Liber, Par.
1 Divin, 1 | quaque proxime ad deorum vim natura mortalis possit accedere.
2 Divin, 6 | nec tamen ausus est negare vim esse divinandi, sed dubitare
3 Divin, 9 | placet, videamus quam habeat vim et quale sit. Ego enim sic
4 Divin | habeant non satis perspicio; vim et eventum agnosco, scio,
5 Divin, 55 | idem iussum et monitum, ne vim suam experiri vellet; ne
6 Divin, 73 | Quod ostentum babuit hanc vim, ut Dionysius paucis post
7 Divin, 79 | ipsi se nobis non offerunt, vim autem suam longe lateque
8 Divin, 93 | exstiterunt. Quorum quidem vim, ut tu soles dicere, verba
9 Divin, 118| atque concesso, esse quandam vim divinam hominum vitam continentem,
10 Divin, 168| hostiam deligendam ducem esse vim quandam sentientem atque
11 Divin, 200| coepit, quod acciderat casu vim habuit ostenti. "At Lacedaemoniis
12 Divin, 222| natalicia praedicta defendunt: vim quandam esse aiunt signifero
13 Divin, 222| sint quoque tempore, eamque vim varie moveri ab iis sideribus
14 Divin, 227| non intellegunt seminum vim, quae ad gignendum procreandumque
15 Divin, 232| 99 0 vim maxumam erroris! Etiamne
16 Divin, 232| Etiamne urbis natalis dies ad vim stellarum et lunae pertinebat?
17 Divin, 241| existumandus sit habere vim divinandi."~
18 Divin, 248| penetrans magnam pervertet opum vim" ~hostium vim se perversurum
19 Divin, 248| pervertet opum vim" ~hostium vim se perversurum putavit,
20 Divin, 250| evanuisse aiunt vetustate vim loci eius, unde anhelitus
21 Divin, 250| Quae vetustas est, quae vim divinam conficere possit?
22 Divin, 257| intellegendum est nullam vim esse divinam effectricem
23 Divin, 263| divinationem definit his verbis: "vim cognoscentem et videntem
24 Divin, 263| coniectionem definit hoc modo: esse vim cernentem et explanantem
25 Divin | eo loco); eius autem esse vim tantam ut Ptolomaeum facile
26 Divin, 277| ingenia declarant eorum quam vim consensumque naturae? Cursor
|