Lib., Cap.

 1  I,8  |          cupiditas esset. Nec vero rei familiaris amplificatio
 2  I,9  |         Sunt etiam, qui aut studio rei familiaris tuendae aut odio
 3  I,12 |          vocaretur, lenitate verbi rei tristitiam mitigatam. Hostis
 4  I,17 |          urbis et quasi seminarium rei publicae. Sequuntur fratrum
 5  I,18 |       quidem, ut facimus ipsi, sed rei magnitudo usum quoque exercitationemque
 6  I,22 |            in exscindenda Numantia rei publicae profuit quam eodem
 7  I,23 |    utilitatem afferunt, qui togati rei publicae praesunt, quam
 8  I,24 |         qui eas suscipiunt, partim rei publicae.~Itemque alii de
 9  I,25 |                Caput 25~Omnino qui rei publicae praefuturi sunt
10  I,25 |           alterum, ut totum corpus rei publicae curent, ne, dum
11  I,25 |        enim tutela, sic procuratio rei publicae ad eorum utilitatem,
12  I,25 |          oderit tradetque se totum rei publicae neque opes aut
13  I,25 |           clementia, ut adhibeatur rei publicae causa severitas,
14  I,25 |            verbis castigat, sed ad rei publicae utilitatem referri.~
15  I,25 |   optandumque, ut ii, qui praesunt rei publicae, legum similes
16  I,26 |          et amicis impertientes et rei publicae, si quando usus
17  I,30 |            esset et plus aliquanto rei publicae prodesset, furere
18  I,33 |          constituenda multo est ei rei cura maior adhibenda, ut
19  I,44 |          mores, qui ad disciplinam rei publicae pertineret, ut
20  I,45 |          Haec igitur non suscipiet rei publicae causa, ne res publica
21  I,45 |       accidere tempus, ut intersit rei publicae quicquam illorum
22 II,1  |             socios denique tuendae rei publicae summos viros amisissem,
23 II,1  |        inservire coepi meque totum rei publicae tradidi, tantum
24 II,1  |            superfuerat amicorum et rei publicae tempori. Id autem
25 II,2  |       declarandum fuit, cur orbati rei publicae muneribus, ad hoc
26 II,5  |           gignantur, quae cuiusque rei causa sit, alterum cohibere
27 II,8  | pervenisset licentia, a quo quidem rei familiaris ad paucos, cupiditatum
28 II,13 |   sapientes viros bene consulentes rei publicae contulerunt, quibuscum
29 II,14 |      faciendum nec umquam nisi aut rei publicae causa, ut ii, quos
30 II,14 |         cui faciendum sit saepius, rei publicae tribuat hoc muneris,
31 II,17 |           qui gladiatoribus emptis rei publicae causa, quae salute
32 II,17 |      ductus omniaque, quae ad usum rei publicae pertinent, quamquam,
33 II,18 |        Atque haec benignitas etiam rei publicae est utilis, redimi
34 II,18 |            Habenda autem ratio est rei familiaris, quam quidem
35 II,18 |            inlustribus idque etiam rei publicae est ornamento homines
36 II,21 |          prosit aut certe ne obsit rei publicae. C. Gracchi frumentaria
37 II,21 |     aerarium; modica M. Octavii et rei publicae tolerabilis et
38 II,21 |     necessaria, ergo et civibus et rei publicae salutaris.~In primis
39 II,21 |    necessitas huius muneris alicui rei publicae obvenerit (malo
40 II,21 |     proxumae quaeque duriores, tot rei, tot damnati, tantum [Italicum]
41 II,22 |       multitudinis possunt ii, qui rei publicae praesunt, quam
42 II,22 |             labefactant fundamenta rei publicae, concordiam primum,
43 II,22 |       libera et non sollicita suae rei cuiusque custodia.~Atque
44 II,22 |    custodia.~Atque in hac pernicie rei publicae ne illam quidem
45 II,24 |           ne sit aes alienum, quod rei publicae noceat, providendum
46 II,24 |    persecuntur cum summa utilitate rei publicae magnam ipsi adipiscentur
47 III,1 |            Ille enim requiescens a rei publicae pulcherrimis muneribus
48 III,6 |         sis, qui multam utilitatem rei publicae atque hominum societati,
49 III,8 |   turpitudinem videas adiunctam ei rei, quae speciem utilitatis
50 III,11|       contione se habere consilium rei publicae salutare, sed id
51 III,13|      stultius quam venditorem eius rei, quam vendat, vitia narrare?
52 III,15|      maxime excellunt: in arbitrio rei uxoriae melivs aeqvivs,
53 III,15|          facientem habere rationem rei familiaris. Neque enim solum
54 III,15|       propinquis, amicis maximeque rei publicae. Singulorum enim
55 III,22|      ordinum coniunctio ad salutem rei publicae pertinebat. Male
56 III,22|      aequam, quia non esset utilis rei publicae, quam cum utilem
57 III,23|         magis intersit vel sua vel rei publicae causa vivere. Quid?
58 III,24|         nisi forte eam pecuniam in rei publicae magnum aliquod
59 III,27|           modo stulte? etiamne, si rei publicae conducebat? Potest
60 III,27|         Potest autem, quod inutile rei publicae sit, id cuiquam
61 III,32|           esse videretur, non quod rei publicae, censuisset aut