Lib., Cap.

 1  I,5  |     videre et explicare rationem, is prudentissimus et sapientissimus
 2  I,5  |        non solum mentis agitatio. Is enim rebus, quae tractantur
 3  I,7  |   inferunt, alterum eorum, qui ab is, quibus infertur, si possunt,
 4  I,7  |          perturbatione incitatus, is quasi manus afferre videtur
 5  I,7  |          metu proficiscuntur, cum is, qui nocere alteri cogitat,
 6  I,8  |        autem maior est animus, in is pecuniae cupiditas spectat
 7  I,10 |       servanda sunt ea, quae sint is, quibus promiseris inutilia,
 8  I,12 |          nomine perduellis esset, is hostis vocaretur, lenitate
 9  I,12 |         enim apud maiores nostros is dicebatur, quem nunc peregrinum
10  I,13 |           esse nisi de redimendis is, qui capti erant, impetrassent,
11  I,33 |          vivendi omne contulerit, is constantiam teneat (id enim
12  I,35 | oratoribusque concedendum est, ut is haec apta sint, nobis dissoluta.
13  I,38 |    constanter fieri possunt neque is, qui adsunt, probari. Deforme
14 II,7  |          ex insidiis interiit, ut is, quem modo dixi, Alexander,
15 II,11 |       furatur aliquid aut eripit, is sibi ne in latrocinio quidem
16 II,11 |       cesserunt, quem C. Laelius, is qui Sapiens usurpatur, praetor
17 II,19 |         tempore hoc contigit, cum is esset, qui omnes superiores,
18 III,1 |           illo quidem, quo debeat is, qui quondam peperisset
19 III,3 |         quod non honestum.~Quodsi is esset Panaetius, qui virtutem
20 III,3 |    honestate pugnare. Sed cum sit is, qui id solum bonum iudicet,
21 III,6 |         ob eam ipsam causam, quod is homo sit, consultum velit,
22 III,6 |          naturae legem, sin autem is tu sis, qui multam utilitatem
23 III,10|       diem necis destinavisset et is, qui morti addictus esset,
24 III,10|          amicitiae; sic habebitur is, quem exquirimus dilectus
25 III,15|      versetur, sive vir bonus est is, qui prodest quibus potest,
26 III,16|          filio est nominandus) -- is igitur iudex ita pronuntiavit,
27 III,18|        nomen pervenire. Etenim si is, qui non defendit iniuriam
28 III,18|     disserui, qualis habendus est is, qui non modo non repellit,
29 III,19|      detrahet. Hoc qui admiratur, is se, quid sit vir bonus,
30 III,19|          Romano sane honesto, cum is sponsionem fecisset ni vir
31 III,21|          nonne idem faciunt, quod is, qui etiam socerum habere
32 III,21|      parricidium patriae, quamvis is, qui se eo obstrinxerit,
33 III,24|       quid faciendum sit. Cum sit is inhumanus, qui non concedat,
34 III,25|   tolleretur; sublatus est; atque is ante quam constitit ictu
35 III,25|    interitum Hippolyti filii, cum is patri suspectus esset de
36 III,25|    officium non reddere. Quid? si is, qui apud te pecuniam deposuerit,
37 III,26|         rediret ipse Carthaginem. Is cum Romam venisset, utilitatis
38 III,29|           igitur iurandum violat, is fidem violat, quam in Capitolio
39 III,31|          tr. pl. diem dixit, quod is paucos sibi dies ad dictaturam
40 III,31|     valebat. Atque hic T. Manlius is est, qui ad Anienem Galli,
41 III,33|       potest temperantiam laudare is, qui ponat summum bonum