Lib., Cap.

 1  I,2  |              ratione suscipitur de aliqua re institutio, debet a definitione
 2  I,5  |                 maxime perspicit, quid in re quaque verissimum sit quique
 3  I,8  |                  pecuniam esse ei, qui in re publica princeps vellet
 4  I,10 |                    Quo in genere etiam in re publica multa peccantur,
 5  I,10 |            iudicare. Quocirca in omni est re fugienda talis sollertia.~
 6  I,11 |              iniuriam tardiores. Atque in re publica maxime conservanda
 7  I,13 |                  putabat, et erat verbis, re non erat. Semper autem in
 8  I,16 |              quadam societate, neque ulla re longius absumus a natura
 9  I,16 |                   ab Ennio positum in una re transferri in permultas
10  I,16 |                   illi accenderit.~Una ex re satis praecipit, ut quidquid
11  I,17 |                  carior quam ea, quae cum re publica est uni cuique nostrum.
12  I,19 |                 patiantur, existuntque in re publica plerumque largitores
13  I,20 |                  nulli in agris delectati re sua familiari.~His idem
14  I,20 |                   quod regibus, ut ne qua re egerent, ne cui parerent,
15  I,21 |                 graviore causa impediti a re publica recesserunt, cum
16  I,22 |                  neque, cum versaremur in re publica, Q. Catulus Cn.
17  I,22 |                   Neque enim periculum in re publica fuit gravius umquam
18  I,23 |             mortui valuit auctoritas.~Qua re expetenda quidem magis est
19  I,24 |                 magis, si plus adipiscare re explicata boni quam addubitata
20  I,24 |                 quidem facere vellent, ne re publica quidem postulante,
21  I,25 |              magnae discordiae, in nostra re publica non solum seditiones,
22  I,25 |              gravis et fortis civis et in re publica dignus principatu
23  I,26 |             administrarent, delectarentur re sua familiari, non eam quidem
24  I,27 |               agas considerate omnique in re quid sit veri videre et
25  I,27 |               magis a virtute potest quam re separari. ut venustas et
26  I,30 |                   enim quidam homines non re, sed nomine) sed si quis
27  I,32 |                 Pauli filius Africanus in re militari. quidam autem ad
28  I,33 |                atque doctrina aut utraque re ornati spatium etiam deliberandi
29  I,34 |               neque se efferentem, tum in re publica ea velle, quae tranquilla
30  I,34 |                  minimeque esse in aliena re publica curiosum. -- Ita
31  I,34 |                  tam deceat, quam in omni re gerenda consilioque capiendo
32  I,35 |         Latrocinari, fraudare, adulterare re turpe est, sed dicitur non
33  I,35 |              obscene; liberis dare operam re honestum est, nomine obscenum;
34  I,37 |               elaborandum est, si in omni re quid deceat exquirimus.~
35  I,37 |                domesticis negotiis aut de re publica aut de artium studiis
36  I,40 |                 enim valdeque vitiosum in re severa convivio digna aut
37  I,41 |                 atque magnis est, bene de re publica sentientes ac bene
38  I,43 |                  Atque id optimus quisque re ipsa ostendit et iudicat.
39  I,43 |                idem in parentis, in amici re aut periculo fecerit.~Quibus
40 II,1  |                    Primum enim, ut stante re publica facere solebamus,
41 II,4  |            facultatibus et commodis nulla re egeremus.~
42 II,5  |              efficere potuisse. Utitur in re non dubia testibus non necessariis.
43 II,5  |              perspiciendo, quid in quaque re verum sincerumque sit, quid
44 II,6  |              postremo, ut saepe in nostra re publica videmus, mercede
45 II,7  |                   privatis in rebus et in re publica consequemur. Etenim
46 II,8  |                 Externa libentius in tali re quam domestica recordor.
47 II,8  |                 imperatoresque ex hac una re maximam laudem capere studebant,
48 II,9  |             gloria, quamquam ea quoque de re duo sunt nostri libri, sed
49 II,11 |                  iudicia et in constituta re publica fore putamus?~
50 II,13 |               quidem tua laus pariter cum re publica cecidit. Mihi autem
51 II,14 |            desiderent, multique in nostra re publica adulescentes et
52 II,15 |                  largitioque, quae fit ex re familiari, fontem ipsum
53 II,15 |                 hominibus indigentibus de re familiari impertiendum,
54 II,16 |           adiuvant aut opitulantur vel in re quaerenda vel augenda.~Itaque
55 II,17 |               toto in iis libris, quos de re publica scripsi, diligenter
56 II,18 |           exigendo non acerbum in omnique re contrahenda, vendundo emendo,
57 II,19 |             magistratibus, vigilantem pro re alterius, eos ipsos, qui
58 II,21 |              tamen de nostra, sed de omni re publica disputo), danda
59 II,22 |             oraclum edidit, Spartam nulla re alia nisi avaritia esse
60 II,22 |                  praedixisse. Nulla autem re conciliare facilius benivolentiam
61 II,23 |                  magnum dignumque, qui in re publica nostra natus esset!
62 II,24 |            restiti, ut hoc totum malum de re publica tolleretur. Numquam
63 II,25 |               quaereretur, quid maxime in re familiari expediret, respondit: "
64 III,1 |               proxime accedimus. Nam et a re publica forensibusque negotiis
65 III,1 |                  quam multis annis stante re publica scripsimus.~
66 III,4 |                   idem, quid in unaquaque re vitii sit, nequeant iudicare.
67 III,8 |                  utilitas, certe in eadem re utilitas et turpitudo esse
68 III,13|                 ex altera autem parte, ea re, quia turpe sit, non esse
69 III,19|                 posset scriptus esse, qui re vera non esset heres, in
70 III,21|                verbo inter se discrepare, re unum sonare videantur.~Non
71 III,31| animadversionesque censorum, qui nulla de re diligentius quam de iure
72 III,32|                    novem revertisse dicit re a senatu non impertrata;
73 III,32|             vincere aut emori. Qua quidem re audita fractum animum Hannibalis