1-conti | contr-glori | gorgi-nomin | nonag-salut | samni-zenon
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1507 5| Panathenaicus inscribitur, quarto et nonagesimo anno scripsisse se dicit,
1508 10| Masinissa quae faciat hodie nonaginta natus annos; cum ingressus
1509 15| requiem oblectamentumque noscatis. Omitto enim vim ipsam omnium,
1510 | nostrae
1511 20| passus est, sed legiones nostras, quod scripsi in Originibus,
1512 2| digna esset opinione vestra nostroque cognomine!), in hoc sumus
1513 | nostros
1514 | nostrum
1515 8| cupiens, ut ea ipsa mihi nota essent quibus me nunc exemplis
1516 12| quam consul fuisset, sed notandam putavi libidinem. Ille enim,
1517 4| quae praecepta, quanta notitia antiquitatis, scientia iuris
1518 6| me censorem mortuus est, novem annis post meum consulatum,
1519 14| describere ingressum, quotiens nox oppressit, cum mane coepisset!
1520 9| vero tam isti quam tu ipse, nugator; neque enim ex te umquam
1521 19| qui si nulli fuissent, nullae omnino civitates fuissent.
1522 6| iuventute geruntur et viribus? Nullaene igitur res sunt seniles
1523 13| est, quod ea voluptates nullas magno opere desiderat. Caret
1524 | nulli
1525 2| 2.~ ~Scipio. Saepe numero admirari soleo cum hoc C.
1526 16| aranti L. Quinctio Cincinnato nuntiatum est eum dictatorem esse
1527 | nuper
1528 17| sententia solum, sed etiam in nutu residebat auctoritas. Habet
1529 16| fuit, qui se agri cultione oblectabant? Mea quidem sententia haud
1530 16| Possum persequi permulta oblectamenta rerum rusticarum, sed haec
1531 15| meae senectutis requiem oblectamentumque noscatis. Omitto enim vim
1532 11| tamen me lectulus meus oblectaret ea ipsa cogitantem, quae
1533 7| vero quemquam senem audivi oblitum, quo loco thesaurum obruisset;
1534 11| hos significat credulos, obliviosos, dissolutos, quae vitia
1535 7| coegit in suis studiis obmutescere senectus? An in omnibus
1536 11| non intellegitur quando obrepat senectus. Ita sensim sine
1537 2| inconstantia atque perversitas. Obrepere aiunt eam citius, quam putassent.
1538 2| quam pueritiae adulescentia obrepit? Deinde qui minus gravis
1539 7| oblitum, quo loco thesaurum obruisset; omnia, quae curant, meminerunt;
1540 18| est, ita diligentissime observantur.~Lysandrum Lacedaemonium,
1541 20| fretus sibi tam audaciter obsisteret, respondisse dicitur: Senectute.
1542 13| eius blanditiis non facile obsistimus, -- divine enim Plato escam
1543 20| Poenis vel corporibus suis obstruere voluerunt, non avum tuum
1544 23| proficisci, ille autem cuius obtusior sit acies, non videre? Equidem
1545 15| semen excepit, primum id occaecatum cohibet, ex quo occatio,
1546 15| occaecatum cohibet, ex quo occatio, quae hoc efficit, nominata
1547 16| Maelium regnum adpetentem occupatum interemit. A villa in senatum
1548 10| convenire me voluit, cui fuerim occupatus. ~At minus habeo virium
1549 1| vellem aliquid scribere, tu occurrebas dignus eo munere, quo uterque
1550 2| gravis esset eis senectus, si octingentesimum annum agerent quam si octogesimum?
1551 5| accepimus Platonis, qui uno et octogesimo anno scribens est mortuus,
1552 19| Arganthonius quidam Gadibus, qui octoginta regnavit annos, centum viginti
1553 4| ille in luce modo atque in oculis civium magnus, sed intus
1554 12| ita dicam, praestringit oculos, nec habet ullum cum virtute
1555 17| atque puram et suavitatem odorum, qui adflarentur ex floribus,
1556 17| tuenda re familiari, qui Oeconomicus inscribitur! Atque ut intellegatis
1557 7| habebat et proxime scripserat, Oedipum Coloneum, recitasse iudicibus
1558 18| fragili corpore odiosa omnis offensio est. Quae tamen omnia dulciora
1559 10| itaque omnia exsequi regis officia et munera. Potest igitur
1560 16| possit esse, neque solum officio, quod hominum generi universo
1561 16| domini referta cella vinaria, olearia, etiam penaria est, villaque
1562 11| quoque, nisi tamquam lumini oleum instilles, exstinguuntur
1563 16| arborum ordinibus aut vinearum olivetorumve specie plura dicam? Brevi
1564 5| qui saepe supremo~Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit.~
1565 10| desiderio tenebitur virium. Olympiae per stadium ingressus esse
1566 7| Age, ut ista divina studia omittamus, possum nominare ex agro
1567 15| oblectamentumque noscatis. Omitto enim vim ipsam omnium, quae
