| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero De officiis IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib., Cap. grey = Comment text
507 II,15 | voluntas, tamen altera ex arca, altera ex virtute depromitur,
508 III,16| praestari oportere.~ Ut, cum in arce augurium augures acturi
509 I,34 | haec aetas a libidinibus arcenda est exercendaque in labore
510 II,14 | innocentem iudicio capitis arcessas; id enim sine scelere fieri
511 II,11 | relinquit locum, ille autem, qui archipirata dicitur, nisi aequabiliter
512 I,42 | quaeritur ut medicina, ut architectura, ut doctrina rerum honestarum,
513 II,7 | stipatoribus suis qui scrutarentur arculas muliebres et, ne quod in
514 I,15 | non adulescentulorum more ardore quodam amoris, sed stabilitate
515 I,20 | utiles, sed ut vehementer arduas plenasque laborum et periculorum
516 I,22 | ei, quo primum constituit Areopagitas, non minus praeclarum hoc
517 I,22 | nihil dixerit, in quo ipse Areopagum adiuverit, at ille vere [
518 III,14| Pythius ei quidam, qui argentariam faceret Syracusis, venales
519 III,14| tum Pythius, qui esset ut argentarius apud omnes ordines gratiosus,
520 I,24 | paruit eorum, qui classem ab Arginusis removendam nec cum Atheniensibus
521 II,23 | tyrannis teneretur, profectus Argis Sicyonem clandestino introitu
522 III,23| etiam defendat patrem si arguatur. Non igitur patria praestat
523 II,23 | Tabulae vero novae quid habent argumenti, nisi ut emas mea pecunia
524 I,43 | cognitione ducantur, idque hoc argumento confirmari potest, quod,
525 I,11 | confugient, quamvis murum aries percusserit, recipiendi.
526 III,11| audierant quidem, auctore Aristide repudiaverunt. Melius hi
527 III,33| choro contrarium? Atqui ab Aristippo Cyrenaici atque Annicerii
528 I,41 | ut siquid Socrates aut Aristippus contra morem consuetudinemque
529 I,2 | Peripateticorum, quoniam Aristonis, Pyrrhonis, Erilli iam pridem
530 I,1 | potuisse; eodemque modo de Aristotele et Isocrate iudico, quorum
531 II,16 | videtur et certior. Quanto Aristoteles gravius et verius nos reprehendit,
532 III,8 | quam reliqua omnia, quod Aristoteli placet, necesse est, quod
533 I,7 | sorte; ex quo fit, ut ager Arpinas Arpinatium dicatur, Tusculanus
534 I,7 | quo fit, ut ager Arpinas Arpinatium dicatur, Tusculanus Tusculanorum;
535 III,23| tabulam de naufragio stultus arripuerit, extorquebitne eam sapiens,
536 III,8 | aliquid, quod utile visum est, arripuit, id continuo secernit ab
537 I,1 | pleniorem. Nec vero hoc arroganter dictum existimari velim.
538 II,2 | improbare atque adfirmandi arrogantiam vitantem fugere temeritatem,
539 I,26 | superbiam magnopere, fastidium arrogantiamque fugiamus. nam ut adversas
540 I,28 | quisque sentiat, non solum arrogantis est sed etiam omnino dissoluti.
541 II,2 | Nullam dicere maximarum rerum artem esse, cum minimarum sine
542 II,19 | accommodata.~Atque huic arti finitima est dicendi gravior
543 I,42 | Caput 42~Iam de artificiis et quaestibus, qui liberales
544 I,17 | rationesque contractae. Artior vero colligatio est societatis
545 I,18 | imperatores nec oratores quamvis artis praecepta perceperint, quicquam
546 III,6 | evertunt, cuius societatis artissimum vinculum est magis arbitrari
547 III,31| fidem iure iurando maiores artius esse voluerunt. Id indicant
548 II,18 | sed ut altiorem gradum ascendant, restricti omnino esse nullo
549 I,4 | Itaque eorum ipsorum, quae aspectu sentiuntur, nullum aliud
550 I,35 | naturae necessitatem datae aspectum essent deformem habiturae
551 I,23 | non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu
552 III,33| coniunctionem honestas, aspernatur, repellit. Nec vero finis
553 III,8 | constantia natura desiderat aspernaturque contraria) nihilque tam
554 I,35 | partes quaedam aperiantur, aspiciantur non decore. Nostro quidem
555 I,31 | potius quam tyranni vultus aspiciendus fuit.~Quam multa passus
556 II,17 | datum est, quod in caritate asse modium populo dedit; magna
