Lib., Cap.

 1  I,1  |        aliorum sit iudicium, utrumque certe secuti sumus.~Equidem et
 2  I,2  |            summum bonum statuens esse certe nullo modo potest.~Quae
 3  I,22 |        imitatio pertinet. Mihi quidem certe vir abundans bellicis laudibus,
 4  I,39 |           persequimur, volumus quidem certe, dicendum est etiam, qualem
 5  I,39 | magnificentiam imitati! Quarum quidem certe est adhibendus modus ad
 6  I,43 |             ea si maxima est, ut est, certe necesse est, quod a communitate
 7 II,3  |              quibus egeremus invectio certe nulla esset, nisi iis muneribus
 8 II,4  |              habere possemus, homines certe fuerunt, nec hoc tempore
 9 II,8  |             virorum et locupletium et certe civium, praedam se suam
10 II,14 |            Semel igitur aut non saepe certe. Sin erit, cui faciendum
11 II,20 |            gratiam non potest, habere certe potest. Commode autem, quicumque
12 II,21 |              ut ea res aut prosit aut certe ne obsit rei publicae. C.
13 II,24 |             quod essent faciles; sunt certe utiles. Sed valetudo sustentatur
14 III,1 |          consequi possumus, voluntate certe proxime accedimus. Nam et
15 III,6 |               idque ipsum si ita est, certe violare alterum naturae
16 III,7 |               per Cratippum, at illud certe dabis, quod honestum sit,
17 III,8 |       secundum naturam quam utilitas, certe in eadem re utilitas et
18 III,8 |              ut Zenoni visum est, aut certe omni pondere gravior habenda
19 III,8 |           bonum, quod autem bonum, id certe utile, ita, quicquid honestum,
20 III,13|              hominis, quis non videt? Certe non aperti, non simplicis,
21 III,15|          quibus potest, nocet nemini, certe istum virum bonum non facile
22 III,29|             sibi nocuit ipse Regulus. Certe, si nihil malum esset nisi
23 III,33|             scriptum est, continetur, certe haec utilitas et quidem
24 III,33|        fortasse non nihil, utilitatis certe nihil habebit.~Habes a patre