Lib., Cap.

 1  I,21 |         consideret, quam illa res honesta sit, sed etiam ut habeat
 2  I,24 |          omni fortuna recta atque honesta retinere.] Ut enim sunt,
 3  I,29 |          noster et studia venandi honesta exempla ludendi.~
 4  I,34 |         velle, quae tranquilla et honesta sint; talem enim solemus
 5  I,35 |     figuram, in qua esset species honesta, eam posuit in promptu,
 6  I,43 |         Eorum autem ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere saepe
 7 II,8  |           est honestam causam non honesta victoria. Est enim ausus
 8 II,10 |        cumque aliqua iis ampla et honesta res obiecta est, totos ad
 9 II,20 |      hominum, non fortunam sequi. Honesta oratio est, sed quis est
10 III,4 | disserimus, quasi secunda quaedam honesta esse dicunt, non sapientium
11 III,4 |        erant, qui Academici, quae honesta sunt, anteponuntur iis,
12 III,9 |     peccare, quam si non haberet; honesta enim bonis viris, non occulta
13 III,10|           autem in amicitia, quae honesta non sunt, postulabuntur,
14 III,21|          Quid? qui omnia recta et honesta neglegunt, dummodo potentiam
15 III,25|        carissima. Sic multa, quae honesta natura videntur esse, temporibus
16 III,25|        esse, temporibus fiunt non honesta. Facere promissa, stare
17 III,25|     commutata utilitate fiunt non honesta. Ac de iis quidem, quae
18 III,26|          abiciendam, quoniam quae honesta non sit ne utilem quidem
19 III,28|          se dicere videri quaedam honesta, quae non sunt, ut hoc ipsum