Lib., Cap.

 1  I,2  |       volui, quod et aetati tuae esset aptissimum et auctoritati
 2  I,2  |       officii inventionem aditus esset. Sequemur igitur hoc quidem
 3  I,8  |      infinita pecuniae cupiditas esset. Nec vero rei familiaris
 4  I,10 |      Theseus Hippolyto filio non esset orbatus. Ex tribus enim
 5  I,11 |      consulendum. In quo si mihi esset obtemperatum, si non optimam,
 6  I,11 |    Macedonia bello Persico miles esset. Monet igitur ut caveat,
 7  I,12 |        proprio nomine perduellis esset, is hostis vocaretur, lenitate
 8  I,12 |         inimicis gerebatur, uter esset, non uter imperaret, cum
 9  I,13 |         commutandis Romam missus esset iurassetque se rediturum,
10  I,14 |   cautionis, ne benignitas maior esset quam facultates, quod qui
11  I,14 |         in beneficentia dilectus esset dignitatis; in quo et mores
12  I,22 |        beneficio ubi triumpharet esset habiturus. Sunt igitur domesticae
13  I,26 |         publicae, si quando usus esset. quae primum bene parta
14  I,30 |          quo et tutior eius vita esset et plus aliquanto rei publicae
15  I,31 |     ceteris forsitan vitio datum esset, si se interemissent, propterea
16  I,32 |        quam potuit, quod optimum esset, iudicare.~Nam quod Herculem
17  I,32 |   Virtutis, utram ingredi melius esset, hoc Herculi, "Iovis satu
18  I,35 |      reliquamque figuram, in qua esset species honesta, eam posuit
19  I,37 |       oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, sine contentione
20 II,1  |     unius omnia tenerentur neque esset usquam consilio aut auctoritati
21 II,1  |        opera poni solebat, nulla esset omnino, illae scilicet litterae
22 II,2  |      Quibus vellem satis cognita esset nostra sententia. Non enim
23 II,2  |         quid sequatur. Quae enim esset ista mens vel quae vita
24 II,2  |        ex utraque parte causarum esset facta contentio. Sed haec
25 II,3  |          aliquid, quod utile non esset, et utile, quod non honestum,
26 II,3  |    egeremus invectio certe nulla esset, nisi iis muneribus homines
27 II,4  |        aegris subveniretur, quae esset oblectatio valentium, qui
28 II,4  |   verecundia est effectumque, ut esset vita munitior atque ut dando
29 II,12 |     aequabile; neque enim aliter esset ius. Id si ab uno iusto
30 II,12 |         quorum de iustitia magna esset opinio multitudinis. Adiuncto
31 II,12 |          nam aliter iustitia non esset), tum propter amplificationem
32 II,12 |      qualis haberi vellet, talis esset. Quod si qui simulatione
33 II,13 |       Nam L. quidem Crassus, cum esset admodum adulescens, non
34 II,19 |     tempore hoc contigit, cum is esset, qui omnes superiores, quibus
35 II,19 |    superiores, quibus honore par esset, scientia facile vicisset.
36 II,23 |        numerari sibi, quod tanti esset, quam suum recuperare. Ita
37 II,23 |          re publica nostra natus esset! Sic par est, agere cum
38 II,24 |      peccare, etiam si causa non esset.~Ab hoc igitur genere largitionis,
39 III,1 |      minus solum, quam cum solus esset. Magnifica vero vox et magno
40 III,2 |        dubitarent, honestumne id esset, de quo ageretur, an turpe,
41 III,2 |         an turpe, altero utilene esset an inutile, tertio, si id,
42 III,2 |         audierat, ut nemo pictor esset inventus, qui in Coa Venere
43 III,3 |         ut et, quicquid honestum esset, id utile esse censerent,
44 III,3 |          non honestum.~Quodsi is esset Panaetius, qui virtutem
45 III,3 |          ea efficiens utilitatis esset, ut ii, qui res expetendas
46 III,5 |    interire totum corpus necesse esset, sic, si unus quisque nostrum
