos nocturnosque domi militiaeque suscepturum
1498 4| cunctando restituit rem,~Noenum rumores ponebat ante salutem:~
1499 22| Cyrus maior haec dicit: Nolite arbitrari, O mihi carissimi
1500 18| recta essent, sed facere nolle.~Multa in nostro collegio
1501 7| omnium civium perceperat nomina; num igitur censetis eum,
1502 21| vitam, quae est sola vita nominanda. Nam, dum sumus inclusi
1503 6| gerunt, ut sunt, sic etiam nominantur senes. Quod si legere aut
1504 7| studia omittamus, possum nominare ex agro Sabino rusticos
1505 15| occatio, quae hoc efficit, nominata est, deinde tepefactum vapore
1506 13| coniunctionem haberet, convivium nominaverunt, melius quam Graeci, qui
|