Lib., Cap.

501 II,18 |              est bono viro et grato, in eo cum ex ipso fructus est,
502 II,18 |              oderunt eamque iniuriam in deterrenda liberalitate
503 II,18 |       solitum fieri ab ordine nostro in oratione Crassi scriptum
504 II,18 |    titillantium.~Conveniet autem cum in dando munificum esse, tum
505 II,18 |            dando munificum esse, tum in exigendo non acerbum in
506 II,18 |              in exigendo non acerbum in omnique re contrahenda,
507 II,18 |             hoc liberalitatis genere in urbe nostra non egere. Est
508 II,18 |        scribit Cimonem Athenis etiam in suos curiales Laciadas hospitalem
509 II,18 |     praeberentur, quicumque Laciades in villam suam devertisset.~
510 II,19 |           beneficia dantur, haec tum in universam rem publicam tum
511 II,19 |           universam rem publicam tum in singulos cives conferuntur.
512 II,19 |      singulos cives conferuntur. Nam in iure cavere, consilio iuvare
513 II,19 |           iuris civilis summo semper in honore fuit cognitio atque
514 II,19 |            hanc confusionem temporum in possessione sua principes
515 II,19 |              a maioribus nostris est in toga dignitatis principatus
516 II,19 |           facile laborantis, quodque in patriis est moribus, multorum
517 II,19 |           extinctis oratoribus, quam in paucis spes quanto in paucioribus
518 II,19 |           quam in paucis spes quanto in paucioribus facultas, quam
519 II,19 |           paucioribus facultas, quam in multis sit audacia. ~Cum
520 II,19 |            sunt admonendi, (est enim in promptu), ut animadvertant,
521 II,20 |                     Caput 20~Sed cum in hominibus iuvandis aut mores
522 II,20 |           itaque volgo loquuntur, se in beneficiis collocandis mores
523 II,20 |         optimi viri causae anteponat in opera danda gratiam fortunati
524 II,20 |            remuneratio fore videtur, in eum fere est voluntas nostra
525 II,20 |            fortunatumque defenderis, in uno illo aut, si forte,
526 II,20 |              uno illo aut, si forte, in liberis eius manet gratia;
527 II,20 |           improbi humiles quae magna in populo multitudo est, praesidium
528 II,20 |         facere possimus, sed, si res in contentionem veniet, nimirum
529 II,20 |            Extremum autem praeceptum in beneficiis operaque danda,
530 II,21 |              rei publicae salutaris.~In primis autem videndum erit
531 II,21 |            Perniciose enim Philippus in tribunatu cum legem agrariam
532 II,21 |       antiquari facile passus est et in eo vehementer se moderatum
533 II,21 |        moderatum praebuit -- sed cum in agendo multa populariter,
534 II,21 |             tum illud male, non esse in civitate duo milia hominum,
535 II,21 |          necesse disputare; est enim in promptu; tantum locus attingendus
536 II,21 |    attingendus fuit.~Caput autem est in omni procuratione negotii
537 II,21 |         fuerunt: modo enim hoc malum in hanc rem publicam invasit.
538 II,21 |            Pontium fuisse, si quidem in illo tantum fuit roboris.
539 II,22 |        abstinens. Quidni laudet? Sed in illo alia maiora; laus abstinentiae
540 II,22 |         potitus [est] Paulus; tantum in aerarium pecuniae invexit,
541 II,22 |          Quid? qui eius collega fuit in censura, L. Mummius, num
542 II,22 |            quam avaritia, praesertim in principibus et rem publicam
543 II,22 |             cuiusque custodia.~Atque in hac pernicie rei publicae
544 II,22 |          accipere voluisse et maxime in pecuniis creditis occultat
545 II,23 |            cum magnam animadverteret in bonis et possessionibus
546 II,23 |            attulisset, adhibuit sibi in consilium quindecim principes,
547 II,23 |          virum magnum dignumque, qui in re publica nostra natus
548 II,23 |              bis iam vidimus, hastam in foro ponere et bona civium