557 III,3 | Cui quidem ita sunt Stoici assensi, ut et, quicquid honestum
558 III,22| redderemus. Ei senatus est assensus. Turpe imperio! Piratarum
559 I,14 | liberales, sed perniciosi assentatores iudicandi sunt, et qui aliis
560 I,26 | temporibus cavendum est ne assentatoribus patefaciamus aures neve
561 II,18 | atque magnorum, illa quasi assentatorum populi multitudinis levitatem
562 I,6 | cognitis habeamus hisque temere assentiamur, quod vitium effugere qui
563 II,2 | nulla omnino, per quam eas assequamur. Nullam dicere maximarum
564 I,41 | divinis bonis hanc licentiam assequebantur. Cynicorum vero ratio tota
565 III,1 | maiorem laudem meo iudicio assequebatur. Nulla enim eius ingenii
566 I,36 | a natura recedant, quod assequemur, si cavebimus ne in perturbationes
567 III,2 | memoriae philosophorum, haec te assidue audire atque accipere confido,
568 II,21 | propter aerarii tenuitatem assiduitatemque bellorum, tributum sit conferendum,
569 I,42 | satis multa diximus, illim assumes quae ad hunc locum pertinebunt.~
570 I,1 | aetatem consumpsi, si id mihi assumo, videor id meo iure quodam
571 I,13 | decem Hannibal Romam misit astrictos iure iurando se redituros
572 III,31| Nullum enim vinculum ad astringendam fidem iure iurando maiores
573 I,6 | id iure laudabitur, ut in astrologia C. Sulpicium audimus, in
574 III,13| versuti potius obscuri, astuti, fallacis, malitiosi, callidi,
575 III,17| praestare oporteret.~Quocirca astutiae tollendae sunt eaque malitia,
576 III,17| aliter philosophi tollunt astutias; leges, quatenus manu tenere
577 III,16| placuisse maioribus nostris astutos.~
578 III,2 | onus praeterea grave et Athenarum et Cratippi; ad quos cum
579 III,33| sed, ut, si ipse venissem Athenas, quod quidem esset factum,
580 I,24 | Arginusis removendam nec cum Atheniensibus dimicandum putabant. Quibus
581 I,22 | civitati; hoc consilio leges Atheniensium, hoc maiorum instituta servantur.
582 I,40 | hoc idem Sophocles si in athletarum probatione dixisset, iusta
583 I,28 | fuisse iustos accepimus; at Atreo dicente plausus excitantur,
584 III,29| poeta, quia, cum tractaretur Atreus, personae serviendum fuit.
585 III,8 | est. Sed si, cum animum attenderis, turpitudinem videas adiunctam
586 I,40 | meditetur, aut si quid aliud attentius cogitet, non reprehendatur,
587 I,36 | exanimationes incidamus et si attentos animos ad decoris conservationem
588 I,29 | non modo Plautus noster et Atticorum antiqua comoedia, sed etiam
589 II,9 | duo sunt nostri libri, sed attingamus, quandoquidem ea in rebus
590 II,21 | pertineant, partim, singulos ut attingant, quae sunt etiam gratiora.
591 I,44 | societate generis humani, attingat cognitionem rerum, solivaga
592 II,21 | in promptu; tantum locus attingendus fuit.~Caput autem est in
593 I,15 | bonum virum videntur potius attingere. Atque haec in moribus.~
594 III,29| pactum pro capite pretium non attuleris, nulla fraus est, ne si
595 III,18| testamentum quidam e Graecia Romam attulerunt. Quod quo facilius obtinerent,
596 II,23 | adiuvaretur. Quam cum Sicyonem attulisset, adhibuit sibi in consilium
597 III,22| melior fides quam senatus. At aucta vectigalia, utile igitur.
598 I,42 | enim in illis ipsa merces auctoramentum servitutis. Sordidi etiam
599 III,26| nam apud Homerum, optimum auctorem, talis de Ulixe nulla suspicio
600 III,27| Num locupletiores quaeris auctores? Harum enim est virtutum
601 II,12 | nihil erat, quod homines iis auctoribus non posse consequi se arbitrarentur.
602 II,9 | sine prudentia satis habeat auctoritatis; prudentia sine iustitia
603 III,33| Epicurus, eiusdem fere adiutor auctorque sententiae. Cum his "viris"
604 I,19 | utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen habeat, quam
605 III,26| Istius percepset malitiosam audaciam ~Fide sacratae ius perpetuo
606 I,22 | nostra celeriter de manibus audacissimorum civium delapsa arma ipsa
607 I,7 | fortasse cuipiam durius, tamen audeamus imitari Stoicos, qui studiose
