1-conti | contr-glori | gorgi-nomin | nonag-salut | samni-zenon
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
2010 12| exstingueret.~Haec cum C. Pontio Samnite, patre eius, a quo Caudino
2011 16| sedenti magnum auri pondus Samnites cum attulissent, repudiati
2012 1| etsi te quidem id modice ac sapienter, sicut omnia, et ferre et
2013 12| voluptatem aspernari ratione et sapientia non possemus, magnam habendam
2014 19| fuerit actu, probetur, neque sapientibus usque ad Plaudite veniendum
2015 17| virtutis, venisset ad eum Sardis eique dona a sociis adtulisset,
2016 15| procreet. Malleoli, plantae, sarmenta, viviradices, propagines,
2017 15| agricolarum, ne silvescat sarmentis et in omnis partis nimia
2018 17| istarum arborum mea manu sunt satae. Tum Lysandrum intuentem
2019 15| incrementa commemorem? Satiari delectatione non possum,
2020 14| et molestum est carere, satiatis vero et expletis iucundius
2021 23| debemus, praesertim adiuncta satietate.~Haec habui, de senectute
2022 16| delectatione, quam dixi, et saturitate copiaque rerum omnium, quae
2023 15| Quid ego vitium ortus, satus, incrementa commemorem?
2024 18| idque cum in vita, tum in scaena intellegi potest ex eis
2025 6| agere dicant, cum alii malos scandant, alii per foros cursent,
2026 12| colloquia nasci; nullum denique scelus, nullum malum facinus esse,
2027 4| quanta notitia antiquitatis, scientia iuris auguri! Multae etiam,
2028 21| prudentia, tot artes, tantae scientiae, tot inventa, non posse
2029 | scilicet
2030 2| gratissimum nobis, ut etiam pro Scipione pollicear, feceris, si,
2031 1| oratio; apud quem Laelium et Scipionem facimus admirantis quod
2032 9| exsequi nequeas, possis tamen Scipioni praecipere et Laelio. Quid
2033 14| studio loquar aut de huius P. Scipionis qui his paucis diebus pontifex
2034 19| revertitur, nec quid sequatur sciri potest; quod cuique temporis
2035 7| idem in eis elaborant quae sciunt nihil ad se omnino pertinere. ~
2036 12| exoratus in convivio a scorto est, ut securi feriret aliquem
2037 14| epularum aut ludorum aut scortorum voluptates cum his voluptatibus
2038 5| qui uno et octogesimo anno scribens est mortuus, qualem Isocratis,
2039 1| senectute vellem aliquid scribere, tu occurrebas dignus eo
2040 15| fecit, cum de cultura agri scriberet. At Honerus, qui multis,
2041 7| manibus habebat et proxime scripserat, Oedipum Coloneum, recitasse
2042 5| quarto et nonagesimo anno scripsisse se dicit, vixitque quinquennium
2043 19| regis aetatem (fuit enim, ut scriptum video, Arganthonius quidam
2044 | secum
2045 14| cupiditatum omnium, secum esse secumque, ut dicitur, vivere! Si
2046 12| convivio a scorto est, ut securi feriret aliquem eorum, qui
2047 6| autem clavum tenens quietus sedeat in puppi, non faciat ea
2048 16| disciplinam. Curio ad focum sedenti magnum auri pondus Samnites
2049 15| stercorantem facit. Nec vero segetibus solum et pratis et vineis
2050 15| mollito ac subacto sparsum semen excepit, primum id occaecatum
2051 15| aut stirpium minutissimis seminibus tantos truncos ramosque
2052 16| recedam. In agris erant tum senatores, id est senes, siquidem
2053 12| fratrem L. Flamininum e senatu eicerem septem annis post
2054 6| cum bella non gero. At senatui, quae sint gerenda, praescribo
2055 16| animus efficere non iucundam senctutem? Sed venio ad agricolas,
2056 8| Et melius Caecilius de sene alteri saeclo prospiciente
2057 8| vitiosius: ~Tum equidem in senecta hoc deputo miserrimum,~Sentire
2058 6| florentis aetatis, prudentia senescentis. ~
2059 14| versiculo quodam, ut ante dixi, senescere se multa in dies addiscentem,
2060 11| sensim sine sensu aetas senescit nec subito frangitur, sed
2061 6| Nullaene igitur res sunt seniles quae, vel infirmis corporibus,
2062 5| supremo~Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit.~Equi
2063 9| sibi audientiam diserti senis composita et mitis oratio.