549 II,23 |           continere. Habitent gratis in alieno. Quid ita? ut, cum
550 II,24 |              nihil interesset. Tanta in eo peccandi libido fuit,
551 II,24 |  adipiscentur et gratiam et gloriam.~In his autem utilitatum praeceptis
552 II,24 |           aut obesse, et continentia in victu omni atque cultu corporis
553 II,24 |            Socraticus persecutus est in eo libro, qui Oeconomicus
554 II,24 |             qua es tu nunc, e Graeco in Latinum convertimus. Sed
555 II,24 |            ab ullis philosophis ulla in schola disputatur. Sunt
556 II,25 |             quaereretur, quid maxime in re familiari expediret,
557 III,1 |               quae declarat illum et in otio de negotiis cogitare
558 III,1 |              de negotiis cogitare et in solitudine secum loqui solitum,
559 III,1 |       frequentiaque interdum tamquam in portum se in solitudinem
560 III,1 |        interdum tamquam in portum se in solitudinem recipiebat,
561 III,1 |           est, quod dignum nobis aut in curia aut in foro agere
562 III,1 |        dignum nobis aut in curia aut in foro agere possimus?~Ita
563 III,1 |              agere possimus?~Ita qui in maxima celebritate atque
564 III,1 |             maxima celebritate atque in oculis civium quondam vixerimus,
565 III,2 |             sit, tum nullus feracior in ea locus est nec uberior,
566 III,2 |         tribus generibus propositis, in quibus deliberare homines
567 III,2 |       Posidonio breviter esse tactum in quibusdam commentariis,
568 III,2 |            scribat nullum esse locum in tota philosophia tam necessarium.~
569 III,2 |  adhibendumne fuerit hoc genus, quod in divisione Panaetii tertium
570 III,2 |           restare tertiam; praeterea in extremo libro tertio de
571 III,2 |        Posidonius, qui etiam scribit in quadam epistola, P. Rutilium
572 III,2 |           pictor esset inventus, qui in Coa Venere eam partem, quam
573 III,3 |          deliberationem introducere, in qua quod utile videretur
574 III,3 |           proprie vereque dicitur id in sapientibus est solis neque
575 III,3 |       virtute divelli umquam potest. In iis autem, in quibus sapientia
576 III,3 |         umquam potest. In iis autem, in quibus sapientia perfecta
577 III,4 |             praeter sapientem cadere in quemquam potest.~Cum autem
578 III,4 |             autem aliquid actum est, in quo media officia compareant,
579 III,4 |             praetermissum, quod idem in poematis, in picturis usu
580 III,4 |               quod idem in poematis, in picturis usu venit in aliisque
581 III,4 |      poematis, in picturis usu venit in aliisque compluribus, ut
582 III,4 |            credo, causam, quod insit in his aliquid probi, quod
583 III,4 |              ignaros, qui idem, quid in unaquaque re vitii sit,
584 III,4 |          communia.~Itaque iis omnes, in quibus est virtutis indoles,
585 III,4 |             tamque id honestum, quod in nostram intellegentiam cadit,
586 III,4 |   praeponderari honestate, ii solent in deliberando honestum cum
587 III,4 |           cum dixerit homines solere in hac comparatione dubitare,
588 III,4 |           haec inter se comparare et in his addubitare turpissimum
589 III,4 |   constituenda est; quam si sequemur in comparatione rerum, ab officio
590 III,5 |            legibus populorum, quibus in singulis civitatibus res
591 III,5 |              fama beneficiorum memor in concilio caelestium conlocavit
592 III,5 |    caelestium conlocavit quam vivere in solitudine non modo sine
593 III,5 |            ullis molestiis sed etiam in maximis voluptatibus, abundantem
594 III,5 |          paupertatem, dolorem, errat in eo, quod ullum aut corporis
595 III,6 |          atque hominum societati, si in vita remaneas, adferre possis
596 III,6 |          partibus corporis, sic ista in figura hominis feritas et