608 I,24 | tamen invidiae metu non audeant dicere.~
609 III,22| utile igitur. Quousque audebunt dicere quicquam utile, quod
610 III,29| qui ista disserunt, solum audent malum dicere id, quod turpe
611 II,14 | philosophia scriberem, non auderem, nisi idem placeret gravissimo
612 III,33| mala dolore.~Et si illum audiam de continentia et temperantia,
613 I,38 | etiam si nobis indigna audiamus, tamen gravitatem retinere,
614 III,26| gesserit in bello, tamen haec audiat ab Aiace ~"Cuius ipse princeps
615 III,19| C. Fimbriam consularem audiebam de patre nostro puer iudicem
616 I,1 | te, Marce fili, annum iam audientem Cratippum idque Athenis
617 I,22 | laudibus, Cn. Pompeius, multis audientibus, hoc tribuit, ut diceret
618 III,11| totamque eam rem, quam ne audierant quidem, auctore Aristide
619 III,2 | dicere solere, qui Panaetium audierat, ut nemo pictor esset inventus,
620 I,6 | astrologia C. Sulpicium audimus, in geometria Sex. Pompeium
621 I,22 | solere ab improbis et invidis audio "cedant arma togae concedat
622 III,33| revocasset, aliquando me quoque audires, sic, quoniam his voluminibus
623 I,11 | filium, in qua scribit se audisse eum missum factum esse a
624 III,11| esset. Quod Aristides cum audisset, in contionem magna exspectatione
625 III,32| aut emori. Qua quidem re audita fractum animum Hannibalis
626 I,26 | Panaetius quidem Africanum auditorem et familiarem suum solitum
627 I,10 | nihil enim habeo praeter auditum -- arbitrum Nolanis et Neapolitanis
628 III,26| esse arbitror.~Quid enim auditurum putas fuisse Ulixem, si
629 II,14 | sapienterque dicentis; quem qui audiunt, intellegere etiam et sapere
630 I,30 | Q. Mucio Mancia vidimus. Audivi ex maioribus natu, hoc idem
631 III,31| habitare iussisset. Quod cum audivisset adulescens filius negotium
632 II,24 | largitionis, ut aliis detur, aliis auferatur, aberunt ii, qui rem publicam
633 III,2 | reliqui corporis imitandi spem auferebat), sic ea, quae Panaetius
634 I,14 | cupiditas plerumque rapiendi et auferendi per iniuriam, ut ad largiendum
635 III,20| dicitur, possit, quantum auferre, si boni viri nomen eripuerit,
636 III,5 | facultates, copias, opes augeamus.~Neque vero hoc solum natura,
637 II,24 | domi poterunt, rem publicam augeant imperio, agris, vectigalibus.
638 II,11 | latronum opes firmet atque augeat, quantam eius vim inter
639 I,37 | verum alterum exercitatio augebit, alterum imitatio presse
640 II,16 | vel in re quaerenda vel augenda.~Itaque miror, quid in mentem
641 I,34 | exercitationes animi etiam augendae videntur, danda vero opera,
642 II,19 | plurimis vehementer et ad opes augendas pertinet et ad gratiam.
643 II,6 | homines homini tribuunt ad eum augendum atque honestandum, aut benivolentiae
644 II,24 | parsimonia, eisdem etiam rebus augeri. Has res commodissime Xenophon
645 II,20 | studet, neque vero verbis auget suum munus, si quo forte
646 III,16| Ut, cum in arce augurium augures acturi essent iussissentque
647 III,16| oportere.~ Ut, cum in arce augurium augures acturi essent iussissentque
648 III,17| FRAUDATUSVE SIM! quam illa aurea: UT INTER BONOS BENE AGIER
649 III,9 | magnitudine invisitata anulumque aureum in digito; quem ut detraxit,
650 I,35 | quod abhorret ab oculorum auriumque approbatione fugiamus; status,
651 I,12 | belligerantes~Ferro, non auro vitam cernamus utrique. ~
652 III,16| quorum altitudo officeret auspiciis, Claudius proscripsit insulam [
653 II,8 | honesta victoria. Est enim ausus dicere hasta posita, cum
654 II,4 | ab hominibus harum rerum auxilia petere didicisset?~Adde
655 III,9 | celare possimus, nihil tamen avare, nihil iniuste, nihil libidinose,
656 II,18 | ita, ut inliberalitatis avaritiaeque absit suspicio. Posse enim
657 III,21| convitio a tanto errore coner avellere? Potest enim, di immortales,
658 I,4 | negotiis curisque vacui, tum avemus aliquid videre, audire,
659 II,11 | quas plerique inflammati aviditate rapiuntur.~Ac mea quidem
