Lib., Cap.

  1  I,2  |          disputata. Hae disciplinae igitur si sibi consentaneae velint
  2  I,2  |  inventionem aditus esset. Sequemur igitur hoc quidem tempore et hac
  3  I,2  |        videbitur, hauriemus.~Placet igitur, quoniam omnis disputatio
  4  I,3  |    probabilis reddi possit.~Triplex igitur est, ut Panaetio videtur,
  5  I,3  |            debere reperitur. Primum igitur est de honesto, sed dupliciter,
  6  I,9  |            nihil facultatum.~Quando igitur duobus generibus iniustitiae
  7  I,10 |        luctus incidit. Nec promissa igitur servanda sunt ea, quae sint
  8  I,11 |          Persico miles esset. Monet igitur ut caveat, ne proelium ineat;
  9  I,14 |            contrarium. Videndum est igitur, ut ea liberalitate utamur.
 10  I,18 |            vicinum defenderis. Haec igitur et talia circumspicienda
 11  I,19 |          iustitia vacat.~Praeclarum igitur illud Platonis: "Non," inquit, "
 12  I,19 |      iustitia vacare debeat.~Fortes igitur et magnanimi sunt habendi
 13  I,22 |           ipsa ceciderunt. Quae res igitur gesta umquam in bello tanta?
 14  I,22 |   triumpharet esset habiturus. Sunt igitur domesticae fortitudines
 15  I,24 |     discrimen vocantur. Promptiores igitur debemus esse ad nostra pericula
 16  I,28 |             factorum.~Adhibenda est igitur quaedam reverentia adversus
 17  I,28 |             perspicitur decori. His igitur eitis quale sit id, quod
 18  I,29 |     vocantur apophthegmata. Facilis igitur est distinctio ingenui et
 19  I,31 |           maxime suum.~Suum quisque igitur noscat ingenium acremque
 20  I,31 |        sapiens vir in vita? Ad quas igitur res aptissimi erimus, in
 21  I,32 |       obscuris orti maioribus.~Haec igitur omnia, cum quaerimus quid
 22  I,33 |        natura pugnare videatur. Qui igitur ad naturae suae non vitiosae
 23  I,33 |            quam ille fuerat sui) si igitur non poterit sive causas
 24  I,34 |      distinctione dicendum est. Est igitur adulescentis maiores natu
 25  I,34 |   peregrinorum officiis dicere. Est igitur proprium munus magistratus
 26  I,35 |             non lavantur. Retinenda igitur est huius generis verecundia,
 27  I,36 |            ad agendum. Curandum est igitur, ut cogitatione ad res quam
 28  I,37 |        sermone vinceret. In omnibus igitur his elaborandum est, si
 29  I,37 |       studiis atque doctrina. Danda igitur opera est, ut, etiamsi aberrare
 30  I,40 |             dicenda sunt.~Talis est igitur ordo actionum adhibendus,
 31  I,43 |     comparentur necesse est.~Placet igitur aptiora esse naturae ea
 32  I,43 |           maxime cernitur; pertinet igitur ad societatem generis humani;
 33  I,45 |       quoque videantur turpia. Haec igitur non suscipiet rei publicae
 34 II,2  |                     Caput 2~Maximis igitur in malis hoc tamen boni
 35 II,2  |           quid homine dignius? Hanc igitur qui expetunt, philosophi
 36 II,2  |       contra alia dicimus.~Quid est igitur, quod me impediat ea, quae
 37 II,3  |                     Caput 3~Quinque igitur rationibus propositis officii
 38 II,5  |             reliqua calamitate.~Cum igitur hic locus nihil habeat dubitationis,
 39 II,6  |          reflavit, affligimur. Haec igitur ipsa fortuna ceteros casus
 40 II,6  |          partem effici possunt. Hoc igitur cognito dicendum est, quonam
 41 II,6  |       brevior videbitur.~Quaecumque igitur homines homini tribuunt
 42 II,7  |      libertatis quam retentae. Quod igitur latissime patet neque ad
 43 II,8  |            vidisset indignius. Iure igitur plectimur. Nisi enim multorum
 44 II,8  |             a paucis diligi. Certum igitur hoc sit, idque et primum
 45 II,9  |             adiuvat plurimum.~Summa igitur et perfecta gloria constat
 46 II,9  |          committi arbitramur.~Harum igitur duarum ad fidem faciendam
 47 II,10 |         propositum revertamur.~Erat igitur ex iis tribus, quae ad gloriam
 48 II,10 |             iudicaremur. Admirantur igitur communiter illi quidem omnia,
 49 II,11 |       bellum reliquis traderet. Cum igitur tanta vis iustitiae sit,
 50 II,12 |     consequi se arbitrarentur. Omni igitur ratione colenda et retinenda
 51 II,12 |         optinent iure caesorum. Qui igitur adipisci veram gloriam volet,