2064 2| tibi senectutem gravem esse senserim, quae plerisque senibus
2065 19| adulescentia esse commune? ~Sensi ego in optimo filio, tu
2066 20| integra mente certisque sensibus opus ipsa suum eadem quae
2067 9| senex esset, negat se umquam sensisse senectutem suam imbecilliorem
2068 18| quisque aetate antecedit, ita sententiae principatum tenet, neque
2069 1| nostram omnem de senectute sententiam. ~
2070 7| videretur. Quo recitato sententiis iudicum est liberatus. ~
2071 6| per foros cursent, alii sentinam exhauriant, ille autem clavum
2072 8| senecta hoc deputo miserrimum,~Sentire ea aetate eumpse esse odiosum
2073 6| oratio. Atque haec ille egit septimo decimo anno post alterum
2074 11| poterit, animo numquam erit.~Septimus mihi liber Originum est
2075 5| lateribus suasissem. Annos septuaginta natus (tot enim vixit Ennius)
2076 7| patres etiam et avos, nec sepulcra legens vereor, quod aiunt,
2077 17| Notum est carmen incisum in sepulcro. Iure igitur gravis, cuius
2078 20| crudelissimus quidem hostis honore sepulturae carere passus est, sed legiones
2079 19| umquam revertitur, nec quid sequatur sciri potest; quod cuique
2080 13| voluptate optimus quisque sequeretur. ~Quorsus igitur tam multa
2081 2| optimam ducem tamquam deum sequimur eique paremus; a qua non
2082 7| sit senex, quaerenti, cui serat respondere: Dis immortalibus,
2083 7| maiora opera fiunt, non serendis, non percipiendis, non condendis
2084 3| Ut Themistocles fertur Seriphio cuidam in iurgio respondisse,
2085 3| hercule, inquit, si ego Seriphius essem, nec tu, si Atheniensis
2086 7| ad se omnino pertinere. ~Serit arbores, quae alteri saeclo
2087 1| senectute misimus. Omnem autem sermonem tribuimus non Tithono, ut
2088 12| accepisse dicebat, cum quidem ei sermoni interfuisset Plato Atheniensis,
2089 13| magis quam coetu amicorum et sermonibus metiebar. Bene enim maiores
2090 15| nacta, complectitur; quam serpentem multiplici lapsu et erratico
2091 22| nostri pie inviolateque servabitis. ~Cyrus quidem haec moriens;
2092 11| imperium in suos: metuebant servi, verebantur liberi, carum
2093 16| iussu magister equitum C. Servilius Ahala Sp. Maelium regnum
2094 6| solebant~Antehac, dementis sese flexere viai? ~ceteraque
2095 18| omnes illi dicuntur et senem sessum recepisse. ~Quibus cum a
2096 18| natura vetustate coacescit. Severitatem in senectute probo, sed
2097 5| est, cum ego quinque et sexaginta annos natus legem Voconiam
2098 17| coleret; cuius inter primum et sextum consulatum sex et quadraginta
2099 10| operto sit, summam esse in eo siccitatem corporis, itaque omnia exsequi
2100 15| coercet ars agricolarum, ne silvescat sarmentis et in omnis partis
2101 6| versari senectutem negant, similesque sunt ut si qui gubernatorem
2102 10| nusquam optat, ut Aiacis similis habeat decem, sed ut Nestoris;
2103 7| num Homerum, Hesiodum, Simonidem, Stesichorum, num, quos
2104 8| arripui quasi diuturnam sitim explere cupiens, ut ea ipsa
2105 6| nihil L. Paulus, pater tuus, socer optimi viri, fili mei? Ceteri
2106 17| eum Sardis eique dona a sociis adtulisset, et ceteris in
2107 8| videtis. Quod cum fecisse Socratem in fidibus audirem, vellem
2108 13| acceptis. Epulabar igitur cum sodalibus omnino modice, sed erat
2109 13| revertar. Primum habui semper sodalis. Sodalitates autem me quaestore
2110 13| Primum habui semper sodalis. Sodalitates autem me quaestore constitutae
2111 14| aestate et vicissim aut sol aut ignis hibernus; quae
2112 21| eam quidem vitam, quae est sola vita nominanda. Nam, dum
2113 23| enim te cum Laelio admirari solere dixisti), levis est senectus,
2114 2| sapientiam meam admirari soletis (quae utinam digna esset
2115 3| eis, a quibus essent coli soliti. Qui mihi non id videbantur
