Lib., Cap.

 1  I,7  | liberalitatem appellari licet.~Sed iustitiae primum munus est, ut ne
 2  I,7  |  societatem.~Fundamentum autem est iustitiae fides, id est dictorum conventorumque
 3  I,8  |        adducuntur plerique, ut eos iustitiae capiat oblivio, cum in imperiorum,
 4  I,9  |          iustos esse. Nam alterum [iustitiae genus] assequuntur, ut inferenda
 5  I,10 |         posui principio fundamenta iustitiae, primum ut ne cui noceatur,
 6  I,13 |         Maximum autem exemplum est iustitiae in hostem a maioribus nostris
 7  I,14 |      cuique tribuatur; id enim est iustitiae fundamentum, ad quam haec
 8  I,19 |           quae sunt ex media laude iustitiae.~Sed illud odiosum est,
 9  I,19 |       servare aequitatem, quae est iustitiae maxime propria. Ex quo fit
10  I,25 |     quemquam vocabit omninoque ita iustitiae honestatique adhaerescet,
11  I,28 |          iustitiam et verecundiam. Iustitiae partes sunt non violare
12  I,43 |           praeponenda esse officia iustitiae, quae pertinent ad hominum
13 II,9  |      liberalitatis, beneficentiae, iustitiae, fidei omniumque earum virtutum,
14 II,11 |           agro vitam agenti opinio iustitiae necessaria est, eoque etiam
15 II,11 |        possint sine ulla particula iustitiae vivere. Nam qui eorum cuipiam,
16 II,11 |     traderet. Cum igitur tanta vis iustitiae sit, ut ea etiam latronum
17 II,12 |         etiam apud maiores nostros iustitiae fruendae causa videntur
18 II,12 |      adipisci veram gloriam volet, iustitiae fungatur officiis. Ea quae
19 III,4 |            fortitudinis aut ab his iustitiae tamquam a sapiente petitur
20 III,17|         nos veri iuris germanaeque iustitiae solidam et expressam effigiem