1568 5| duo, quae maxima putantur onera, paupertatem et senectutem,
1569 1| te conscribere. ~Hoc enim onere, quod mihi commune tecum
1570 2| senibus sic odiosa est, ut onus se Aetna gravius dicant
1571 16| haec supervacaneis etiam operis aucupium atque venatio. ~
1572 8| non sit, verum etiam sit operosa et semper agens aliquid
1573 12| id non liberet, quod non operteret. Impedit enim consilium
1574 10| frigore adduci ut capite operto sit, summam esse in eo siccitatem
1575 3| dixerit quispiam tibi propter opes et copias et dignitatem
1576 2| quae utinam digna esset opinione vestra nostroque cognomine!),
1577 2| enim nihil est in ipsis opis ad bene beateque vivendum,
1578 4| audiente Salinatori, qui amisso oppido fugerat in arcem, glorianti
1579 14| ingressum, quotiens nox oppressit, cum mane coepisset! Quam
1580 11| ut reficiantur vires, non opprimantur. Nec vero corpori solum
1581 19| multitudine flammae vis opprimitur, senes autem sic, ut cum
1582 23| exstingui homini suo tempore optabile est. Nam habet natura, ut
1583 19| exstinguit animum, aut etiam optanda, si aliquo eum deducit,
1584 20| mortem quidem sensus aut optandus aut nullus est. Sed hoc
1585 2| quam ut adipiscantur omnes optant, eandem accusant adeptam;
1586 13| Curium et Ti. Coruncanium optare solitos, ut id Samnitibus
1587 10| dux ille Graeciae nusquam optat, ut Aiacis similis habeat
1588 2| sapientes, quod naturam optimam ducem tamquam deum sequimur
1589 4| esset, dicere ausus est optimis auspiciis ea geri, quae
1590 19| esse commune? ~Sensi ego in optimo filio, tu in exspectatis
1591 21| esset omnium sapientissimus oraculo Apollinis iudicatus. Quid
1592 12| optimi adulescentes, veterem orationem Archytae Tarentini, magni
1593 11| nunc cum maxime conficio orationes; ius augurium, pontificium,
1594 9| est provecta prudentia. ~Orator metuo ne languescat senectute;
1595 6| in primis: ~Proveniebant oratores novi, stulti adulescentuli.~
1596 6| sententia; quibus non modo non orbari, sed etiam augeri senectus
1597 15| emersit, fundit frugem spici ordine structam et fcontra avium
1598 21| tuerentur, quique caelestium ordinem contemplantes imitarentur
1599 16| pratorum viriditate aut arborum ordinibus aut vinearum olivetorumve
1600 15| quae gemma dicitur, a qua oriens uva se ostendit, quae et
1601 20| nostras, quod scripsi in Originibus, in eum locum saepe profectas
1602 11| erit.~Septimus mihi liber Originum est in manibus; omnia antiquitatis
1603 16| nec usu uberius nec specie ornatius; ad quem fruendum non modo
1604 17| eius et nitorem corporis ornatumque Persicum multo auro multisque
1605 22| abeunt enim illuc omnia, unde orta sunt, animus autem solus
1606 15| aristarum. ~Quid ego vitium ortus, satus, incrementa commemorem?
1607 17| agrum diligenter consitum ostendisse. Cum autem admiraretur Lysander
1608 15| dicitur, a qua oriens uva se ostendit, quae et suco terrae et
1609 19| adulescentiam significat ostenditque fructus futuros, reliqua
1610 14| atque doctrinae, nihil est otiosa senectute iucundius. Videbamus
1611 23| Nonne melius multo fuisset otiosam et quietam aetatem sine
1612 14| vero habet aliquod tamquam pabulum studi atque doctrinae, nihil
1613 9| splendescit etiam nescio quo pacto in senectute, quod equidem
1614 6| vixisset, senectutis eum suae paeniteret? Nec enim excursione nec
1615 23| fecerunt, neque me vixisse paenitet, quoniam ita vixi, ut non
1616 6| excisam esse cognovero. ~Quam palmam utinam di immortales, Scipio,
1617 15| maturata dulcescit, vestitaque pampinis nec modico tepore caret
1618 5| Isocratis, qui eum librum, qui Panathenaicus inscribitur, quarto et nonagesimo
1619 1| philosophia poterit, cui qui pareat, omne tempus aetatis sine
1620 2| tamquam deum sequimur eique paremus; a qua non veri simile est,
1621 3| querellis aequalium meorum -- pares autem, vetere proverbio,
1622 3| autem, vetere proverbio, cum paribus facillime congregantur --
1623 14| prudentibus et bene institutis pariter cum aetate crescunt, ut
1624 2| simile est, cum ceterae partes aetatis bene descriptae
1625 10| eaque simplex, suaque cuique parti aetatis tempestivitas est
1626 15| silvescat sarmentis et in omnis partis nimia fundatur. ~Itaque
1627 19| est, ut saepe dixi, ante partorum bonorum memoria et copia.
