Lib., Cap.

 1  I,3  |            sententias distrahuntur. Tum autem aut anquirunt aut
 2  I,3  |            honesto, sed dupliciter, tum pari ratione de utili, post
 3  I,4  |            negotiis curisque vacui, tum avemus aliquid videre, audire,
 4  I,4  |       indecore effeminateve faciat, tum in omnibus et opinionibus
 5  I,5  |           sibi et suis comparandis, tum multo magis in his ipsis
 6  I,6  |           dantur ad studia reditus; tum agitatio mentis, quae numquam
 7  I,7  |       officiorum, dando accipiendo, tum artibus, tum opera, tum
 8  I,7  |            accipiendo, tum artibus, tum opera, tum facultatibus
 9  I,7  |             tum artibus, tum opera, tum facultatibus devincire hominum
10  I,8  |             usus vitae necessarios, tum ad perfruendas voluptates.
11  I,10 |         promissum aliquod et conven tum, ut id effici sit inutile
12  I,11 |          deviceris consulendum est, tum ii, qui armis positis ad
13  I,13 |          capitalior quam eorum, qui tum, cum maxime fallunt, id
14  I,14 |    benignitas sit, quam facultates, tum ut pro dignitate cuique
15  I,20 |           et periculorum cum vitae, tum multarum rerum, quae ad
16  I,20 |             cum cupiditate et metu, tum etiam aegritudine et voluptate
17  I,20 |         quae affert cum constantiam tum etiam dignitatem.~Multi
18  I,21 |      videntur labores et molestias, tum offensionum et repulsarum
19  I,26 |         turpi quaestu neque odioso, tum quam plurimis, modo dignis,
20  I,27 |           est enim, quod deceat, id tum apparet, cum antegressa
21  I,28 |         loco plura dici solent. Sed tum servare illud poetas, quod
22  I,29 |          somno et quietibus ceteris tum, cum gravibus seriisque
23  I,31 | aequabilitas [cum] universae vitae, tum singularum actionum, quam
24  I,32 |       maxima inbecillitas consilii, tum id sibi quisque genus aetatis
25  I,33 |            quid deceat, exquirimus, tum in tota vita constituenda
26  I,34 |             cum omni aetati turpis, tum senectuti foedissima est.
27  I,34 |       abiectum neque se efferentem, tum in re publica ea velle,
28  I,37 |           sed cum reliquis in rebus tum in sermone communi vicissitudinem
29  I,37 |             in moribus; quod maxime tum solet evenire, cum studiose
30  I,44 |             aiunt, suppeditarentur, tum optimo quisque ingenio negotiis
31  I,44 |            socium studii quaereret, tum docere, tum discere vellet,
32  I,44 |       studii quaereret, tum docere, tum discere vellet, tum audire,
33  I,44 |         docere, tum discere vellet, tum audire, tum dicere. Ergo
34  I,44 |         discere vellet, tum audire, tum dicere. Ergo omne officium,
35 II,1  |           opes, ad copias [; in quo tum quaeri dixi, quid utile,
36 II,1  |           quid utile, quid inutile, tum ex utilibus quid utilius
37 II,4  |          leges moresque constituti, tum iuris aequa discriptio certaque
38 II,8  |           aliquantum cum ad cetera, tum ad amicitias comparandas.~
39 II,10 |           cum omni carere dedecore, tum vero iis vitiis, quibus
40 II,10 |           ad se convertit et rapit, tum quis non admiretur splendorem
41 II,12 |         aliter iustitia non esset), tum propter amplificationem
42 II,13 |           proficiscitur a modestia, tum pietate in parentes, in
43 II,13 |       optume iam facere, quod etiam tum poterat domi cum laude meditari.~
44 II,14 |           cum periculosum ipsi est, tum etiam sordidum ad famam
45 II,16 |         Crassus cum cognomine dives tum copiis functus est aedilicio
46 II,17 |            temporibus necessaria et tum ipsum et ad facultates accommodanda
47 II,18 |            cum ex ipso fructus est, tum etiam ex ceteris. Temeritate
48 II,18 |            in dando munificum esse, tum in exigendo non acerbum
49 II,19 |   largitione beneficia dantur, haec tum in universam rem publicam
50 II,19 |           in universam rem publicam tum in singulos cives conferuntur.
51 II,19 |            multa praeclara maiorum, tum quod optime constituti iuris
52 II,21 |           agendo multa populariter, tum illud male, non esse in
53 II,21 |            fortuna reservavisset et tum essem natus, quando Romani
54 II,21 |       invasit. Itaque facile patior tum potius Pontium fuisse, si
55 II,23 |           suum hospitem, venit, qui tum regnabat alter post Alexandream
56 II,24 |             At vero hic nunc victor tum quidem victus, quae cogitarat,
57 II,24 |    cogitarat, cum ipsius intererat, tum ea perfecit, cum eius iam
58 II,25 |        dixisset: "Quid faenerari?", tum Cato: "Quid hominem," inquit, "
59 III,2 |             inculta ac deserta sit, tum nullus feracior in ea locus
60 III,2 |          honestam ingredi cogitant, tum haud scio an nemini potius
61 III,7 |          Mihi utrumvis satis est et tum hoc tum illud probabilius
62 III,7 |       utrumvis satis est et tum hoc tum illud probabilius videtur
63 III,8 |       speciem utilitatis attulerit, tum non utilitas relinquenda
64 III,9 |          erat autem regius pastor), tum in concilium se pastorum
65 III,11|       nostra res publica cum saepe, tum maxime bello Punico secundo,
66 III,12|           id numquam esse utile, ne tum quidem, cum id, quod utile
67 III,14|         diem. Cum ille promisisset, tum Pythius, qui esset ut argentarius
68 III,14|         Pythii pisces abiciebantur.~Tum Canius "quaeso", inquit, "
69 III,20|       officio viri boni functus est tum, cum praetor esset, collegiumque
70 III,20|            eam rem fieri, quod sibi tum proposuerat, valde utile
71 III,22|             quidem cum saepe alias, tum Pyrrhi bello a C. Fabricio
72 III,27|     retinuit nec suorum. Neque vero tum ignorabat se ad crudelissimum
73 III,27|        conservandum putabat. Itaque tum, cum vigilando necabatur,
74 III,30|           Numicius, Q. Maelius, qui tum tribuni pl. erant, quod
75 III,32|             decem nobilissimis, qui tum erant missi, novem revertisse
76 III,33|           scientiae genere gaudere, tum et praesens tecum propediem,