Lib., Cap.

 1  I,5  |       rebus, quae tractantur in vita, modum quendam et ordinem
 2  I,17 |      his maxime quos ante dixi, vita autem victusque communis,
 3  I,20 |       multa et varia in hominum vita fortunaque versantur, ita
 4  I,21 |        aliis gravis aut molesta vita est otiosorum, fructuosior
 5  I,21 |     minus multa patent in eorum vita, quae fortuna feriat, et
 6  I,24 |       publicae.~Itemque alii de vita, alii de gloria et benivolentia
 7  I,26 |        est aequabilitas in omni vita et idem semper vultus eademque
 8  I,26 |       et fuisse multos etiam in vita otiosa, qui aut investigarent
 9  I,28 |         decorum, quod elucet in vita, movet approbationem eorum,
10  I,30 |         Scipione ambitio maior, vita tristior. de Graecis autem
11  I,30 |         qui, quo et tutior eius vita esset et plus aliquanto
12  I,31 |     propterea quod lenior eorum vita et mores fuerant faciliores;
13  I,31 |      non videbit sapiens vir in vita? Ad quas igitur res aptissimi
14  I,33 |         exquirimus, tum in tota vita constituenda multo est ei
15  I,38 |    Caput 38~Sed quomodo in omni vita rectissime praecipitur,
16  I,40 |      oratione constanti, sic in vita omnia sint apta inter se
17  I,40 |      solet, sic videndum est in vita ne forte quid discrepet,
18  I,41 |     honestum.~Eos autem, quorum vita perspecta in rebus honestis
19  I,43 |          quod, si contigerit ea vita sapienti, ut omnium rerum
20  I,43 |    videre non possit, excedat e vita. Princepsque omnium virtutum
21 II,2  |        esset ista mens vel quae vita potius, non modo disputandi,
22 II,4  |      cecidissent, nisi communis vita ab hominibus harum rerum
23 II,4  |       multitudinem, sine quibus vita omnino nulla esse potuisset?
24 II,4  |    quibus rebus exculta hominum vita tantum distat a victu et
25 II,4  |       est effectumque, ut esset vita munitior atque ut dando
26 II,10 |     modum plerique exterrentur; vita, mors, divitiae, paupertas
27 III,5 | liberalitas quam voluptas, quam vita, quam divitiae; quae quidem
28 III,6 |         vero: non enim mihi est vita mea utilior quam animi talis
29 III,6 |        hominum societati, si in vita remaneas, adferre possis
30 III,10|        nullo modo debet; sic in vita sibi quemque petere, quod
31 III,15|     definitio vera est, ex omni vita simulatio dissimulatioque
32 III,21|       diurni et nocturni metus, vita insidiarum periculorumque
33 III,21|       quae vulnera? Cuius autem vita ipsi potest utilis esse,
34 III,33|       si non modo utilitas, sed vita omnis beata corporis firma