1628 1| Tithono, ut Aristo Cius, (parum enim esset auctoritatis
1629 14| fruitur libentius, primum parvulis fruitur rebus, ut diximus,
1630 20| honore sepulturae carere passus est, sed legiones nostras,
1631 15| et pomariis, tum pecudum pastu, apium examinibus, florum
1632 6| Maximus, nihil L. Paulus, pater tuus, socer optimi viri,
1633 11| exstitisset lumen civitatis; ad paternam enim magnitudinem animi
1634 4| iuveniliter exsultantem patientia sua molliebat; de quo praeclare
1635 12| Haec cum C. Pontio Samnite, patre eius, a quo Caudino proelio
1636 20| Brutum, qui in liberanda patria est interfectus, non duos
1637 14| terrae C. Galum, familiarem patris tui, Scipio. Quotiens illum
1638 11| vigebat in illa domo mos patrius et disciplina. ~Ita enim
1639 23| aut Africani patrem, aut patruum, aut multos praestantis
1640 14| huius P. Scipionis qui his paucis diebus pontifex maximus
1641 17| praeditum, vidimus! Quid de Paulo aut Africano loquar aut,
1642 10| adulescentes pueritiam, paululum aetate progressi adulescentiam
1643 6| agebat Q. Maximus, nihil L. Paulus, pater tuus, socer optimi
1644 5| quae maxima putantur onera, paupertatem et senectutem, ut eis paene
1645 1| nunc te coquit et versat in pectore fixa,~Ecquid erit praemi? ~
1646 15| hortis etiam et pomariis, tum pecudum pastu, apium examinibus,
1647 5| urbium expugnationes, ut pedestres navalesve pugnas, ut bella
1648 10| annos; cum ingressus iter pedibus sit, in equum omnino non
1649 23| retraxerit, nec tamquam Peliam recoxerit. Et si quis deus
1650 16| vinaria, olearia, etiam penaria est, villaque tota locuples
1651 15| solis augescens primo est peracerba gustatu, deinde maturata
1652 23| Senectus autem aetatis est peractio tamquam fabulae, cuius defatigationem
1653 19| enim histrioni, ut placeat, peragenda fabula est, modo, in quocumque
1654 7| Themistocles omnium civium perceperat nomina; num igitur censetis
1655 6| amisistis tam cito?~Sic enim percontantur in Naevi poetae Ludo. Respondentur
1656 7| quod aiunt, ne memoriam perdam; his enim ipsis legendis
1657 12| potuit tam flagitiosa et tam perdita libido, quae cum probro
1658 17| accepimus ad centesimum annum perduxise, cum esset acta iam aetate
1659 18| videntur fabulam aetatis peregisse nec tamquam inexercitati
1660 2| tuam excellentem, M. Cato, perfectamque sapientiam, tum vel maxime
1661 21| necessitatis et gravi opere perfungimur; est enim animus caelestis
1662 10| dubitat, quin brevi sit Troia peritura. ~Sed redeo ad me. Quartum
1663 7| Manent ingenia senibus, modo permaneat studium et industria, neque
1664 22| virorum post mortem honores permanerent, si nihil eorum ipsorum
1665 12| in amicitia populi Romani permanserat, se a maioribus natu accepisse
1666 2| effluxisset, nulla consolatio permulcere posset stultam senectutem. ~
1667 16| 16.~ ~Possum persequi permulta oblectamenta rerum rusticarum,
1668 17| Critobulo Cyrum minorem, Persarum regem, praestantem ingenio
1669 6| dicere illa, quae versibus persecutus est Ennius: ~Quo vobis mentes,
1670 6| reservent, ut avi reliquias persequare! cuius a morte tertius hic
1671 17| nitorem corporis ornatumque Persicum multo auro multisque gemmis
1672 22| dissolvitur, ceterarum rerum perspicuum est quo quaeque discedat;
1673 1| Graecis, quarum constat eum perstudiosum fuisse in senectute. Sed
1674 23| Nemo umquam mihi, Scipio, persuadebit aut patrem tuum Paulum,
1675 13| Samnitibus ipsique Pyrrho persuaderetur, quo facilius vinci possent,
1676 22| teneremus. Mihi quidem numquam persuaderi potuit animos, dum in corporibus
1677 21| iudicatus. Quid multa? Sic persuasi mihi, sic sentio, cum tanta
1678 16| ad cultum etiam deorum pertinent, ut, quoniam haec quidem
1679 23| ad posteritatis memoriam pertinerent, nisi animo cernerent posteritatem
1680 17| 17.~ ~Multas ad res perutiles Xenophontis libri sunt,
1681 23| dicerem, ad quam utinam perveniatis, ut ea, quae ex me audistis,
1682 2| ingrediundum sit, istuc, quo pervenisti videre quale sit. ~
1683 2| stultitiae inconstantia atque perversitas. Obrepere aiunt eam citius,
1684 12| Maximo.~Nullam capitaliorem pestem quam voluptatem corporis
1685 12| esse tam detestabile tamque pestiferum quam voluptatem, siquidem
1686 13| praeclarum, quod sua sponte peteretur, quodque spreta et contempta
1687 11| somniculosae senectutis. Ut petulantia, ut libido magis est adulescentium
1688 2| autem omnia bona a se ipsi petunt, eis nihil malum potest
1689 5| ille autem Caepione et Philippo iterum consulibus mortuus
1690 1| igitur satis digne laudari philosophia poterit, cui qui pareat,
1691 4| quam cum legimus, quem philosophum non contemnimus? Nec vero