660 III,12| huiusmodi causis aliud Diogeni Babylonio videri solet, magno et gravi
661 III,26| consentientem Graeciam ad bellum barbaris inferendum. Sed omittamus
662 II,11 | aequabilem praedae partitionem et Bardulis Illyrius latro, de quo est
663 III,18| habentur boni. L. Minuci Basili locupletis hominis falsum
664 III,18| non odi mortuum.~Sed cum Basilus M. Satrium sororis filium
665 III,33| utilitas, sed vita omnis beata corporis firma constitutione
666 I,4 | occultarum aut admirabilium ad beate vivendum necessariam ducimus.
667 II,20 | se locupletes, honoratos, beatos putant, ii ne obligari quidem
668 I,23 | fortitudo, sed cavendum, ne id bellandi magis fuga quam utilitatis
669 III,29| periurio.~Est autem ius etiam bellicum fidesque iuris iurandi saepe
670 I,12 | cauponantes bellum, sed belligerantes~Ferro, non auro vitam cernamus
671 I,12 | vero de imperio decertatur belloque quaeritur gloria, causas
672 II,4 | fuerunt, quem ex quaque belua usum habere possemus, homines
673 I,30 | hominis pecudibus reliquisque beluis antecedat; illae nihil sentiunt
674 II,9 | secundo autem loco voluntate benefica benivolentia movetur, etiamsi
675 I,20 | non habeas, si habeas, ad beneficentiam liberalitatemque conferre.
676 I,14 | largiantur, ique arbitrantur se beneficos in suos amicos visum iri,
677 III,13| proscribunt villam bonam beneque aedificatam non existimantur
678 III,22| gloria debet fultum esse et benevolentia sociorum, utile esse odium
679 II,9 | tribus, quae ante dixi, benevolentiae praecepta videamus; quae
680 II,14 | praecipiunt, ut oratione benigna multitudinis animos ad benivolentiam
681 I,14 | quam facultates, quod qui benigniores volunt esse, quam res patitur,
682 II,15 | benignitatis exhaurit. Ita benignitate benignitas tollitur, qua
683 I,7 | beneficentia, quam eandem vel benignitatem vel liberalitatem appellari
684 III,21| atque infideles regno, pauci benivoli inquit Accius. At cui regno?
685 II,4 | distat a victu et cultu bestiarum. Urbes vero sine hominum
686 | bis
687 II,14 | benivolentiam alliciant militesque blande appellando [sermone] deleniant.
688 II,10 | obsistere. Nam et voluptates, blandissumae dominae, maioris partis
689 III,18| videntur, si sunt malitiosis blanditiis, officiorum non veritate,
690 III,17| adderetur EX FIDE BONA, fideique bonae nomen existimabat manare
691 III,2 | cum tamquam ad mercaturam bonarum artium sis profectus, inanem
692 I,16 | iustitiam, aequitatem, bonitatem non dicimus; sunt enim rationis
693 III,19| Cum enim fidem alicuius bonitatemque laudant, dignum esse dicunt,
694 III,19| sponsionem fecisset ni vir bonvs esset. Itaque ei dixisse
695 II,3 | Expertes rationis equi, boves, reliquae pecudes, apes,
696 II,16 | res, quarum memoriam aut brevem aut nullam omnino sint relicturi,
697 II,6 | comparetur; ita fortasse etiam brevior videbitur.~Quaecumque igitur
698 I,8 | aliqua animi, quae plerumque brevis est et ad tempus, an consulto
699 II,12 | in utramque partem, sed brevitatis causa familia contenti erimus
700 II,9 | autem, si est simpliciter breviterque dicendum, quibus rebus pariuntur
701 III,10| regibus expellendis socius Bruti consiliorum et adiutor.
702 II,14 | nominere; quod contigit M. Bruto, summo genere nato, illius
703 III,10| Cum Collatino collegae Brutus imperium abrogabat, poterat
704 III,5 | beneficiorum memor in concilio caelestium conlocavit quam vivere in
705 III,16| Centumalum, qui aedes in Caelio monte habebat, demoliri
706 I,37 | minor. Sale vero et facetiis Caesar, Catuli patris frater, vicit
707 I,30 | magisque de industria in C. Caesare, L. filio; at isdem temporibus
708 I,31 | ceteri, qui se in Africa Caesari tradiderunt? atqui ceteris
709 II,12 | mortui numerum optinent iure caesorum. Qui igitur adipisci veram
710 II,6 | saepe civium expulsiones, calamitates, fugae, rursusque secundae
711 III,29| ut turpiter potius quam calamitose; an est ullum maius malum
712 II,18 | benignitas esse debebit in calamitosos, nisi forte erunt digni
