Lib., Cap.

 1  I,7  |        est maximus, ex qua viri boni nominantur, et huic coniuncta
 2  I,13 |      fallunt, id agunt, ut viri boni esse videantur. De iustitia
 3  I,17 |    nulla firmior, quam cum viri boni moribus similes sunt familiaritate
 4  I,18 |    exercitatioque capienda], ut boni ratiocinatores officiorum
 5  I,24 |         adipiscare re explicata boni quam addubitata mali. Periculosae
 6 II,2  |       igitur in malis hoc tamen boni assecuti videmur, ut ea
 7 II,11 |         ex qua una virtute viri boni appellantur, mirifica quaedam
 8 II,11 | difficile, nisi speciem prae te boni viri feras. Ergo etiam solitario
 9 II,23 |        summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non
10 III,1 |      his ipsis, si quid inesset boni, propterea et otio fruor,
11 III,4 |         officiorum existimantur boni.~Qui autem omnia metiuntur
12 III,4 |        utile putant, comparare, boni viri non solent. Itaque
13 III,13|    ingenui, non iusti, non viri boni, versuti potius obscuri,
14 III,15|          Nemo est, qui hoc viri boni fuisse neget; sapientis
15 III,17|      FRAUDATIONE!Sed, qui sint "boni" et quid sit "bene agi,"
16 III,18|        faciunt ii, qui habentur boni. L. Minuci Basili locupletis
17 III,20|        Gratidianus officio viri boni functus est tum, cum praetor
18 III,20|    species] forma et notio viri boni. Cadit ergo in virum bonum
19 III,20|         tam expetendum, ut viri boni et splendorem et nomen amittas?
20 III,20|     possit, quantum auferre, si boni viri nomen eripuerit, fidem
21 III,23|       talium quaestionum, sitne boni viri in maxima caritate
22 III,23|        Diogenes, Antipater viri boni existimat. Haec sunt quasi