2116 13| et Ti. Coruncanium optare solitos, ut id Samnitibus ipsique
2117 17| modo diligentiam, sed etiam sollertiam eius, a quo essent illa
2118 15| nihil invenit agri cultura sollertius. ~
2119 19| quae maxime angere atque sollicitam habere nostram aetatem videtur,
2120 1| scio non, ut Flamininum, ~Sollicitari te, Tite, sic noctesque
2121 20| quod Pisistrato tyranno a Solone responsum est, cum illi
2122 8| addiscunt aliquid? ut et Solonem versibus gloriantem videmus,
2123 23| videndi, neque vero eos solos convenire aveo quos ipse
2124 22| orta sunt, animus autem solus nec cum adest nec cum discedit,
2125 11| senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae senectutis. Ut petulantia,
2126 22| esse morti tam simile quam somnum. ~Atqui dormientium animi
2127 21| Sed credo deos immortalis sparsisse animos in corpora humana,
2128 15| gremio mollito ac subacto sparsum semen excepit, primum id
2129 17| interfuerunt. Ita, quantum spatium aetatis maiores ad senectutis
2130 14| etiam senectus procul eas spectans tantum quantum sat est. ~
2131 14| delectatur, qui in prima cavea spectat, delectatur tamen etiam,
2132 2| pollicear, feceris, si, quoniam speramus, volumus quidem certe senes
2133 19| adulescens diu se victurum, quod sperare idem senex non potest. Insipienter
2134 19| veris? At senex ne quod speret quidem habet. At est eo
2135 3| nullam putarent, tum quod spernerentur ab eis, a quibus essent
2136 15| cum emersit, fundit frugem spici ordine structam et fcontra
2137 9| Omnino canorum illud in voce splendescit etiam nescio quo pacto in
2138 18| comparandae? Quibus qui splendide usi sunt, ei mihi videntur
2139 3| sua, sed patriae gloria splendorem adsecutum: Nec hercule,
2140 13| sponte peteretur, quodque spreta et contempta voluptate optimus
2141 10| tenebitur virium. Olympiae per stadium ingressus esse Milo dicitur,
2142 6| vobis mentes, rectae quae stare solebant~Antehac, dementis
2143 20| est dei, de praesidio et statione vitae decedere. ~Solonis
2144 7| alteri saeclo prosint,~ut ait Statius noster in Synephebis. ~Nec
2145 15| Quid de utilitate loquar stercorandi? Dixi in eo libro, quem
2146 15| filio, colentem agrum et eum stercorantem facit. Nec vero segetibus
2147 7| Homerum, Hesiodum, Simonidem, Stesichorum, num, quos ante dixi, Isocraten,
2148 9| est iucundius senectute stipata studiis iuventutis? ~An
2149 14| animum, tamquam emeritis stipendiis libidinis, ambitionis, contentionis,
2150 7| vidistis Romae, Diogenem Stoicum, coegit in suis studiis
2151 15| fundit frugem spici ordine structam et fcontra avium minorum
2152 14| aliquod tamquam pabulum studi atque doctrinae, nihil est
2153 17| sunt, quos legite, quaeso, studiose, ut facitis. Quam copiose
2154 2| consolatio permulcere posset stultam senectutem. ~Quocirca si
2155 6| Proveniebant oratores novi, stulti adulescentuli.~Temeritas
2156 23| aequissimo animo moritur, stultissimus iniquissimo, nonne vobis
2157 11| proborum, sic ista senilis stultitia, quae deliratio appellari
2158 2| accusant adeptam; tanta est stultitiae inconstantia atque perversitas.
2159 19| Insipienter sperat. Quid enim stultius quam incerta pro certis
2160 11| quos ait Caecilius ~comicos stultos senes,~hos significat credulos,
2161 19| sum? Quamquam quis est tam stultus, quamvis sit adulescens,
2162 12| libido voluptatis impelleret; stupra vero et adulteria et omne
2163 14| vero Cethegum, quem recte Suadae medullam dixit Ennius, quanto
2164 | suae
2165 10| naturae, eaque simplex, suaque cuique parti aetatis tempestivitas
2166 5| voce et bonis lateribus suasissem. Annos septuaginta natus (
2167 4| quidem ille admodum senex suasor legis Cinciae de donis et
2168 19| praeterita verni temporis suavitate aestatem autumnumque venisse.