713 III,12| utile putare quod turpe sit, calamitosum est.~Sed incidunt, ut supra
714 I,24 | multos, quibus periculosa et calida consilia quietis et cogitatis
715 I,30 | Lysandrum accepimus, contraque Callicratidan, qui praefectus classis
716 I,24 | publica quidem postulante, ut Callicratidas, qui, cum Lacedaemoniorum
717 I,10 | calumnia quadam et nimis callida sed malitiosa iuris interpretatione.
718 III,13| astuti, fallacis, malitiosi, callidi, veteratoris, vafri. Haec
719 II,9 | Quo enim quis versutior et callidior, hoc invisior et suspectior
720 II,3 | saepe versutos homines et callidos admirantes, malitiam sapientiam
721 III,32| senatus, ut ille veterator et callidus, vinctus ad Hannibalem duceretur.~
722 III,33| Quo magis reprehendendos Calliphontem et Dinomachum iudico, qui
723 II,4 | frigorum vis pelleretur et calorum molestiae sedarentur, unde
724 I,10 | Existunt etiam saepe iniuriae calumnia quadam et nimis callida
725 I,31 | mulieribus, si Circe et Calypso mulieres appellandae sunt,
726 II,7 | cultros metuens tonsorios candente carbone sibi adurebat capillum?
727 III,14| non habere, sed licere uti Canio, si vellet, ut suis, et
728 III,11| bello Punico secundo, quae Cannensi calamitate accepta maiores
729 I,37 | contentione vox nec languens nec canora. Uberior oratio L. Crassi
730 I,40 | discrepant, ut si qui in foro cantet aut si qua est alia magna
731 I,17 | sobrinorumque, qui cum una domo iam capi non possint, in alias domos
732 I,18 | consuetudo exercitatioque capienda], ut boni ratiocinatores
733 I,3 | Panaetio videtur, consilii capiendi deliberatio. Nam aut honestumne
734 I,6 | motusque animi aut in consiliis capiendis de rebus honestis et pertinentibus
735 I,34 | omni re gerenda consilioque capiendo servare constantiam.~
736 II,7 | candente carbone sibi adurebat capillum? quid Alexandrum Pheraeum
737 I,13 | autem iniustitiae nulla capitalior quam eorum, qui tum, cum
738 III,29| si praedonibus pactum pro capite pretium non attuleris, nulla
739 III,29| is fidem violat, quam in Capitolio vicinam Iovis optimi maximi,
740 II,9 | praecepta videamus; quae quidem capitur beneficiis maxime, secundo
741 II,4 | quae usui possunt esse, capiuntur.~Quid enumerem artium multitudinem,
742 III,27| causa, quam si domi senex captivus, periurus consularis remansisset.~
743 I,27 | quam delirare et mente esse captum; et iusta omnia decora sunt,
744 II,7 | metuens tonsorios candente carbone sibi adurebat capillum?
745 III,18| philosophorum, sed vinclis et carcere fatigandi, sed haec consideremus,
746 I,29 | omni animi perturbatione careant; ex quo elucebit omnis constantia
747 III,33| carissimum, sed multo fore cariorem, si talibus monumentis praeceptisque
748 III,25| publicam, quae debet esse carissima. Sic multa, quae honesta
749 III,33| persuade esse te quidem mihi carissimum, sed multo fore cariorem,
750 II,8 | adipisci cum honore et fide caritatem.~Sed ea non pariter omnes
751 I,17 | familiares, sed omnes omnium caritates patria una complexa est,
752 I,4 | liberis, ceterisque quos caros habeat tuerique debeat,
753 II,22 | Africanus nihilo locupletior Carthagine eversa. Quid? qui eius collega
754 I,40 | dixisset, iusta reprehensione caruisset. Tanta vis est et loci et
755 II,14 | Alexandrum et Antipatri ad Cassandrum et Antigoni ad Philippum
756 I,38 | secandum, sic ad hoc genus castigandi raro invitique veniemus,
757 I,25 | punitur aliquem aut verbis castigat, sed ad rei publicae utilitatem
758 I,25 | autem et animadversio et castigatio contumelia vacare debet
759 I,38 | Magnam autem partem clementi castigatione licet uti, gravitate tamen
760 I,31 | mores fuerant faciliores; Catoni cum incredibilem tribuisset
761 I,37 | vero et facetiis Caesar, Catuli patris frater, vicit omnes,
762 I,30 | multis esse videatur, quod in Catulo, et in patre et in filio,
763 I,22 | versaremur in re publica, Q. Catulus Cn. Pompeio cedere videbatur;