47 III,7 |         videretur esse, non quae esset, repugnantiam. Hanc igitur
48 III,10|      pepulit eius; cui cum visum esset utilius solum quam cum altero
49 III,10|        et is, qui morti addictus esset, paucos sibi dies commendandorum
50 III,10|       non revertisset, moriendum esset ipsi. Qui cum ad diem se
51 III,11|   Lacedaemoniorum, quae subducta esset ad Gytheum, clam incendi
52 III,11|     Lacedaemoniorum opes necesse esset. Quod Aristides cum audisset,
53 III,11|   Athenienses, quod honestum non esset, id ne utile quidem putaverunt
54 III,14|    promisisset, tum Pythius, qui esset ut argentarius apud omnes
55 III,14|          ex eo quaereretur, quid esset dolus malus, respondebat,
56 III,14|          malus, respondebat, cum esset aliud simulatum, aliud actum.
57 III,15|         Vere id quidem, si, quid esset prodesse mihi cum Ennio
58 III,16|        ex duodecim tabulis satis esset ea praestari, quae essent
59 III,16|   nuncupata, quae qui infitiatus esset, dupli poena subiret, a
60 III,16|       constituta; quicdquid enim esset in praedio vitii, id statuerunt,
61 III,16|    sciret, nisi nominatim dictum esset, praestari oportere.~ Ut,
62 III,16|         Calpurnius cum demolitus esset cognossetque Claudium aedes
63 III,16|       postea proscripsisse, quam esset ab auguribus demoliri iussus,
64 III,16|        id, quod emerat, quo iure esset, teneret". Quorsus haec?
65 III,19|   scriptus esse, qui re vera non esset heres, in foro, mihi crede,
66 III,19| sponsionem fecisset ni vir bonvs esset. Itaque ei dixisse Fimbriam
67 III,20|     imperatore suo, Romam missus esset, apud populum Romanum criminatus
68 III,20|          legatus et a quo missus esset, in invidiam falso crimine
69 III,20|     functus est tum, cum praetor esset, collegiumque praetorium
70 III,21|        cuius ipse audacia potens esset. Utile ei videbatur plurimum
71 III,21|         in patriam et quam turpe esset, non videbat. Ipse autem
72 III,22|       cumque de imperio certamen esset cum rege generoso ac potente,
73 III,22|        non esse aequam, quia non esset utilis rei publicae, quam
74 III,24|         medicamento sanus factus esset, ne illo medicamento umquam
75 III,24|          eum scripturus ille non esset, faciat quod promiserit
76 III,25|           cum is patri suspectus esset de noverca; quo optato impetrato,
77 III,25|         regno pulcherrimum natum esset illo anno, immolavit Iphigeniam,
78 III,26|        Africa ex insidiis captus esset duce Xanthippo Lacedaemonio,
79 III,28|       quia, quod per vim hostium esset actum, ratum esse non debuit.
80 III,29|   Regulus. Certe, si nihil malum esset nisi dolere. Id autem non
81 III,29|       iura communia. Quod ni ita esset, numquam claros viros senatus
82 III,30|       male pugnatum apud Caudium esset, legionibus nostris sub
83 III,30|          quo, cum in eadem causa esset, deprecante accepta lex
84 III,30|          de captivis dissuasurus esset? Quod maximum in eo est,
85 III,30|          sed suscepit causam, ut esset iudicium senatus; cui nisi
86 III,31|         venisse dicitur. Cui cum esset nuntiatum, qui illum iratum
87 III,31|          causa desistere necesse esset, Manlium missum fecit. Tantum
88 III,32|          redisset, quasi aliquid esset oblitus, Romae remansisse.
89 III,32|         pecunia fieri posset, ut esset insitum militibus nostris
90 III,33|        laudandam, quod efficiens esset voluptatis. Quibus obsoletis
91 III,33|         docuimus, quae honestati esset contraria, sic omnem voluptatem
92 III,33|    venissem Athenas, quod quidem esset factum, nisi me e medio