Lib., Cap.

 1  I,3  |          honestumne factu sit an turpe dubitant id, quod in deliberationem
 2  I,3  |         solum, utrum honestum an turpe sit, deliberari solet, sed
 3  I,6  |      nescire, decipi et malum et turpe ducimus. In hoc genere et
 4  I,27 |      videtur, quod contra, id ut turpe sic indecorum.~Quare pertinet
 5  I,30 |           intellegemus, quam sit turpe diffluere luxuria et delicate
 6  I,35 |        appellant, quodque facere turpe non est, modo occulte, id
 7  I,35 |          fraudare, adulterare re turpe est, sed dicitur non obscene;
 8  I,40 |        inter se et convenientia; turpe enim valdeque vitiosum in
 9  I,45 |          dubitare, honestumne an turpe sit, sed etiam duobus propositis
10 II,22 |   quaestui rem publicam non modo turpe est, sed sceleratum etiam
11 III,2 |       esset, de quo ageretur, an turpe, altero utilene esset an
12 III,4 |        enim tempore fit, ut quod turpe plerumque haberi soleat,
13 III,4 |      soleat, inveniatur non esse turpe. Exempli causa ponatur aliquid,
14 III,7 |   fugiendum non sit, quod omnino turpe non sit. Sed quoniam operi
15 III,12|       Caput 12~Maneat ergo, quod turpe sit, id numquam esse utile,
16 III,12|         ipsum, utile putare quod turpe sit, calamitosum est.~Sed
17 III,12| celaturus Rhodios non sit, si id turpe iudicet, sed dubitet, an
18 III,12|         iudicet, sed dubitet, an turpe non sit.~In huiusmodi causis
19 III,13|          illud dici "quamvis hoc turpe sit, tamen, quoniam expedit,
20 III,13|    faciam", sed ita expedire, ut turpe non sit, ex altera autem
21 III,13|         autem parte, ea re, quia turpe sit, non esse faciendum.~
22 III,13|        sit, sed etiam non facere turpe. Haec est illa, quae videtur
23 III,15|         peccare, quia semper est turpe, et, quia semper est honestum
24 III,17|         consuetudinis neque more turpe haberi neque aut lege sanciri
25 III,18|         agri Piceni et Sabini; o turpe notam temporum [nomen illorum]!),
26 III,19|      audeat praedicare. Haec non turpe est dubitare philosophos,
27 III,19|        converrere? Ut enim, quod turpe est, id, quamvis occultetur,
28 III,20|        popularem gratiam non ita turpe, consulem ob eam rem fieri,
29 III,20|       illud, quod utile videtur, turpe ne sit, aut si turpe est,
30 III,20|    videtur, turpe ne sit, aut si turpe est, ne videatur esse utile.
31 III,21|      iniustum in patriam et quam turpe esset, non videbat. Ipse
32 III,22|         Ei senatus est assensus. Turpe imperio! Piratarum enim
33 III,24|     promisit, si saltare in foro turpe ducet, honestius mentietur,
34 III,24|         patriae consulturus sit, turpe non sit.~
35 III,29|     audent malum dicere id, quod turpe sit, qui autem remissius,