1692 4| quoad potuit, restitit agrum Picentem et Gallicum viritim contra
1693 22| regunt, memoriam nostri pie inviolateque servabitis. ~
1694 23| vir melior natus est, nemo pietate praestantior; cuius a me
1695 16| sibi hastas, sibi clavam et pilam, sibi natationes atque cursus,
1696 13| videlicet homines capiantur ut pisces, -- quamquam immoderatis
1697 20| fortior. Hoc illud est quod Pisistrato tyranno a Solone responsum
1698 19| Neque enim histrioni, ut placeat, peragenda fabula est, modo,
1699 6| sententia senatus inclinaret ad placem cum Pyrrho foedusque faciendum,
1700 5| eleganter actae aetatis placida ac lenis senectus, qualem
1701 15| ramosque procreet. Malleoli, plantae, sarmenta, viviradices,
1702 7| Pythagoram, Democritum, num Platonem, num Xenocraten, num postea
1703 19| neque sapientibus usque ad Plaudite veniendum est. Breve enim
1704 18| Quibus cum a cuncto consessu plausus esset multiplex datus, dixisse
1705 14| Naevius! quam Truculento Plautus, quam Pseudolo! Vidi etiam
1706 4| quiescente C. Flaminio tribuno plebis, quoad potuit, restitit
1707 1| vir haud magna cum re, sed plenus fidei;~quamquam certo scio
1708 21| argumento homines scire pleraque ante quam nati sint, quod
1709 2| gravem esse senserim, quae plerisque senibus sic odiosa est,
1710 15| accepit, sed alias minore, plerumque maiore cum faenore. Quamquam
1711 17| illud elogium: Hunc unum plurimae consentiunt gentes populi
1712 4| ponebat ante salutem:~Ergo plusque magisque viri nunc gloria
1713 14| adhibetur in poculo, et pocula, sicut in Symposio Xenophontis
1714 13| extructisque mensis et frequentibus poculis; caret ergo etiam vinulentia
1715 14| maiorum a summo adhibetur in poculo, et pocula, sicut in Symposio
1716 20| duos Scipiones, qui iter Poenis vel corporibus suis obstruere
1717 13| C. Duellium M. f., qui Poenos classe primus devicerat,
1718 2| actum tamquam ab inerti poeta esse neglectum. Sed tamen
1719 6| enim percontantur in Naevi poetae Ludo. Respondentur et alia
1720 2| nobis, ut etiam pro Scipione pollicear, feceris, si, quoniam speramus,
1721 19| ignis exstinguitur; et quasi poma ex arboribus, cruda si sunt,
1722 15| sunt, sed hortis etiam et pomariis, tum pecudum pastu, apium
1723 16| focum sedenti magnum auri pondus Samnites cum attulissent,
1724 4| restituit rem,~Noenum rumores ponebat ante salutem:~Ergo plusque
1725 10| utervis. Ne vos quidem T. Ponti centurionis vires habetis;
1726 17| virum nuper P. Crassum, pontificem maximum, quem postea M.
1727 7| Quid iuris consulti, quid pontifices, quid augures, quid philosophi
1728 14| Quid de P. Licini Crassi et pontifici et civilis iuris studio
1729 11| orationes; ius augurium, pontificium, civile tracto; multum etiam
1730 12| exstingueret.~Haec cum C. Pontio Samnite, patre eius, a quo
1731 16| tota locuples est, abundat porco, haedo, agno, gallina, lacte,
1732 13| ex maioribus natu, qui se porro pueros a senibus audisse
1733 19| videre videar aliquandoque in portum ex longa navigatione esse
1734 12| ratione et sapientia non possemus, magnam habendam esse senectuti
1735 13| persuaderetur, quo facilius vinci possent, cum se voluptatibus dedissent.
1736 11| agere non possem; sed ut possim, facit acta vita. Semper
1737 2| ingravescentem aetatem ferre possimus. Cato. Faciam vero, Laeli,
1738 9| si ipse exsequi nequeas, possis tamen Scipioni praecipere
1739 23| audistis, re experti probare possitis. ~
1740 7| maioribus voluerunt, sed etiam posteris prodere.~
1741 23| tanta esse conatos, quae ad posteritatis memoriam pertinerent, nisi
1742 11| sunt in senectute vires. Ne postulantur quidem vires a senectute.
1743 12| quo Caudino proelio Sp. Postumius, T. Veturius consules superati
1744 16| haberent aurum imperare. ~Poteratne tantus animus efficere non
1745 3| 3.~ ~Cato. Faciam, ut potero, Laeli. Saepe enim interfui
1746 5| Quem quidem probe meminisse potestis; anno enim undevicesimo
1747 12| libidines temere et ecfrenate ad potiendum incitarentur. ~Hinc patriae
1748 14| senectus, etiamsi non abunde potitur, non omnino caret. Ut Turpione
1749 4| praestantior. Qui sermo, quae praecepta, quanta notitia antiquitatis,
1750 8| sic adulescentes senum praeceptis gaudent, quibus ad virtutum
1751 16| specie plura dicam? Brevi praecidam: agro bene culto nihil potest
1752 9| nequeas, possis tamen Scipioni praecipere et Laelio. Quid enim est
1753 4| patientia sua molliebat; de quo praeclare familiaris noster Ennius: ~
1754 12| Tarentini, magni in primis et praeclari viri, quae mihi tradita
1755 9| quidem opere quid potest esse praeclarius? Mihi vero et Cn. et P.
