Lib., Cap.

 1  I,3  |         sunt. Nec enim solum, utrum honestum an turpe sit, deliberari
 2  I,4  |       efficitur id, quod quaerimus, honestum, quod etiamsi nobilitatum
 3  I,4  |          nobilitatum non sit, tamen honestum sit, quodque vere dicimus,
 4  I,5  |     sapientiae". Sed omne, quod est honestum, id quattuor partium oritur
 5  I,17 | familiaritate coniuncti; illud enim honestum, quod saepe dicimus, etiam
 6  I,18 |        humanae, quemadmodum ducatur honestum, ex quo aptum est officium,
 7  I,19 |             est adeptus: nihil enim honestum esse potest, quod iustitia
 8  I,19 |             sapiens animi magnitudo honestum illud, quod maxime natura
 9  I,20 |             nihil hominem nisi quod honestum decorumque sit aut admirari
10  I,20 |        duobus, si et solum id, quod honestum sit, bonum iudices et ab
11  I,23 |               Caput 23~Omnino illud honestum, quod ex animo excelso magnificoque
12  I,23 |             et in labore tolerando. Honestum autem id, quod exquirimus,
13  I,27 |         separari; nam et quod decet honestum est et quod honestum est
14  I,27 |          decet honestum est et quod honestum est decet. qualis autem
15  I,30 |            molliter vivere, quamque honestum parce, continenter, severe,
16  I,30 |    antecellimus bestiis, a qua omne honestum decorumque trahitur et ex
17  I,35 |              liberis dare operam re honestum est, nomine obscenum; pluraque
18  I,41 |           rectum esse potest, nihil honestum.~Eos autem, quorum vita
19 II,3  |         secernens constitueret esse honestum aliquid, quod utile non
20 II,3  |           esset, et utile, quod non honestum, qua nulla pernicies maior
21 II,3  |          esse censent, itemque quod honestum, idem iustum, ex quo efficitur,
22 II,3  |             efficitur, ut, quicquid honestum sit, idem sit utile. Quod
23 II,9  |            Etenim illud ipsum, quod honestum decorumque dicimus, quia
24 III,3 |         disputari potest. Nam, sive honestum solum bonum est, ut Stoicis
25 III,3 |          Stoicis placet, sive, quod honestum est, id ita summum bonum
26 III,3 |            assensi, ut et, quicquid honestum esset, id utile esse censerent,
27 III,3 |            utile quicquam, quod non honestum.~Quodsi is esset Panaetius,
28 III,3 |           solum bonum iudicet, quod honestum sit, quae autem huic repugnent
29 III,3 |        utile videretur cum eo, quod honestum est, compararetur.~Etenim
30 III,3 |          fuisse. Atque illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur
31 III,3 |        ipsum illud quidem perfectum honestum nullo modo, similitudines
32 III,4 |          Quocirca nec id, quod vere honestum est, fas est cum utilis
33 III,4 |          quod communiter appellamus honestum, quod colitur ab iis, qui
34 III,4 |           est comparandum tamque id honestum, quod in nostram intellegentiam
35 III,4 |         proprie dicitur vereque est honestum, sapientibus; aliter enim
36 III,4 |            ii solent in deliberando honestum cum eo, quod utile putant,
37 III,4 |            utile videatur quam quod honestum sit, sed etiam haec inter
38 III,4 |            si quando cum illo, quod honestum intellegimus, pugnare id
39 III,4 |       disserentur, quibus, quicquid honestum est idem utile videtur nec
40 III,4 |            utile quicquam, quod non honestum, quam ab iis, quibus et
41 III,4 |              quam ab iis, quibus et honestum aliquid non utile aut utile
42 III,4 |             non utile aut utile non honestum. Nobis autem nostra Academia
43 III,6 |            eum, si possis, quem est honestum necare, atque hoc omne genus
44 III,7 |              nihil praeter id, quod honestum sit, propter se esse expetendum.
45 III,7 |             illud certe dabis, quod honestum sit, id esse maxime propter
46 III,7 |           vero utile, quod non idem honestum, nihil honestum, quod non
47 III,7 |            non idem honestum, nihil honestum, quod non idem utile sit,
48 III,8 |           placet, necesse est, quod honestum sit, id esse aut solum aut
49 III,8 |          certe utile, ita, quicquid honestum, id utile.~Quare error hominum
50 III,8 |            utrum id sequantur, quod honestum esse videant, an se scientes
51 III,10|      patriae consulere, id erat ita honestum, ut etiam ipsi Collatino
52 III,10|           in amicitia, cum eo, quod honestum est, comparatur, iaceat
53 III,11|   Themistocles adferret, sed minime honestum. Itaque Athenienses, quod
54 III,11|            Itaque Athenienses, quod honestum non esset, id ne utile quidem
55 III,13|           videatur, non modo facere honestum sit, sed etiam non facere
56 III,15|          turpe, et, quia semper est honestum virum bonum esse, semper
57 III,18|         aliud utile interdum, aliud honestum videri solet. Falso; nam
58 III,18|          cogitans "est istuc quidem honestum, verum hoc expedit", res
59 III,19|       quicquam esse utile, quod non honestum sit. Itaque talis vir non
60 III,19|           quamvis occultetur, tamen honestum fieri nullo modo potest,
61 III,19|        nullo modo potest, sic, quod honestum non est, id utile ut sit
62 III,21|            putat. Qui autem fatetur honestum non esse in ea civitate,
63 III,21|          nihil esse utile, quod non honestum sit.~
64 III,22|            quicquam utile, quod non honestum?~Potest autem ulli imperio,
65 III,26|          subterfugere voluisse. Non honestum consilium, at utile, ut
66 III,28|          sunt, ut hoc ipsum videtur honestum conservandi iuris iurandi
67 III,28|             revertisse, sed fit non honestum, quia, quod per vim hostium
68 III,28|           valde utile sit, id fieri honestum, etiam si antea non videretur.
69 III,30|         utile putavit, idcirco sibi honestum et sentire illa et pati
70 III,30|           valde utile sit, id fieri honestum, immo vero esse, non fieri.
71 III,30|          nihil utile, quod idem non honestum, nec quia utile, honestum,
72 III,30|           honestum, nec quia utile, honestum, sed, quia honestum, utile.
73 III,30|          utile, honestum, sed, quia honestum, utile. Quare ex multis