2169 17| quincuncem ordines et humum subactam atque puram et suavitatem
2170 15| Quae cum gremio mollito ac subacto sparsum semen excepit, primum
2171 11| sensu aetas senescit nec subito frangitur, sed diuturnitate
2172 11| Nec vero corpori solum subveniendum est, sed menti atque animo
2173 16| Iam hortum ipsi agricolae succidiam alteram appellant. Conditiora
2174 11| habebat nec languescens succumbebat senectuti. Tenebat non modo
2175 15| uva se ostendit, quae et suco terrae et calore solis augescens
2176 17| Lysander Lacedaemonius, vir summae virtutis, venisset ad eum
2177 14| sermo, qui more maiorum a summo adhibetur in poculo, et
2178 21| crederem, sed nobilitas etiam summorum philosophorum et auctoritas. ~
2179 13| sibi nullo exemplo privatus sumpserat; tantum licentiae dabat
2180 12| Postumius, T. Veturius consules superati sunt, locutum Archytam Nearchus
2181 18| possunt, sed honeste acta superior aetas fructus capit auctoritatis
2182 8| quale cuiusque studium in superiore vita fuit. Quid qui etiam
2183 6| interfuissent, censorque ante superiorem consulatum fuisset; ex quo
2184 20| studia senectutis: ergo, ut superiorum aetatum studia occidunt,
2185 16| appellant. Conditiora facit haec supervacaneis etiam operis aucupium atque
2186 20| non M. Atilium, qui ad supplicium est profectus, ut fidem
2187 23| nocturnosque domi militiaeque suscepturum fuisse, si eisdem finibus
2188 12| malum facinus esse, ad quod suscipiendum non libido voluptatis impelleret;
2189 1| prudentiam intellego. Et tamen te suspicor eisdem rebus quibus me ipsum
2190 6| labefactatas, a senibus sustentatas et restitutas reperietis. ~
2191 2| se Aetna gravius dicant sustinere.~Cato. Rem haud sane difficilem,
2192 10| Milo dicitur, cum umeris sustineret bovem. Utrum igitur has
2193 11| non possunt sine viribus sustineri. Itaque non modo, quod non
2194 14| auxit, potionis et cibi sustulit. Quod si quem etiam ista
2195 14| poculo, et pocula, sicut in Symposio Xenophontis est, minuta
2196 7| ut ait Statius noster in Synephebis. ~Nec vero dubitat agricola,
2197 5| esse dictu miseram fuisse talem senectutem. Nec tamen omnes
2198 14| profugi. Cupidis enim rerum talium odiosum fortasse et molestum
2199 16| senibus ex lusionibus multis talos relinquant et tesseras,
2200 12| nihil esse tam detestabile tamque pestiferum quam voluptatem,
2201 | tandem
2202 21| futurorumque prudentia, tot artes, tantae scientiae, tot inventa,
2203 11| quinque filias, tantam domum, tantas clientelas Appius regebat
2204 15| generantur e terra; quae ex fici tantulo grano aut ex acini vinaceo
2205 7| aut etiam si sis natura tardior. Themistocles omnium civium
2206 12| est cum essem adulescens Tarenti cum Q. Maximo.~Nullam capitaliorem
2207 12| veterem orationem Archytae Tarentini, magni in primis et praeclari
2208 12| locutum Archytam Nearchus Tarentinus, hospes noster, qui in amicitia
2209 19| summum tempus, exspectemus Tartessiorum regis aetatem (fuit enim,
2210 9| non plus quam adulescens tauri aut elephanti desiderabam.
2211 12| voluptatis avidae libidines temere et ecfrenate ad potiendum
2212 6| novi, stulti adulescentuli.~Temeritas est videlicet florentis
2213 20| conlegae in Cannensi ignominia temeritatem, non M. Marcellum, cuius
2214 10| Potest igitur exercitatio et temperantia etiam in senectute conservare
2215 12| enim libidine dominante temperantiae locum esse, neque omnino
2216 2| terraeque fructibus maturitate tempestiva quasi vietum et caducum,
2217 14| propter sermonis delectationem tempestivis quoque conviviis delector,
2218 10| suaque cuique parti aetatis tempestivitas est data, ut et infirmitas
2219 19| fructus futuros, reliqua autem tempora demetendis fructibus et
2220 16| ipsius continentiam vel temporum disciplinam. Curio ad focum
2221 17| primis agri colendi studia teneamus usque ad ultimum tempus
2222 10| ille non magno desiderio tenebitur virium. Olympiae per stadium
2223 6| exhauriant, ille autem clavum tenens quietus sedeat in puppi,
2224 22| quo diutius memoriam sui teneremus. Mihi quidem numquam persuaderi
2225 18| ita sententiae principatum tenet, neque solum honore antecedentibus,
2226 11| is qui te adoptavit, quam tenui aut nulla potius valetudine!