1756 10| erat ei verendum ne vera praedicans de se nimis videretur aut
1757 14| et lunae multo ante nobis praedicere! ~Quid in levioribus studiis,
1758 10| Nestor de virtutibus suis praedicet? Tertiam iam enim aetatem
1759 8| adulescentibus bona indole praeditis sapientes senes delectantur,
1760 17| Lepidum eodem sacerdotio praeditum, vidimus! Quid de Paulo
1761 9| duos annos ei sacerdotio praefuit, ita bonis esse viribus
1762 1| pectore fixa,~Ecquid erit praemi? ~Licet enim mihi versibus
1763 18| corporis cum auctoritatis praemiis comparandae? Quibus qui
1764 9| Crassus, a quibus iura civibus praescribebantur, quorum usque ad extremum
1765 6| senatui, quae sint gerenda, praescribo et quo modo; Karthagini
1766 20| imperatoris, id est dei, de praesidio et statione vitae decedere. ~
1767 12| sive quis deus nihil mente praestabilius dedisset, huic divino muneri
1768 17| minorem, Persarum regem, praestantem ingenio atque imperi gloria,
1769 23| aut patruum, aut multos praestantis viros quos enumerare non
1770 12| est, mentis, ut ita dicam, praestringit oculos, nec habet ullum
1771 19| advenit, tum illud, quod praeteriit, effluxit; tantum remanet,
1772 21| animorum sit, tanta memoria praeteritorum futurorumque prudentia,
1773 19| dies et menses et anni, nec praeteritum tempus umquam revertitur,
1774 15| vero segetibus solum et pratis et vineis et arbustis res
1775 16| atque venatio. ~Quid de pratorum viriditate aut arborum ordinibus
1776 14| magis delectatur, qui in prima cavea spectat, delectatur
1777 17| consentiunt gentes populi primarium fuisse virum. Notum est
1778 15| et calore solis augescens primo est peracerba gustatu, deinde
1779 13| M. f., qui Poenos classe primus devicerat, redeuntem a cena
1780 18| antecedit, ita sententiae principatum tenet, neque solum honore
1781 7| Gorgian, num philosophorum principes, Pythagoram, Democritum,
1782 21| semper agitetur animus nec principium motus habeat, quia se ipse
1783 10| senectute conservare aliquid pristini roboris.~
1784 7| viris, sed in vita etiam privata et quieta. Sophocles ad
1785 12| libido, quae cum probro privato coniungeret imperi dedecus. ~
1786 13| quae sibi nullo exemplo privatus sumpserat; tantum licentiae
1787 5| infirmius; tertiam, quod privet fere omnibus voluptatibus;
1788 5| comparat suam. Quem quidem probe meminisse potestis; anno
1789 19| in quocumque fuerit actu, probetur, neque sapientibus usque
1790 11| omnium adulescentium, sed non proborum, sic ista senilis stultitia,
1791 12| perdita libido, quae cum probro privato coniungeret imperi
1792 17| admiraretur Lysander et proceritates arborum et derectos in quincuncem
1793 19| honesteque vivendum; sin processerit longius, non magis dolendum
1794 7| censetis eum, cum aetate processisset, qui Aristides esset, Lysimachum
1795 14| usque ad adulescentiam meam processit aetate. Quid de P. Licini
1796 15| tantos truncos ramosque procreet. Malleoli, plantae, sarmenta,
1797 7| voluerunt, sed etiam posteris prodere.~
1798 12| incitarentur. ~Hinc patriae proditiones, hinc rerum publicarum eversiones,
1799 18| honoratior. Quin etiam memoriae proditum est, cum Athenis ludis quidam
1800 14| maxime possumus vario sermone producimus. ~At non est voluptatum
1801 12| patre eius, a quo Caudino proelio Sp. Postumius, T. Veturius
1802 20| Originibus, in eum locum saepe profectas alacri animo et erecto,
1803 15| agri repastinationesque proferam, quibus fit multo terra
1804 23| conscripsi; quo quidem me proficiscentem haud sane quid facile retraxerit,
1805 23| longius, videre se ad meliora proficisci, ille autem cuius obtusior
1806 13| Athenis, qui se sapientem profiteretur, eumque dicere omnia, quae
1807 14| domino agresti ac furioso profugi. Cupidis enim rerum talium
1808 13| quidam fervor aetatis; qua progrediente omnia fiunt in dies mitiora.
1809 10| pueritiam, paululum aetate progressi adulescentiam debent requirere.
