Lib., Cap.

 1  I,1  |     aequarunt, studiose legas, -- vis enim maior in illis dicendi, --
 2  I,4  |   contemptio.~Nec vero illa parva vis naturae est rationisque,
 3  I,13 |           fraus quasi vulpeculae, vis leonis videtur; utrumque
 4  I,27 |        enim prepon dicitur.~Huius vis ea est, ut ab honesto non
 5  I,28 |          offendere, in quo maxime vis perspicitur decori. His
 6  I,28 |           atque forte. Sed maxima vis decori in hac inest parte,
 7  I,28 | accommodati sunt.~Duplex est enim vis animorum atque natura; una
 8  I,37 |         Caput 37~Et quoniam magna vis orationis est eaque duplex,
 9  I,40 |  collocandarum. Ita videtur eadem vis ordinis et collocationis
10  I,40 |    reprehensione caruisset. Tanta vis est et loci et temporis.
11 II,4  |          vero, quibus et frigorum vis pelleretur et calorum molestiae
12 II,7  |        interfectus. Nec vero ulla vis imperii tanta est, quae
13 II,11 |       necessaria est, cuius tanta vis est, ut ne illi quidem,
14 II,11 |        traderet. Cum igitur tanta vis iustitiae sit, ut ea etiam
15 II,13 |         videamur, etsi in eo ipso vis maxima est, ut simus ii,
16 III,9 |       potuisse defendat. Haec est vis huius anuli et huius exempli:
17 III,11|         nulla mentio pacis. Tanta vis est honesti, ut speciem
18 III,28|        ipse Regulus? Nulla igitur vis fuit religionis, quae tantam
19 III,29|           non qui metus, sed quae vis sit, debet intellegi. Est
20 III,30|        vim. Quasi vero forti viro vis possit adhiberi. Cur igitur