764 III,30| cum male pugnatum apud Caudium esset, legionibus nostris
765 I,12 | pretium dederitis, ~Nec cauponantes bellum, sed belligerantes~
766 II,23 | patriam se liberare velle causamque docuisset, a rege opulento
767 II,2 | rerum divinarum et humanarum causarumque, quibus eae res continentur,
768 I,14 | accommodatius, sed habet multas cautiones. Videndum est enim, primum
769 I,14 | iustum.~Alter locus erat cautionis, ne benignitas maior esset
770 I,39 | postulet. Tertium est, ut caveamus, ut ea, quae pertinent ad
771 I,34 | dare se iucunditati volent, caveant intemperantiam, meminerint
772 I,36 | vitium in gestu motuque caveatur. Nam et palaestrici motus
773 I,36 | recedant, quod assequemur, si cavebimus ne in perturbationes atque
774 I,20 | liberalitatemque conferre. Cavenda etiam est gloriae cupiditas,
775 II,19 | conferuntur. Nam in iure cavere, consilio iuvare atque hoc
776 II,24 | quod multis rationibus caveri potest, non, si fuerit,
777 I,4 | factisque conservandam putat cavetque ne quid indecore effeminateve
778 I,22 | civium delapsa arma ipsa ceciderunt. Quae res igitur gesta umquam
779 II,4 | terrae motu aut vetustate cecidissent, nisi communis vita ab hominibus
780 I,22 | improbis et invidis audio "cedant arma togae concedat laurea
781 II,18 | multa multis de suo iure cedentem, a litibus vero, quantum
782 II,23 | mallent, possessionibus cederent, aliis, ut commodius putarent
783 III,23| aut micando victus alteri cedet alter Quid? si pater fana
784 III,12| communis utilitas tua sit, celabis homines, quid iis adsit
785 III,12| consultatione quaerimus, qui celaturus Rhodios non sit, si id turpe
786 I,4 | impellitque, ut hominum coetus et celebrationes et esse et a se obiri velit
787 III,1 | possimus?~Ita qui in maxima celebritate atque in oculis civium quondam
788 II,13 | ineunte aetate habet causam celebritatis et nominis aut a patre acceptam,
789 II,20 | A quo enim expeditior et celerior remuneratio fore videtur,
790 I,36 | festinationibus suscipiamus nimias celeritates, quae cum fiunt, anhelitus
791 II,25 | voluptati anteponatur, vires celeritati, externorum autem, ut gloria
792 I,5 | sit quique acutissime et celerrime potest et videre et explicare
793 III,12| tacere, neque ego nunc te celo, si tibi non dico, quae
794 I,12 | capitis et famae) sic cum Celtiberis, cum Cimbris bellum ut cum
795 I,25 | magnanimi et fortis viri esse censebunt; nihil enim laudabilius,
796 II,7 | ipsi necesse est.~Quid enim censemus superiorem illum Dionysium
797 I,1 | exercitatione feci, idem tibi censeo faciendum, ut par sis in
798 III,3 | honestum esset, id utile esse censerent, nec utile quicquam, quod
799 I,13 | impetrassent, eos omnes censores, quoad quisque eorum vixit,
800 III,32| iurando liberarentur eosque a censoribus omnibus ignominiis notatos.
801 III,31| notiones animadversionesque censorum, qui nulla de re diligentius
802 III,27| stulte, qui non modo non censuerit captivos remittendos, verum
803 III,33| voluptate posuerunt virtutemque censuerunt ob eam rem esse laudandam,
804 III,32| non quod rei publicae, censuisset aut domi remanere voluisset,
805 II,22 | qui eius collega fuit in censura, L. Mummius, num quid copiosior,
806 III,16| iussissentque Ti. Claudium Centumalum, qui aedes in Caelio monte
807 III,14| multitudo, pro se quisque, quod ceperat, adferebat; ante pedes Pythii
808 III,10| consilium hoc principes cepissent, cognationem Superbi nomenque
809 III,32| Hannibal, non quos in acie cepisset, aut qui periculo mortis
810 III,20| vicis statuae, ad eas tus, cerei. Quid multa? Nemo umquam
811 I,27 | recondita quadam ratione cernatur, sed sit in promptu. est
812 I,29 | corpora. licet ora ipsa cernere iratorum aut eorum, qui
813 I,32 | multumque dubitasse, cum duas cerneret vias, unam Voluptatis, alteram
814 I,5 | honesti vides, "quae si oculis cerneretur, mirabiles amores ut ait
815 I,17 | dicimus, etiam si in alio cernimus, [tamen] nos movet atque