597 III,6 |          quaestiones sunt omnes eae, in quibus ex tempore officium
598 III,7 |        quicquam probabile.~Ac primum in hoc Panaetius defendendus
599 III,7 |        negatque ullam pestem maiorem in vitam hominum invasisse
600 III,7 |             probaretur, de iis, quae in manus meas venerint.~
601 III,8 |         naturam quam utilitas, certe in eadem re utilitas et turpitudo
602 III,8 |             ferendae, postremo etiam in liberis civitatibus regnandi
603 III,8 |        scientes scelere contaminent; in ipsa enim dubitatione facinus
604 III,8 |         deliberanda omnino non sunt, in quibus est turpis ipsa deliberatio.~
605 III,9 |            satis enim nobis, si modo in philosophia aliquid profecimus,
606 III,9 |        quibusdam imbribus, descendit in illum hiatum aeneumque equum,
607 III,9 |         fabulae, animadvertit, cuius in lateribus fores essent;
608 III,9 |          invisitata anulumque aureum in digito; quem ut detraxit,
609 III,9 |            autem regius pastor), tum in concilium se pastorum recepit.
610 III,9 |           idem rursus videbatur, cum in locum anulum inverterat.
611 III,9 |            obstare arbitrabatur, nec in his eum facinoribus quisquam
612 III,9 |           sane. Negant enim posse et in eo perstant, hoc verbum
613 III,10|              id iniuste; fuerat enim in regibus expellendis socius
614 III,10|            quidem esse potuisset.~At in eo rege, qui urbem condidit,
615 III,10|      depellere nullo modo debet; sic in vita sibi quemque petere,
616 III,10|           autem perturbantur officia in amicitiis, quibus et non
617 III,10|            communibus amicitiis; nam in sapientibus viris perfectisque
618 III,10|        igitur id, quod utile videtur in amicitia, cum eo, quod honestum
619 III,10|           valeat honestas. Cum autem in amicitia, quae honesta non
620 III,11|             11~Sed utilitatis specie in republica saepissime peccatur,
621 III,11|              saepissime peccatur, ut in Corinthi disturbatione nostri;
622 III,11|       inhumanum est. Illa praeclara, in quibus publicae utilitatis
623 III,11|       Cyrsilum quendam suadentem, ut in urbe manerent Xerxemque
624 III,11|          quod cum Persis fuit, dixit in contione se habere consilium
625 III,11|              Aristides cum audisset, in contionem magna exspectatione
626 III,12|           frumenti numerum advexerit in Rhodiorum inopia et fame
627 III,12|         Alexandrea solvisse navesque in cursu frumento onustas petentes
628 III,12|           dubitet, an turpe non sit.~In huiusmodi causis aliud Diogeni
629 III,13|                       Caput 13~Vides in hac tota disceptatione non
630 III,13|        habeantur salubres, ignoretur in omnibus cubiculis apparere
631 III,13|            pati ruere et per errorem in maximam fraudem incurrere.
632 III,13|          monstrare; nam est scientem in errorem alterum inducere."~
633 III,13|         pestilentem vendo?"~Sic ergo in quibusdam causis dubiis
634 III,14|            et simul ad cenam hominem in hortos invitavit in posterum
635 III,14|          hominem in hortos invitavit in posterum diem. Cum ille
636 III,14|    protulerat de dolo malo formulas; in quibus ipsis, cum ex eo
637 III,15|     Plaetoria et sine lege iudiciis, in quibus additur ex fide bona.
638 III,15|              verba maxime excellunt: in arbitrio rei uxoriae melivs
639 III,15|              uxoriae melivs aeqvivs, in fiducia ut inter bonos bene
640 III,15|           bene agier. Quid ergo? aut in eo, qvod melivs aeqvivs,
641 III,15|            potest? Dolus autem malus in simulatione, ut ait Aquilius,
642 III,15|           discipulum Panaetii, video in iis libris, quos de officio
643 III,15|             est, perpaucae res sunt, in quibus non dolus malus iste
