Lib., Cap.

 1  I,4  |      oculis ad animum transferens multo etiam magis pulchritudinem,
 2  I,5  |          et suis comparandis, tum multo magis in his ipsis despiciendis
 3  I,15 |       imitari agros fertiles, qui multo plus efferunt, quam acceperunt?
 4  I,28 |         ad naturam apti sunt, sed multo etiam magis animi motus
 5  I,33 |         in tota vita constituenda multo est ei rei cura maior adhibenda,
 6  I,33 |         vitae, sed naturae magis; multo enim et firmior est et constantior,
 7  I,36 |           adesse constantiam. Sed multo etiam magis elaborandum
 8  I,40 |         forte quid discrepet, vel multo etiam magis, quo maior et
 9  I,44 |    fingunt favos, sic homines, ac multo etiam magis, natura congregati
10 II,6  |      teneamus, dicemus, neque ita multo post, sed pauca ante dicenda
11 II,11 | Theopompum, magnas opes habuit et multo maiores Viriatus Lusitanus,
12 II,13 |          igitur in reliquis rebus multo maiora opera sunt animi
13 II,16 |        cuius pauca exempla posui, multo et maior videtur et certior.
14 II,21 |     conferendum, idque ne eveniat multo ante erit providendum. Sin
15 III,5 |         damno coercent. Atque hoc multo magis efficit ipsa naturae
16 III,5 |  detraxerit, sibi adsumat.~Etenim multo magis est secundum naturam
17 III,5 |   fugiendum id quidem censet, sed multo illa peiora, mortem, paupertatem,
18 III,13|        aedesque vendiderit pluris multo. quam se venditurum putarit,
19 III,13|           nec aedificata ratione, multo minus, qui domum non laudarunt.
20 III,33|       quidem mihi carissimum, sed multo fore cariorem, si talibus