Lib., Cap.

 1  I,7  |      quod dictum est appellatam fidem.~Sed iniustitiae genera
 2  I,10 |    pertinent ad veritatem et ad fidem; ea migrare interdum et
 3  I,11 |    armis positis ad imperatorum fidem confugient, quamvis murum
 4  I,11 |      nationes devictas bello in fidem recepissent, earum patroni
 5  I,13 |   supplicium redire maluit quam fidem hosti datam fallere.~[Secundo
 6  I,33 |    ipsius potestate, iustitiam, fidem, liberalitatem, modestiam,
 7 II,6  |      amplissima putant, aut cui fidem habent et bene rebus suis
 8 II,9  |        si diligit multitudo, si fidem habet, si cum admiratione
 9 II,9  | iustitia prudentiam. Nam et iis fidem habemus, quos plus intellegere
10 II,9  |          Harum igitur duarum ad fidem faciendam iustitia plus
11 II,9  |        nihil valet ad faciendam fidem. Quo enim quis versutior
12 II,9  |      volet habebit ad faciendam fidem virium, iustitia sine prudentia
13 II,11 |   plurimis, et ob eandem causam fidem et admirationem, quod eas
14 III,10|    neque contra ius iurandum ac fidem amici causa vir bonus faciet,
15 III,10|     recepisset, admiratus eorum fidem tyrannus petivit, ut se
16 III,16|     praestari oportere.~Ergo ad fidem bonam statuit pertinere
17 III,19|  vetustate proverbium. Cum enim fidem alicuius bonitatemque laudant,
18 III,20|      boni viri nomen eripuerit, fidem iustitiamque detraxerit?
19 III,26|    omnes scitis, solus neglexit fidem. ~Furere adsimulare, ne
20 III,28|        apud Accium: ~"Fregistin fidem?~Neque dedi neque do infideli
21 III,29|          sed ad iustitiam et ad fidem pertinet. Nam praeclare
22 III,29|      igitur iurandum violat, is fidem violat, quam in Capitolio
23 III,29|        sibi sument, nullam esse fidem, quae infideli data sit,
24 III,31|        vinculum ad astringendam fidem iure iurando maiores artius