2227 15| efficit, nominata est, deinde tepefactum vapore et compressu suo
2228 15| vestitaque pampinis nec modico tepore caret et nimios solis defendit
2229 1| animi tui et aequitatem, teque non cognomen solum Athenis
2230 23| meam, quibus vitam, essem terminaturus? Nonne melius multo fuisset
2231 20| autem nullus est certus terminus, recteque in ea vivitur,
2232 2| tamquam in arborum bacis terraeque fructibus maturitate tempestiva
2233 21| corpora humana, ut essent, qui terras tuerentur, quique caelestium
2234 12| 12.~ ~Sequitur tertia vituperatio senectutis,
2235 19| futurus aeternus; atqui tertium certe nihil inveniri potest. ~
2236 6| persequare! cuius a morte tertius hic et tricesimus annus
2237 16| multis talos relinquant et tesseras, id ipsum ut lubebit, quoniam
2238 18| Athenis ludis quidam in theatrum grandis natu venisset, magno
2239 10| militaris depugnavi apud Thermopylas M. Glabrione consule; sed
2240 7| audivi oblitum, quo loco thesaurum obruisset; omnia, quae curant,
2241 13| legatus esset, audisset a Thessalo Cinea esse quendam Athenis,
2242 13| delectabatur cereo funali et tibicine, quae sibi nullo exemplo
2243 19| inveniri potest. ~Quid igitur timeam, si aut non miser post mortem
2244 20| omnibus horis impendentem timens qui poterit animo consistere? ~
2245 1| autem sermonem tribuimus non Tithono, ut Aristo Cius, (parum
2246 14| est voluptatum tanta quasi titillatio in senibus. Credo, sed ne
2247 12| damnati rei capitalis. Hic Tito fratre suo censore, qui
2248 4| armis praestantior quam in toga; qui consul iterum Sp. Carvilio
2249 3| difficiles nec inhumani senes tolerabilem senectutem agunt; importunitas
2250 3| copias et dignitatem tuam tolerabiliorem senectutem videri, id autem
2251 | tota
2252 11| augurium, pontificium, civile tracto; multum etiam Graecis litteris
2253 9| adulescentia effetum corpus tradit senectuti. ~Cyrus quidem
2254 12| praeclari viri, quae mihi tradita est cum essem adulescens
2255 23| ullo labore et contentione traducere? Sed nescio quo modo animus
2256 7| Sophocles ad summam senectutem tragoedias fecit; quod propter studium
2257 20| neglegamus, sine qua meditatione tranquillo animo esse nemo potest.
2258 1| misimus. Omnem autem sermonem tribuimus non Tithono, ut Aristo Cius, (
2259 18| senectutis: nusquam enim tantum tribuitur aetati, nusquam est senectus
2260 4| conlega quiescente C. Flaminio tribuno plebis, quoad potuit, restitit
2261 6| cuius a morte tertius hic et tricesimus annus est, sed memoriam
2262 19| adulescentes, gravius aegrotant, tristius curantur. Itaque pauci veniunt
2263 16| Samnitibus, de Sabinis, de Pyrrho triumphasset, consumpsit extremum tempus
2264 5| ut bella a se gesta, ut triumphos recordentur. Est etiam quiete
2265 10| dubitat, quin brevi sit Troia peritura. ~Sed redeo ad
2266 14| suo Punico Naevius! quam Truculento Plautus, quam Pseudolo!
2267 15| minutissimis seminibus tantos truncos ramosque procreet. Malleoli,
2268 | tuae
2269 4| magistratum gessi consulibus Tuditano et Cethego, cum quidem ille
2270 14| fabulam docuisset Centone Tuditanoque consulibus, usque ad adulescentiam
2271 17| in eo libro, qui est de tuenda re familiari, qui Oeconomicus
2272 22| hanc omnem pulchritudinem tuentur et regunt, memoriam nostri
2273 11| et diu cogitatas, easque tueor animi, non corporis viribus.
2274 21| humana, ut essent, qui terras tuerentur, quique caelestium ordinem
2275 20| munus offici exsequi et tueri possit [mortemque contemnere];
2276 | tuis
2277 4| quo modo ille mortem fili tulit clari viri et consularis.
2278 21| vestros patres, P. Scipio, tuque, C. Laeli, viros clarissimos
2279 23| proficiscar cumque ex hac turba et conluvione discedam!
