Lib., Cap.

 1  I,7  |         continetur; cuius partes duae: iustitia, in qua virtutis splendor
 2  I,9  |              ante constituimus, quibus iustitia contineretur, facile quod
 3  I,11 |             quo tantopere apud nostros iustitia culta est, ut ii, qui civitates
 4  I,13 |                boni esse videantur. De iustitia satis dictum.~
 5  I,15 |              qua multa iam dicta sunt, iustitia. Nam fortis animus et magnus
 6  I,17 |            ipsa inesse videatur, tamen iustitia et liberalitas id maxime
 7  I,19 |             periculis et laboribus, si iustitia vacat pugnatque non pro
 8  I,19 |             honestum esse potest, quod iustitia vacat.~Praeclarum igitur
 9  I,19 |           scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius quam sapientia
10  I,19 |              vi potius superiores quam iustitia pares. Sed quo difficilius,
11  I,19 |           nullum enim est tempus, quod iustitia vacare debeat.~Fortes igitur
12 II,9  |    existimabimur adepti coniunctam cum iustitia prudentiam. Nam et iis fidem
13 II,9  |              duarum ad fidem faciendam iustitia plus pollet, quippe cum
14 II,9  |           auctoritatis; prudentia sine iustitia nihil valet ad faciendam
15 II,9  |             Quam ob rem intellegentiae iustitia coniuncta quantum volet
16 II,9  |                faciendam fidem virium, iustitia sine prudentia multum poterit,
17 II,9  |         prudentia multum poterit, sine iustitia nihil valebit prudentia.~
18 II,11 | admirabilitatem magnam facit et maxume iustitia, ex qua una virtute viri
19 II,11 |       proposita sunt ad gloriam, omnia iustitia conficit, et benivolentiam,
20 II,11 |  contrahendisque negotiis implicantur, iustitia ad rem gerendam necessaria
21 II,12 |              deligi solitos, quorum de iustitia magna esset opinio multitudinis.
22 II,12 |           ratione colenda et retinenda iustitia est, cum ipsa per sese (
23 II,12 |              ipsa per sese (nam aliter iustitia non esset), tum propter
24 II,20 |                commendationis et famae iustitia, sine qua nihil potest esse
25 III,5 |             magnitudo itemque comitas, iustitia, liberalitas quam voluptas,
26 III,6 |    beneficentia, liberalitas, bonitas, iustitia funditus tollitur; quae
27 III,6 |               vel etiam ipsius animi. ~Iustitia enim una virtus omnium est
28 III,25|            imitari malitia, itemque de iustitia, quae semper est utilis,
29 III,33|            doloris detractione finiri. Iustitia vacillat vel iacet potius