1810 15| capitum iugatio, religatio et propagatio vitium, sarmentorum ea,
1811 15| sarmenta, viviradices, propagines, nonne efficiunt, ut quemvis
1812 11| possint. At id quidem non proprium senectutis vitium est, sed
1813 7| arbores, quae alteri saeclo prosint,~ut ait Statius noster in
1814 23| posteritatem ita semper prospiciebat, quasi, cum excessisset
1815 8| Caecilius de sene alteri saeclo prospiciente quam illud idem: ~Edepol,
1816 22| remissi et liberi sunt, futura prospiciunt. Ex quo intellegitur quales
1817 9| ad extremum spiritum est provecta prudentia. ~Orator metuo
1818 4| natu, sed tamen iam aetate provectum. Anno enim post consul primum
1819 16| studio rusticarum rerum provectus sum, et senectus est natura
1820 6| alia et hoc in primis: ~Proveniebant oratores novi, stulti adulescentuli.~
1821 12| fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat, elapsus
1822 1| deportasse, sed humanitatem et prudentiam intellego. Et tamen te suspicor
1823 14| studia doctrinae, quae quidem prudentibus et bene institutis pariter
1824 19| ita accideret, melius et prudentius viveretur. Mens enim et
1825 14| Truculento Plautus, quam Pseudolo! Vidi etiam senem Livium;
1826 15| geniculato vaginis iam quasi pubescens includitur; ex quibus cum
1827 13| ante eum consulem se pro re publica quarto consulatu devoverat;
1828 4| auspiciis ea geri, quae pro rei publicae salute gererentur, quae
1829 12| proditiones, hinc rerum publicarum eversiones, hinc cum hostibus
1830 6| voletis externa, maximas res publicas ab adulescentibus labefactatas,
1831 21| quam nati sint, quod iam pueri, cum artis difficilis discant,
1832 10| nisi forte adulescentes pueritiam, paululum aetate progressi
1833 10| est data, ut et infirmitas puerorum, et ferocitas iuvenum et
1834 13| maioribus natu, qui se porro pueros a senibus audisse dicebant,
1835 11| diligentia compensanda sunt, pugnandum tamquam contra morbum sic
1836 5| ut pedestres navalesve pugnas, ut bella a se gesta, ut
1837 22| verentes, qui hanc omnem pulchritudinem tuentur et regunt, memoriam
1838 15| fructu laetius, tum aspectu pulchrius? Cuius quidem non utilitas
1839 13| profecto aliquid natura pulchrum atque praeclarum, quod sua
1840 6| tenens quietus sedeat in puppi, non faciat ea quae iuvenes.
1841 17| et humum subactam atque puram et suavitatem odorum, qui
1842 5| recordentur. Est etiam quiete et pure atque eleganter actae aetatis
1843 17| Tum Lysandrum intuentem purpuram eius et nitorem corporis
1844 22| admixtione corporis liberatus purus et integer esse coepisset,
1845 9| artium magistri non beati putandi, quamvis consenuerint vires
1846 18| posse videatur; contemni se putant, despici, inludi; praeterea
1847 5| ferebat duo, quae maxima putantur onera, paupertatem et senectutem,
1848 2| Primum quis coegit eos falsum putare? Qui enim citius adulescentiae
1849 3| sine quibus vitam nullam putarent, tum quod spernerentur ab
1850 2| Obrepere aiunt eam citius, quam putassent. Primum quis coegit eos
1851 12| consul fuisset, sed notandam putavi libidinem. Ille enim, cum
1852 7| tam senex qui se annum non putet posse vivere: sed idem in
1853 6| fuisset; ex quo intellegitur Pyrrhi bello grandem sane fuisse;
1854 13| Fabricium, quod, cum apud regem Pyrrhum legatus esset, audisset
1855 10| Utrum igitur has corporis an Pythagorae tibi malis vires ingeni
1856 20| deserendum sit; vetatque Pythagoras iniussu imperatoris, id
1857 11| etiam Graecis litteris utor, Pythagoreorumque more exercendae memoriae
1858 21| auctoritas. ~Audiebam Pythagoram Pythagoreosque, incolas paene nostros,
1859 17| sextum consulatum sex et quadraginta anni interfuerunt. Ita,
1860 | quaedam
1861 18| restet, eo plus viatici quaerere?~
1862 14| quidem iam adfecto aetate quaereret, utereturne rebus veneriis,
1863 5| cessavit. Qui, cum ex eo quaereretur, cur tam diu vellet esse
1864 18| et difficiles senes. Si quaerimus, etiam avari; sed haec morum
1865 20| eius aetatis; ne ea quidem quaeruntur in senectute. Sunt extrema
1866 7| Coloneum, recitasse iudicibus quaesisseque, num illud carmen desipientis
1867 17| libri sunt, quos legite, quaeso, studiose, ut facitis. Quam
1868 13| sodalis. Sodalitates autem me quaestore constitutae sunt sacris
1869 22| prospiciunt. Ex quo intellegitur quales futuri sint, cum se plane
1870 5| placet, causarum quanta quamque sit iusta una quaeque, videamus.~
1871 | quando
1872 14| quantum sat est. ~At illa quanti sunt, animum, tamquam emeritis
1873 14| Suadae medullam dixit Ennius, quanto studio exerceri in dicendo
1874 19| 19.~ ~Quarta restat causa, quae maxime
1875 5| fere omnibus voluptatibus; quartam, quod haud procul absit
1876 11| colligo; causarum inlustrium quascumque defendi nunc cum maxime
1877 7| redeo mortuorum. Nec vero quemquam senem audivi oblitum, quo
1878 15| propagines, nonne efficiunt, ut quemvis cum admiratione delectent?