2280 14| potitur, non omnino caret. Ut Turpione Ambivio magis delectatur,
2281 20| illud est quod Pisistrato tyranno a Solone responsum est,
2282 11| magnitudinem animi doctrina uberior accesserat. Quid mirium
2283 16| nihil potest esse nec usu uberius nec specie ornatius; ad
2284 9| fortunati videbantur nec ulli bonarum artium magistri
2285 23| et quietam aetatem sine ullo labore et contentione traducere?
2286 12| praestringit oculos, nec habet ullum cum virtute commercium.~
2287 14| delectatur tamen etiam, qui in ultima, sic adulescentia voluptates
2288 11| venio in senatum frequens ultroque adfero res multum et diu
2289 16| melius vel igni, aut vicissim umbris aquisve refrigerari salubrius? ~
2290 10| ingressus esse Milo dicitur, cum umeris sustineret bovem. Utrum
2291 | unam
2292 5| meminisse potestis; anno enim undevicesimo post eius mortem hi consules
2293 21| numquam, dubitasse, quin ex universa mente divina delibatos animos
2294 16| officio, quod hominum generi universo cultura agrorum est salutaris,
2295 5| accepimus Platonis, qui uno et octogesimo anno scribens
2296 | Unus
2297 5| Scipiones aut Maximi, ut urbium expugnationes, ut pedestres
2298 1| commune tecum est, aut iam urgentis aut certe adventantis senectutis
2299 18| comparandae? Quibus qui splendide usi sunt, ei mihi videntur fabulam
2300 15| imperium nec umquam sine usura reddit, quod accepit, sed
2301 10| dari? Denique isto bono utare, dum adsit, cum absit, ne
2302 11| habenda ratio valetudinis, utendum exercitationibus modicis,
2303 14| adfecto aetate quaereret, utereturne rebus veneriis, Di meliora!
2304 | uterque
2305 10| habeo virium quam vestrum utervis. Ne vos quidem T. Ponti
2306 15| pulchrius? Cuius quidem non utilitas me solum, ut ante dixi,
2307 15| terra fecundior? ~Quid de utilitate loquar stercorandi? Dixi
2308 11| multum etiam Graecis litteris utor, Pythagoreorumque more exercendae
2309 2| vero, Laeli, praesertim si utrique vestrum, ut dicis, gratum
2310 | Utrum
2311 15| gemma dicitur, a qua oriens uva se ostendit, quae et suco
2312 20| dolore amicorum et lamentis vacare. Volt, credo, se esse carum
2313 11| et legibus et institutis vacat aetas nostra muneribus eis,
2314 7| quae curant, meminerunt; vadimonia constituta, quis sibi, cui
2315 23| repuerascam et in cunis vagiam, valde recusem, nec vero
2316 15| culmoque erecta geniculato vaginis iam quasi pubescens includitur;
2317 23| repuerascam et in cunis vagiam, valde recusem, nec vero velim
2318 17| tempus senectutis. M. quidem Valerium Corvinum accepimus ad centesimum
2319 11| quam tenui aut nulla potius valetudine! Quod ni ita fuisset, alterum
2320 15| avium minorum morsus munitur vallo aristarum. ~Quid ego vitium
2321 15| nominata est, deinde tepefactum vapore et compressu suo diffundit
2322 15| examinibus, florum omnium varietate. Nec consitiones modo delectant
2323 23| valde recusem, nec vero velim quasi decurso spatio ad
2324 10| mature fieri senem, si diu velis senex esse. Ego vero me
2325 18| Avaritia vero senilis quid sibi velit, non intellego; potest enim
2326 20| est elogium, quo se negat velle suam mortem dolore amicorum
2327 5| quaereretur, cur tam diu vellet esse in vita, Nihil habeo,
2328 6| meliora facit. Non viribus aut velocitate aut celeritate corporum
2329 16| etiam operis aucupium atque venatio. ~Quid de pratorum viriditate
2330 14| quaereret, utereturne rebus veneriis, Di meliora! inquit; libenter
2331 3| accideret, eadem mihi usu venirent reliquisque omnibus maioribus
2332 19| tristius curantur. Itaque pauci veniunt ad senectutem; quod ni ita
2333 19| ex longa navigatione esse venturus. ~
2334 19| aestatem autumnumque venisse. Ver enim tamquam adulescentiam
2335 10| nec erat ei verendum ne vera praedicans de se nimis videretur
2336 15| de qua doctus Hesiodus ne verbum quidem fecit, cum de cultura