644 III,16|              nos est iure civili, ut in iis vendendis vitia dicerentur,
645 III,16|     constituta; quicdquid enim esset in praedio vitii, id statuerunt,
646 III,16|         praestari oportere.~ Ut, cum in arce augurium augures acturi
647 III,16|       Claudium Centumalum, qui aedes in Caelio monte habebat, demoliri
648 III,16|          iudex ita pronuntiavit, cum in vendundo rem eam scisset
649 III,16|              Eae serviebant, sed hoc in mancipio Marius non dixerat;
650 III,16|             non dixerat; adducta res in iudicium est. Oratam Crassus,
651 III,17|         domum propter vitia vendas,] in eam aliquis incurrat inprudens?~
652 III,17|              summam vim esse dicebat in omnibus iis arbitriis, in
653 III,17|            in omnibus iis arbitriis, in quibus adderetur EX FIDE
654 III,17|             latissime, idque versari in tutelis, societatibus, fiduciis,
655 III,17|         vitae societas contineretur; in iis magni esse iudicis statuere,
656 III,17|             statuere, praesertim cum in plerisque essent iudicia
657 III,17|            prudentia est enim locata in dilectu bonorum et malorum,
658 III,17|           bonis ponit ante. Nec vero in praediis solum ius civile
659 III,17|       fraudemque vindicat, sed etiam in mancipiorum venditione venditoris
660 III,17|           maior inveniri potest quam in malitia simulatio intellegentiae,
661 III,18|          Periclitemur, si placet, et in iis quidem exemplis, in
662 III,18|              in iis quidem exemplis, in quibus peccari volgus hominum
663 III,18|            potest, iniuste facit, ut in primo libro disserui, qualis
664 III,18|         simulatione quaesitae. Atqui in talibus rebus aliud utile
665 III,19|         digitis concrepuerit, possit in locupletium testamenta nomen
666 III,19|             re vera non esset heres, in foro, mihi crede, saltaret.
667 III,19|           bonum, nihil cuiquam, quod in se transferat, detrahet.
668 III,19|             ut veros heredes moveat, in eorum locum ipse succedat? "
669 III,19|           dignum esse dicunt, quicum in tenebris mices. Hoc quam
670 III,20|             aut mortuum Iugurtham se in potestatem populi Romani
671 III,20|       legatus et a quo missus esset, in invidiam falso crimine adduxerit.~
672 III,20|     constitueruntque, ut omnes simul in rostra post meridiem escenderent.
673 III,20|           alio: Marius ab subselliis in rostra recta idque, quod
674 III,20|           Haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam,
675 III,20|   deliberatione non numquam, cum id, in quo violatur aequitas, non
676 III,20|            tuam, ut videas, quae sit in ea [species] forma et notio
677 III,20|          notio viri boni. Cadit ergo in virum bonum mentiri, emolumenti
678 III,20|             homine se convertat quis in beluam an hominis figura
679 III,21|            invidia. Id quam iniustum in patriam et quam turpe esset,
680 III,21|            videbat. Ipse autem socer in ore semper Graecos versus
681 III,21|            fatetur honestum non esse in ea civitate, quae libera
682 III,21|              quas conscientiae labes in animo censes habuisse, quae
683 III,21|              ut qui illam eripuerit, in maxima et gratia futurus
684 III,22|         potente, perfuga ab eo venit in castra Fabricii eique est
685 III,22|              clam venisset, sic clam in Pyrrhi castra rediturum
686 III,22|              vel Fabricio, qui talis in hac urbe qualis Aristides
687 III,22|        expetundum est, scelus absit, in quo non potest esse gloria;
688 III,22|            negare, multa sociis, cum in hos benefici esse deberemus,
689 III,23|         quaestionum, sitne boni viri in maxima caritate annonae
690 III,23|          annonae familiam non alere. In utramque partem disputat,
691 III,23|              humanitate. Quaerit, si in mari iactura facienda sit,
