Lib., Cap.

 1  I,1  |          non paenitebit. Sed tamen nostra legens non multum a Peripateticis
 2  I,6  |       cognitionis etiam sine opera nostra continere. Omnis autem cogitatio
 3  I,15 |           reddendi, demus necne in nostra potestate est, non reddere
 4  I,22 |            consiliis diligentiaque nostra celeriter de manibus audacissimorum
 5  I,24 | Promptiores igitur debemus esse ad nostra pericula quam ad communia
 6  I,25 |  Athenienses magnae discordiae, in nostra re publica non solum seditiones,
 7  I,31 |          meliora, tamen nos studia nostra nostrae naturae regula metiamur;
 8  I,32 |           quam personam velimus, a nostra voluntate proficiscitur.
 9 II,2  |         vellem satis cognita esset nostra sententia. Non enim sumus
10 II,2  |   praeclara pepererunt, tamen haec nostra, finituma vestris, ignota
11 II,6  |          aut postremo, ut saepe in nostra re publica videmus, mercede
12 II,14 |            desiderent, multique in nostra re publica adulescentes
13 II,16 |        modo. Quamquam intellego in nostra civitate inveterasse iam
14 II,17 |        publicae causa, quae salute nostra continebatur, omnes P. Clodii
15 II,18 |       liberalitatis genere in urbe nostra non egere. Est autem etiam
16 II,20 |           in eum fere est voluntas nostra propensior. Sed animadvertendum
17 II,21 |     nostrae ominari neque tamen de nostra, sed de omni re publica
18 II,21 |         inbecillitate aliorum, non nostra virtute valeamus.~
19 II,23 |       dignumque, qui in re publica nostra natus esset! Sic par est,
20 III,4 |          non honestum. Nobis autem nostra Academia magnam licentiam
21 III,11|  contemnitur. Plena exemplorum est nostra res publica cum saepe, tum