816 I,4 | particeps, per quam consequentia cernit, causas rerum videt earumque
817 III,33| virtutes, quae in communitate cernuntur et in societate generis
818 II,4 | tum iuris aequa discriptio certaque vivendi disciplina; quas
819 III,22| seiunxit, armis cum hoste certare an venenis? Si gloriae causa
820 I,25 | administraret, ut si nautae certarent, quis eorum potissimum gubernaret".
821 III,10| supplantare eum, quicum certet, aut manu depellere nullo
822 II,16 | multo et maior videtur et certior. Quanto Aristoteles gravius
823 III,1 | loqui solitum, ut neque cessaret umquam et interdum conloquio
824 I,42 | ministrae sunt voluptatum: ~Cetarii, lanii, coqui, fartores,
825 III,33| sit huic talium virtutum choro contrarium? Atqui ab Aristippo
826 I,9 | Quamquam Terentianus ille Chremes "humani nihil a se alienum
827 III,10| fiat, serviendum est. Scite Chrysippus, ut multa, "qui stadium,
828 III,6 | conficiatur, abstulerit cibum alteri homini ad nullam
829 I,12 | sic cum Celtiberis, cum Cimbris bellum ut cum inimicis gerebatur,
830 II,18 | Theophrastus quidem scribit Cimonem Athenis etiam in suos curiales
831 I,31 | diuturno, cum et mulieribus, si Circe et Calypso mulieres appellandae
832 I,37 | contionum, senatus, sermo in circulis, disputationibus, congressionibus
833 III,15| tutela duodecim tabulis, circumscriptio adulescentium lege Plaetoria
834 III,2 | aures tuas vocibus undique circumsonare, nec eas, si fieri possit,
835 I,18 | defenderis. Haec igitur et talia circumspicienda sunt in omni officio [et
836 II,24 | tenuiores propter humilitatem circumveniantur neque locupletibus ad sua
837 II,14 | potentis alicuius opibus circumveniri urgerique videatur, ut nos
838 I,22 | quam Solonis illustrius citeturque Salamis clarissimae testis
839 I,18 | aliis debeantur, ut vicinum citius adiuveris in fructibus percipiendis
840 I,17 | conficitur ex beneficiis ultro et citro datis acceptis, quae et
841 III,11| Papius nuper. Nam esse pro cive, qui civis non sit, rectum
842 I,41 | contra morem consuetudinemque civilem fecerint locutive sint,
843 II,8 | Nec vero umquam bellorum civilium semen et causa deerit, dum
844 III,21| ipsum Romanum oppressisset civitatemque non modo liberam, sed etiam
845 II,21 | tenerentur, res publicae civitatesque constitutae sunt. Nam, etsi
846 II,23 | profectus Argis Sicyonem clandestino introitu urbe est potitus,
847 I,24 | magisque viri nunc gloria claret.~Quod genus peccandi vitandum
848 I,39 | etiam aliorum, sic in domo clari hominis, in quam et hospites
849 I,22 | extiterunt urbanae maiores clarioresque quam bellicae.~Quamvis enim
850 II,13 | inquiritur, et, tamquam in clarissima luce versetur, ita nullum
851 I,22 | illustrius citeturque Salamis clarissimae testis victoriae, quae anteponatur
852 I,39 | primus attulit, hic, summi et clarissimi viri filius, in domum multiplicatam
853 I,21 | autem hominum generi et ad claritatem amplitudinemque aptior eorum,
854 II,15 | splendidior et viro forti claroque dignior. Quamquam enim in
855 I,30 | eamque rem ipsam magnum et clarum fuisse. Innumerabiles aliae
856 II,17 | vir ingenio inprimisque clarus, gloriari solebat se sine
857 I,30 | Callicratidan, qui praefectus classis proximus post Lysandrum
858 II,15 | ademerunt.~Quam ob rem nec ita claudenda res est familiaris, ut eam
859 I,33 | ipsis nec in ullo officio claudicare.~Ad hanc autem rationem
860 I,38 | potest.~Magnam autem partem clementi castigatione licet uti,
861 I,24 | illa pestifera, qua, cum Cleombrotus invidiam timens temere cum
862 II,20 | patrocinio vero se usos aut clientes appellari mortis instar
863 II,17 | nostra continebatur, omnes P. Clodii conatus furoresque compressit.~
864 I,31 | Medumque, qui gestu Melanippam, Clytemestram, semper Rupilius, quem ego
865 III,2 | pictor esset inventus, qui in Coa Venere eam partem, quam
866 I,9 | quidem accessuros putant nisi coactos. Aequius autem erat id voluntate
867 I,18 | Thermopylis, Leuctris, hinc noster Cocles, hinc Decii, hinc Cn. et