692 III,23|             non plus quam navigantem in alto eicere de navi velit,
693 III,23|          vivere. Quid? si haec paria in utroque? Nullum erit certamen,
694 III,23|           conducit pios habere cives in parentes. Quid? si tyrannidem
695 III,23|        controversiae iura Stoicorum. In mancipio vendundo dicendane
696 III,24|         annis aliquot post inciderit in eundem morbum nec ab eo,
697 III,24|         hereditatem adeat luce palam in foro saltet, idque se facturum
698 III,24|         quoniam promisit, si saltare in foro turpe ducet, honestius
699 III,24|              nisi forte eam pecuniam in rei publicae magnum aliquod
700 III,25|       quidquid optasset. Optavit, ut in currum patris tolleretur;
701 III,25|    deflagravit; quanto melius fuerat in hoc promissum patris non
702 III,25|            optato impetrato, Theseus in maximis fuit luctibus.~Quid?
703 III,25|              devovisset Dianae, quod in suo regno pulcherrimum natum
704 III,25|         primo libro officia duximus, in eisdem versemur, cum docebimus,
705 III,25|             honestatis quarum altera in animi excellentis magnitudine
706 III,25|         praestantia cernitur, altera in conformatione et moderatione
707 III,26|            cum filio. Ullum tu decus in cotidianis laboribus cum
708 III,26|              putas fuisse Ulixem, si in illa simulatione perseverasset?
709 III,26|             cum maximas res gesserit in bello, tamen haec audiat
710 III,26|           Regulus, cum consul iterum in Africa ex insidiis captus
711 III,26|              quae erat talis: manere in patria, esse domui suae
712 III,26|          quam calamitatem accepisset in bello communem fortunae
713 III,27|           putare. Itaque quid fecit? In senatum venit, mandata evit,
714 III,27|            vigilando necabatur, erat in meliore causa, quam si domi
715 III,28|           quia nusquam possumus nisi in laude, decore, honestate
716 III,28|            est igitur, dixerit quis, in iure iurando? num iratum
717 III,29|              ius iurandum valet. Sed in iure iurando non qui metus,
718 III,29|        violat, is fidem violat, quam in Capitolio vicinam Iovis
719 III,29|              Iovis optimi maximi, ut in Catonis oratione est, maiores
720 III,29|           malum turpitudine? Quae si in deformitate corporis habeat
721 III,30|           quam Q. Pompeius, quo, cum in eadem causa esset, deprecante
722 III,30|      dissuasurus esset? Quod maximum in eo est, id reprehenditis.
723 III,30|        redditi essent. Ita incolumis in patria Regulus restitisset.
724 III,31|         voluerunt. Id indicant leges in duodecim tabulis, indicant
725 III,31|           fusi et fugati, magnus vir in primis et qui perindulgens
726 III,31|           primis et qui perindulgens in patrem, idem acerbe severus
727 III,31|          patrem, idem acerbe severus in filium.~
728 III,32|            Sed, ut laudandus Regulus in conservando iure iurando,
729 III,32|           senatum misit Hannibal, se in castra redituros ea, quorum
730 III,32|              remansisse. Reditu enim in castra liberatum se esse
731 III,32|           tenebat Hannibal, non quos in acie cepisset, aut qui periculo
732 III,32|        diffugissent, sed qui relicti in castris fuissent a Paulo
733 III,32|               plures ait fuisse, qui in castra revertissent eadem
734 III,33|       philosophi nominati omne bonum in voluptate posuerunt virtutemque
735 III,33|               qui ponat summum bonum in voluptate? Est enim temperantia
736 III,33|     consectatrices voluptatis.~Atque in his tamen tribus generibus
737 III,33|          omnesque eae virtutes, quae in communitate cernuntur et
738 III,33|             communitate cernuntur et in societate generis humani.
739 III,33|        referantur.~Conferamus igitur in pauca. Nam ut utilitatem