1879 10| quod Cyrus, sed tamen hoc queo dicere, non me quidem eis
1880 3| cognovi senectutem sine querella, qui se et libidinum vinculis
1881 3| Sed omnium istius modi querellarum in moribus est culpa, non
1882 3| Laeli. Saepe enim interfui querellis aequalium meorum -- pares
1883 | quiddam
1884 4| iterum Sp. Carvilio conlega quiescente C. Flaminio tribuno plebis,
1885 5| Olympia, nunc senio confectus quiescit.~Equi fortis et victoris
1886 7| in vita etiam privata et quieta. Sophocles ad summam senectutem
1887 23| multo fuisset otiosam et quietam aetatem sine ullo labore
1888 5| triumphos recordentur. Est etiam quiete et pure atque eleganter
1889 16| senes, siquidem aranti L. Quinctio Cincinnato nuntiatum est
1890 17| proceritates arborum et derectos in quincuncem ordines et humum subactam
1891 13| Curius cum P. Decio, qui quinquennio ante eum consulem se pro
1892 5| scripsisse se dicit, vixitque quinquennium postea; cuius magister Leontinus
1893 4| ad Capuam profectus sum quintoque anno post ad Tarentum. Quaestor
1894 21| essent, qui terras tuerentur, quique caelestium ordinem contemplantes
1895 3| Cato; sed fortasse dixerit quispiam tibi propter opes et copias
1896 | quocumque
1897 13| quod sua sponte peteretur, quodque spreta et contempta voluptate
1898 15| seminibus tantos truncos ramosque procreet. Malleoli, plantae,
1899 15| videntur accedere. Habent enim rationem cum terra, quae numquam
1900 12| enim consilium voluptas, rationi inimica est, mentis, ut
1901 2| didicerimus, quibus facillime rationibus ingravescentem aetatem ferre
1902 16| agricolas, ne a me ipso recedam. In agris erant tum senatores,
1903 20| Iam omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile
1904 18| dicuntur et senem sessum recepisse. ~Quibus cum a cuncto consessu
1905 4| nisi tu amisisses numquam recepissem. Nec vero in armis praestantior
1906 4| opera, Q. Fabi, Tarentum recepisti, Certe, inquit ridens, nam
1907 7| scripserat, Oedipum Coloneum, recitasse iudicibus quaesisseque,
1908 7| desipientis videretur. Quo recitato sententiis iudicum est liberatus. ~
1909 21| videantur, sed reminisci et recordari. Haec Platonis fere. ~
1910 3| multorumque bene factorum recordatio iucundissima est. ~
1911 5| a se gesta, ut triumphos recordentur. Est etiam quiete et pure
1912 20| disputatione opus esse videtur, cum recorder non L. Brutum, qui in liberanda
1913 23| retraxerit, nec tamquam Peliam recoxerit. Et si quis deus mihi largiatur,
1914 18| Atheniensis scire, quae recta essent, sed facere nolle.~
1915 6| Ennius: ~Quo vobis mentes, rectae quae stare solebant~Antehac,
1916 20| nullus est certus terminus, recteque in ea vivitur, quoad munus
1917 15| cum terra, quae numquam recusat imperium nec umquam sine
1918 23| et in cunis vagiam, valde recusem, nec vero velim quasi decurso
1919 15| imperium nec umquam sine usura reddit, quod accepit, sed alias
1920 16| gratiam iam cum voluptate redeamus. Semper enim boni assiduique
1921 13| classe primus devicerat, redeuntem a cena senem saepe videbam
1922 20| animo et erecto, unde se redituras numquam arbitrarentur. Quod
1923 18| decedi, adsurgi, deduci, reduci, consuli; quae et apud nos
1924 13| faceremus, ad voluptatem esse referenda. Quod ex eo audientis M.
1925 16| enim boni assiduique domini referta cella vinaria, olearia,
1926 11| et potionis adhibendum ut reficiantur vires, non opprimantur.
1927 16| vicissim umbris aquisve refrigerari salubrius? ~Sibi habeant
1928 14| minuta atque rorantia, et refrigeratio aestate et vicissim aut
1929 17| intellegatis nihil ei tam regale videri quam studium agri
1930 11| tantas clientelas Appius regebat et caecus et senex, intentum
1931 19| quidam Gadibus, qui octoginta regnavit annos, centum viginti vixit) --
1932 12| neque omnino in voluptatis regno virtutem posse consistere.
1933 16| Servilius Ahala Sp. Maelium regnum adpetentem occupatum interemit.
1934 22| pulchritudinem tuentur et regunt, memoriam nostri pie inviolateque
1935 22| plane corporis vinculis relaxaverint. Qua re, si haec ita sunt,
1936 15| ineunte vere in eis, quae relicta sunt, exsistit tamquam ad
1937 21| quia numquam se ipse sit relicturus; et, cum simplex animi esset
1938 15| ordines, capitum iugatio, religatio et propagatio vitium, sarmentorum
1939 16| lusionibus multis talos relinquant et tesseras, id ipsum ut
1940 9| illas quidem vires senectuti relinquemus, ut adulescentis doceat,
1941 19| ostenditque fructus futuros, reliqua autem tempora demetendis
1942 6| tibi reservent, ut avi reliquias persequare! cuius a morte
1943 3| eadem mihi usu venirent reliquisque omnibus maioribus natu,
1944 20| fit ut illud breve vitae reliquum nec avide adpetendum senibus
1945 19| praeteriit, effluxit; tantum remanet, quod virtute et recte factis
1946 21| accipere videantur, sed reminisci et recordari. Haec Platonis
1947 22| divinitatem suam; multa enim, cum remissi et liberi sunt, futura prospiciunt.