2337 15| fundatur. ~Itaque ineunte vere in eis, quae relicta sunt,
2338 11| in suos: metuebant servi, verebantur liberi, carum omnes habebant;
2339 10| hominum videbat, nec erat ei verendum ne vera praedicans de se
2340 22| corpore, vos tamen, deos verentes, qui hanc omnem pulchritudinem
2341 6| multo ante denuntio; de qua vereri non ante desinam quam illam
2342 2| eique paremus; a qua non veri simile est, cum ceterae
2343 19| certis habere, falsa pro veris? At senex ne quod speret
2344 19| agricolae dolent praeterita verni temporis suavitate aestatem
2345 6| adferunt qui in re gerenda versari senectutem negant, similesque
2346 1| Quae nunc te coquit et versat in pectore fixa,~Ecquid
2347 6| tribunus et legatus et consul versatus sum in vario genere bellorum,
2348 14| illud Solonis sit, quod ait versiculo quodam, ut ante dixi, senescere
2349 11| audierim, egerim, commemoro vesperi. Hae sunt exercitationes
2350 19| cui sit exploratum se ad vesperum esse victurum? Quin etiam
2351 15| deinde maturata dulcescit, vestitaque pampinis nec modico tepore
2352 6| restitutas reperietis. ~Cedo, qui vestram rem publicam tantam amisistis
2353 20| sine causa deserendum sit; vetatque Pythagoras iniussu imperatoris,
2354 3| aequalium meorum -- pares autem, vetere proverbio, cum paribus facillime
2355 12| enim, optimi adulescentes, veterem orationem Archytae Tarentini,
2356 10| enim umquam sum adsensus veteri illi laudatoque proverbio,
2357 12| proelio Sp. Postumius, T. Veturius consules superati sunt,
2358 18| vinum, sic non omnis natura vetustate coacescit. Severitatem in
2359 19| sua sponte nulla adhibita vi consumptus ignis exstinguitur;
2360 10| est certus aetatis et una via naturae, eaque simplex,
2361 18| esse absurdius quam, quo viae minus restet, eo plus viatici
2362 6| Antehac, dementis sese flexere viai? ~ceteraque gravissime;
2363 2| tamquam longam aliquam viam confeceris, quam nobis quoque
2364 18| viae minus restet, eo plus viatici quaerere?~
2365 16| quo, qui eos arcessebant viatores nominati sunt. Num igitur
2366 14| persequi soleo, conviviumque vicinorum cotidie compleo, quod ad
2367 7| Sabino rusticos Romanos, vicinos et familiares meos, quibus
2368 5| spatio qui saepe supremo~Vicit Olympia, nunc senio confectus
2369 5| quiescit.~Equi fortis et victoris senectuti comparat suam.
2370 16| copiaque rerum omnium, quae ad victum hominum, ad cultum etiam
2371 23| excessisset e vita, tum denique victurus esset. Quod quidem ni ita
2372 19| crimen senectutis, cum id ei videatis cum adulescentia esse commune? ~
2373 13| redeuntem a cena senem saepe videbam puer; delectabatur cereo
2374 10| iam enim aetatem hominum videbat, nec erat ei verendum ne
2375 22| eram vobiscum, animum meum videbatis, sed eum esse in hoc corpore
2376 22| creditote, etiamsi nullum videbitis. ~Nec vero clarorum virorum
2377 1| respondentem. Qui si eruditius videbitur disputare quam consuevit
2378 2| Scipio et Laeli, admirari videmini. Quibus enim nihil est in
2379 8| Solonem versibus gloriantem videmus, qui se cotidie aliquid
2380 23| vestros, quos colui et dilexi videndi, neque vero eos solos convenire
2381 9| exercentes in curriculo videret, aspexisse lacertos suos
2382 19| in tam longa aetate non viderit! quae aut plane neglegenda
2383 8| vivendo multa, quae non volt, videt. ~Et multa fortasse, quae
2384 10| 10.~ ~Videtisne, ut apud Homerum saepissime
2385 14| Plautus, quam Pseudolo! Vidi etiam senem Livium; qui,
2386 7| aut eum, quem vos etiam vidistis Romae, Diogenem Stoicum,
2387 2| maturitate tempestiva quasi vietum et caducum, quod ferundum
2388 11| liberi, carum omnes habebant; vigebat in illa domo mos patrius
2389 4| claret. ~Tarentum vero qua vigilantia, quo consilio recepit! cum
2390 16| adpetentem occupatum interemit. A villa in senatum arcessebatur
