Lib., Cap.

 1  I,14 |      hominis accommodatius, sed habet multas cautiones. Videndum
 2  I,28 |         eo ducitur, hanc primum habet viam, quae deducit ad convenientiam
 3  I,31 |    differentia naturarum tantam habet vim, ut non numquam mortem
 4  I,33 |      quoniam maximam vim natura habet, fortuna proximam, utriusque
 5  I,35 |   Scaenicorum quidem mos tantam habet vetere disciplina verecundiam,
 6  I,38 |         ipsum, quod acerbitatis habet obiurgatio, significandum
 7  I,45 |        Sed hoc commodius se res habet, quod non potest accidere
 8 II,6  |  fortuna ceteros casus rariores habet, primum ab inanimis procellas,
 9 II,6  |      conantur.~Male enim se res habet, cum quod virtute effici
10 II,9  |     diligit multitudo, si fidem habet, si cum admiratione quadam
11 II,13 |       si quis ab ineunte aetate habet causam celebritatis et nominis
12 II,20 |     Illum fortasse adiuvat, qui habet; ne id quidem semper; sed
13 II,22 |         sed pondere. Quam autem habet aequitatem, ut agrum multis
14 III,3 | convenienter naturae vivere, id habet hanc, ut opinor, sententiam,
15 III,4 |      idem dicunt, omnes numeros habet nec praeter sapientem cadere
16 III,19|        tenebris mices. Hoc quam habet vim nisi illam, nihil expedire
17 III,33|      malum dicat, apud eum quem habet locum fortitudo, quae est