1948 9| decorus seni sermo quietus et remissus, facitque per se ipsa sibi
1949 7| desipientem a re familiari removerent iudices. Tum senex dicitur
1950 15| irrigationes, quid fossiones agri repastinationesque proferam, quibus fit multo
1951 18| defenderet. Non cani, nec rugae repente auctoritatem arripere possunt,
1952 6| sustentatas et restitutas reperietis. ~Cedo, qui vestram rem
1953 16| Samnites cum attulissent, repudiati sunt; non enim aurum habere
1954 23| largiatur, ut ex hac aetate repuerascam et in cunis vagiam, valde
1955 19| adulescentibus adversante et repugnante natura. Itaque adulescentes
1956 2| bellare cum dis nisi naturae repugnare? ~Laelius. Atqui, Cato,
1957 15| possum, ut meae senectutis requiem oblectamentumque noscatis.
1958 10| dum adsit, cum absit, ne requiras, nisi forte adulescentes
1959 10| progressi adulescentiam debent requirere. Cursus est certus aetatis
1960 9| aetatis, ut adulescentiam non requireret. Nihil necesse est mihi
1961 20| adulescentiae: num ea constans iam requirit aetas quae media dicitur?
1962 6| immortales, Scipio, tibi reservent, ut avi reliquias persequare!
1963 17| solum, sed etiam in nutu residebat auctoritas. Habet senectus,
1964 11| quidem effugere possint?~Resistendum, Laeli et Scipio, senectuti
1965 23| vero, non me deserens sed respectans, in ea profecto loca discessit,
1966 1| senectutem ferat, eisque eum respondentem. Qui si eruditius videbitur
1967 6| percontantur in Naevi poetae Ludo. Respondentur et alia et hoc in primis: ~
1968 7| senex, quaerenti, cui serat respondere: Dis immortalibus, qui me
1969 14| solum, qui pauci admodum restant, sed cum vestra etiam aetate
1970 19| 19.~ ~Quarta restat causa, quae maxime angere
1971 18| absurdius quam, quo viae minus restet, eo plus viatici quaerere?~
1972 4| tribuno plebis, quoad potuit, restitit agrum Picentem et Gallicum
1973 4| Unus homo nobis cunctando restituit rem,~Noenum rumores ponebat
1974 6| a senibus sustentatas et restitutas reperietis. ~Cedo, qui vestram
1975 16| quem fruendum non modo non retardat, verum etiam invitat atque
1976 11| ipsa defendit, si ius suum retinet, si nemini emancipata est,
1977 23| proficiscentem haud sane quid facile retraxerit, nec tamquam Peliam recoxerit.
1978 13| ego alios? Ad me ipsum iam revertar. Primum habui semper sodalis.
1979 19| praeteritum tempus umquam revertitur, nec quid sequatur sciri
1980 23| spatio ad carceres a calce revocari. ~Quid habet enim vita commodi?
1981 4| recepisti, Certe, inquit ridens, nam nisi tu amisisses numquam
1982 10| conservare aliquid pristini roboris.~
1983 11| est, non omnium. ~Quattuor robustos filios, quinque filias,
1984 7| quem vos etiam vidistis Romae, Diogenem Stoicum, coegit
1985 12| qui in amicitia populi Romani permanserat, se a maioribus
1986 4| Multae etiam, ut in homine Romano, litterae. Omnia memoria
1987 7| ex agro Sabino rusticos Romanos, vicinos et familiares meos,
1988 14| Xenophontis est, minuta atque rorantia, et refrigeratio aestate
1989 10| vires meas desiderat, non rostra, non amici, non clientes,
1990 18| defenderet. Non cani, nec rugae repente auctoritatem arripere
1991 4| cunctando restituit rem,~Noenum rumores ponebat ante salutem:~Ergo
1992 15| et vineis et arbustis res rusticae laetae sunt, sed hortis
1993 20| solum indocti, sed etiam rustici, contemnunt, id docti senes
1994 15| eo libro, quem de rebus rusticis scripsi; de qua doctus Hesiodus
1995 7| nominare ex agro Sabino rusticos Romanos, vicinos et familiares
1996 7| possum nominare ex agro Sabino rusticos Romanos, vicinos
1997 13| quaestore constitutae sunt sacris Idaeis Magnae Matris acceptis.
1998 15| multis, ut mihi videtur, ante saeculis fuit, Laeten lenientem desiderium,
1999 10| Videtisne, ut apud Homerum saepissime Nestor de virtutibus suis
2000 9| adulescentiae vitiis efficitur saepius quam senectutis; libidinosa
2001 3| congregantur -- quae C. Salinator, quae Sp. Albinus, homines
2002 4| cum quidem me audiente Salinatori, qui amisso oppido fugerat
2003 6| Nec enim excursione nec saltu nec eminus hastis aut comminus
2004 16| umbris aquisve refrigerari salubrius? ~Sibi habeant igitur arma,
2005 7| Aristides esset, Lysimachum salutare solitum? Equidem non modo
2006 18| videntur levia atque communia, salutari, adpeti, decedi, adsurgi,
2007 16| universo cultura agrorum est salutaris, sed et delectatione, quam
2008 4| geri, quae pro rei publicae salute gererentur, quae contra
2009 4| Noenum rumores ponebat ante salutem:~Ergo plusque magisque viri
|