2391 16| aetatis. Cuius quidem ego villam contemplans (abest enim
2392 16| olearia, etiam penaria est, villaque tota locuples est, abundat
2393 15| oblectamentumque noscatis. Omitto enim vim ipsam omnium, quae generantur
2394 15| tantulo grano aut ex acini vinaceo aut ex ceterarum frugum
2395 16| assiduique domini referta cella vinaria, olearia, etiam penaria
2396 13| persuaderetur, quo facilius vinci possent, cum se voluptatibus
2397 16| omnibus eam vitiis videar vindicare.~Ergo in hac vita M. Curius,
2398 16| aut arborum ordinibus aut vinearum olivetorumve specie plura
2399 15| segetibus solum et pratis et vineis et arbustis res rusticae
2400 13| poculis; caret ergo etiam vinulentia et cruditate et insomniis.~
2401 18| habet; ut enim non omne vinum, sic non omnis natura vetustate
2402 16| venatio. ~Quid de pratorum viriditate aut arborum ordinibus aut
2403 15| elicit herbescentem ex eo viriditatem, quae nixa fibris stirpium
2404 7| solum in claris et honoratis viris, sed in vita etiam privata
2405 4| agrum Picentem et Gallicum viritim contra senatus auctoritatem
2406 22| videbitis. ~Nec vero clarorum virorum post mortem honores permanerent,
2407 12| omnino in voluptatis regno virtutem posse consistere. Quod quo
2408 17| beatum ferunt, quoniam virtuti tuae fortuna coniuncta est. ~
2409 10| Homerum saepissime Nestor de virtutibus suis praedicet? Tertiam
2410 17| Lacedaemonius, vir summae virtutis, venisset ad eum Sardis
2411 1| tempus differenda. Nunc autem visum est mihi de senectute aliquid
2412 23| meum casum fortiter ferre visus sum, non quo aequo animo
2413 8| senectus, si nil quicquam aliud viti~Adportes tecum, cum advenis,
2414 12| quod est in adulescentia vitiosissimum! Accipite enim, optimi adulescentes,
2415 8| Illud vero idem Caecilius vitiosius: ~Tum equidem in senecta
2416 15| cum admiratione delectent? Vitis quidem, quae natura caduca
2417 8| unum id sat est,~Quod diu vivendo multa, quae non volt, videt. ~
2418 11| his studiis laboribusque viventi non intellegitur quando
2419 19| accideret, melius et prudentius viveretur. Mens enim et ratio et consilium
2420 15| Malleoli, plantae, sarmenta, viviradices, propagines, nonne efficiunt,
2421 20| terminus, recteque in ea vivitur, quoad munus offici exsequi
2422 23| errorem, quo delector, dum vivo, extorqueri volo; sin mortuus,
2423 19| arboribus, cruda si sunt, vix evelluntur, si matura et
2424 13| voluptatibus dedissent. Vixerat M. Curius cum P. Decio,
2425 3| cultae, cum diu multumque vixeris, mirificos ecferunt fructus,
2426 23| vixisse paenitet, quoniam ita vixi, ut non frustra me natum
2427 23| saepe fecerunt, neque me vixisse paenitet, quoniam ita vixi,
2428 6| si ad centesimum annum vixisset, senectutis eum suae paeniteret?
2429 5| anno scripsisse se dicit, vixitque quinquennium postea; cuius
2430 13| compotationem, tum concenationem vocant, ut, quod in eo genere minimum
2431 7| videretur, a filiis in iudicium vocatus est, ut, quem ad modum nostro
2432 5| sexaginta annos natus legem Voconiam magna voce et bonis lateribus
2433 6| Quod si legere aut audire voletis externa, maximas res publicas
2434 10| nemo adhuc convenire me voluit, cui fuerim occupatus. ~
2435 20| non duos Decios, qui ad voluntariam mortem cursum equorum incitaverunt,
2436 12| Impedit enim consilium voluptas, rationi inimica est, mentis,
2437 13| Plato escam malorum appellat voluptatam, quod ea videlicet homines
2438 14| producimus. ~At non est voluptatum tanta quasi titillatio in
2439 9| agere pro viribus. Quae enim vox potest esse contemptior
2440 19| hic consecutus est; ille vult diu vivere, hic diu vixit. ~
2441 7| Democritum, num Platonem, num Xenocraten, num postea Zenonem, Cleanthem,
2442 7| num Xenocraten, num postea Zenonem, Cleanthem, aut eum, quem
|