 52 II,13 |            etiam favetur.~Prima est igitur adulescenti commendatio
 53 II,13 |             ad ea, quae restant.~Ut igitur in reliquis rebus multo
 54 II,13 |          illae, quas viribus. Prima igitur commendatio proficiscitur
 55 II,14 |        cognita industria est. Semel igitur aut non saepe certe. Sin
 56 II,17 |        furoresque compressit.~Causa igitur largitionis est, si aut
 57 II,17 |     diligenter est disputatum. Tota igitur ratio talium largitionum
 58 II,18 |         perfugium est omnium. Danda igitur opera est, ut iis beneficiis
 59 II,19 |      scientia facile vicisset. Haec igitur opera grata multis et ad
 60 II,19 |          principatus datus. Diserti igitur hominis et facile laborantis,
 61 II,21 |         magna largitio, exhauriebat igitur aerarium; modica M. Octavii
 62 II,22 |            videtur ornatior.~Nullum igitur vitium taetrius est, ut
 63 II,23 |         illa fuerant, oportere.~Cum igitur statuisset opus esse ad
 64 II,24 |             causa non esset.~Ab hoc igitur genere largitionis, ut aliis
 65 III,2 |    divisionis revertamur.~Panaetius igitur, qui sine controversia de
 66 III,4 |    desistunt facile sententia. Haec igitur officia, de quibus his libris
 67 III,4 |    familiarem hominem occidere? Num igitur se adstrinxit scelere, si
 68 III,5 |                   Caput 5~Detrahere igitur alteri aliquid et hominem
 69 III,6 |           Verum autem primum, verum igitur extremum.~Nam illud quidem
 70 III,6 |             quispiam dixerit: Nonne igitur sapiens, si fame ipse conficiatur,
 71 III,6 |           commodis detrahendum. Non igitur magis est contra naturam
 72 III,7 |                    Caput 7~Eiusmodi igitur credo res Panaetium persecuturum
 73 III,7 |           esset, repugnantiam. Hanc igitur partem relictam explebimus
 74 III,8 |                         Caput 8~Cum igitur aliqua species utilitatis
 75 III,9 |            exortus est Lydiae. Hunc igitur ipsum anulum si habeat sapiens,
 76 III,10|          nec sane idoneam. Peccavit igitur, pace vel Quirini vel Romuli
 77 III,10|           tertium adscriberent.~Cum igitur id, quod utile videtur in
 78 III,13|            sed ut explicaremus.~Non igitur videtur nec frumentarius
 79 III,14|          improbi, malitiosi. Nullum igitur eorum factum potest utile
 80 III,15|           continetur. Tollendum est igitur ex rebus contrahendis omne
 81 III,15|         potuisset vendidisset. Haec igitur est illa pernicies, quod
 82 III,15|           facile reperimus. Numquam igitur est utile peccare, quia
 83 III,16|         filio est nominandus) -- is igitur iudex ita pronuntiavit,
 84 III,17|             quid fallaciter. Suntne igitur insidiae tendere plagas,
 85 III,19|           locum ipse succedat? "Non igitur faciat" dixerit quis, "quod
 86 III,19|         laudibus contineretur. Huic igitur viro bono, quem Fimbria
 87 III,20|           videatur esse utile. Quid igitur? possumusne aut illum Marium
 88 III,21|             fuerit, exceperit.~Quid igitur minuta colligimus, hereditates,
 89 III,21|         parens nominetur? Honestate igitur dirigenda utilitas est,
 90 III,22|            scelere superatum.~Utrum igitur utilius vel Fabricio, qui
 91 III,22|        utiles esse cum infamia. Non igitur utilis illa L. Philippi
 92 III,22|             aucta vectigalia, utile igitur. Quousque audebunt dicere
 93 III,23|             patrem si arguatur. Non igitur patria praestat omnibus
 94 III,28|       necessarium ducimus.~Quid est igitur, dixerit quis, in iure iurando?
 95 III,28|            sibi ipse Regulus? Nulla igitur vis fuit religionis, quae
 96 III,28|         Primum minima de malis? Non igitur tantum mali turpitudo ista
 97 III,29|            iurandum Iovis."~Qui ius igitur iurandum violat, is fidem
 98 III,30|            vis possit adhiberi. Cur igitur ad senatum proficiscebatur,
 99 III,32|           dissolvit periurium. Fuit igitur stulta calliditas, perverse
100 III,33|     temperantia continetur. ~Potest igitur quicquam utile esse, quod
101 III,33| utilitatemve referantur.~Conferamus igitur in pauca. Nam ut utilitatem
102 III,33|             propositum.~Quemadmodum igitur, si quando ea, quae videtur
103 III,33|         aberis, absens loquar. Vale igitur, mi Cicero, tibique persuade