Liber, Par.

 1   Divin, 4  |           et libero incitarentur, uno furente, altero somniante,
 2   Divin, 5  | divinationem probaverunt, sed non uno modo. Nam cum Socrates omnesque
 3   Divin, 6  |      libris explicavit sententiam uno praeterea de oraclis, uno
 4   Divin, 6  |         uno praeterea de oraclis, uno de somniis; quem subsequens
 5   Divin, 64 |         adpulsu homines somniare: uno, quod provideat animus ipse
 6   Divin, 166|       cognationem habent? Quae ut uno consensu iuncta sit et continens (
 7   Divin, 185|       tramisit? Quod ni fecisset, uno in loco omnes adversariorum
 8   Divin, 228|                     95 Quid? quod uno et eodem temporis puncto
 9   Divin     |        Cannensi pugna ceciderint, uno astro fuerint; exitus quidem
10   Divin     |      singulares, num astro quoque uno? Quod enim tempus quo non
11   Divin, 253|           obtutu oculorum duo pro uno lucernae lumina. Quid dicam
12   Divin, 266|         aperte dixeris." ~At ille uno verbo: "testudo". Non potueras
13   Divin, 279|        uni fidem derogent quam ex uno innumerabilia confirment.~