868 III,21| imperantem servire sibi coegisset?~Hunc tu quas conscientiae
869 III,13| Diogenes contra "Num te emere coegit, qui ne hortatus quidem
870 II,1 | res publica stetisset quo coeperat statu nec in homines non
871 II,21 | quando Romani dona accipere coepissent. Non essem passus diutius
872 I,4 | impellitque, ut hominum coetus et celebrationes et esse
873 II,6 | futurum aut metu ne vi parere cogantur aut spe largitionis promissisque
874 II,16 | si emere aquae sextarium cogerentur mina, hoc primo incredibile
875 II,9 | a natura ipsa diligere cogimur. Atque hae quidem causae
876 I,3 | afferatque ancipitem curam cogitandi.~Hac divisione, cum praeterire
877 I,44 | congregati adhibent agendi cogitandique sollertiam. Itaque, nisi
878 I,13 | senseris, non quid dixeris, cogitandum est. Maximum autem exemplum
879 III,18| nullum facinus. Sic enim cogitans "est istuc quidem honestum,
880 III,2 | qui vitam honestam ingredi cogitant, tum haud scio an nemini
881 II,24 | tum quidem victus, quae cogitarat, cum ipsius intererat, tum
882 III,33| isto esse iucundius, quid cogitari potest turpius?~Iam, qui
883 I,7 | cum is, qui nocere alteri cogitat, timet, ne, nisi id fecerit,
884 I,8 | ad tempus, an consulto et cogitata fiat iniuria. Leviora enim
885 I,9 | lucet ipsa per se, dubitatio cogitationem significat iniuriae.~
886 II,1 | commiserat, omnes meas curas cogitationesque in eam conferebam. Cum autem
887 I,36 | animorum duplices sunt; alteri cogitationis, alteri appetitus. Cogitatio
888 I,24 | calida consilia quietis et cogitatis splendidiora et maiora videantur.~
889 III,10| hoc principes cepissent, cognationem Superbi nomenque Tarquiniorum
890 I,4 | videre, audire, addiscere cognitionemque rerum aut occultarum aut
891 I,43 | generis humani; ergo haec cognitioni anteponenda est.~Atque id
892 I,6 | aut in studiis scientiae cognitionisque versabitur. Ac de primo
893 I,6 | unum, ne incognita pro cognitis habeamus hisque temere assentiamur,
894 II,6 | effici possunt. Hoc igitur cognito dicendum est, quonam modo
895 II,7 | fuit ignotum, nuper est cognitum. Nec vero huius tyranni
896 III,31| occiderat, torque detracto cognomen invenit, cuius tertio consulatu
897 II,16 | Itaque et P. Crassus cum cognomine dives tum copiis functus
898 II,24 | disputatur. Sunt tamen ea cognoscenda; pertinent enim ad utilitatem,
899 I,43 | cupidus in perspicienda cognoscendaque rerum natura, ut, si ei
900 II,13 | autem et in optimam partem cognoscuntur adulescentes, qui se ad
901 III,16| Calpurnius cum demolitus esset cognossetque Claudium aedes postea proscripsisse,
902 I,6 | geometria Sex. Pompeium ipsi cognovimus, multos in dialecticis,
903 II,23 | principes, cum quibus causas cognovit et eorum, qui aliena tenebant,
904 III,3 | qui primum haec natura cohaerentia opinione distraxissent.
905 II,5 | cuiusque rei causa sit, alterum cohibere motus animi turbatos, quos
906 II,2 | haec cum ad philosophiam cohortamur, accuratius disputari solent,
907 III,2 | multa enim saepe ad te cohortandi gratia scripsimus; nunc
908 I,17 | communis, consilia, sermones, cohortationes, consolationes, interdum
909 III,26| Furere adsimulare, ne coiret, institit. ~Quod ni Palamedi
910 III,21| est; aliis rebus pietatem colas.~Capitalis Eteocles vel
911 II,12 | arbitrarentur. Omni igitur ratione colenda et retinenda iustitia est,
912 III,3 | qui virtutem propterea colendam diceret, quod ea efficiens
913 I,2 | officio potest in eoque et colendo sita vitae est honestas
914 III,4 | appellamus honestum, quod colitur ab iis, qui bonos se viros
915 I,14 | utilitates officia ante collata; quae ut concurrant omnia,
916 I,29 | ut ea, quae a sene Catone collecta sunt, quae vocantur apophthegmata.
917 II,5 | Peripatetici magni et copiosi, qui collectis ceteris causis eluvionis,
918 III,10| turpiter. Cum Collatino collegae Brutus imperium abrogabat,
919 I,40 | Bene Pericles, cum haberet collegam in praetura Sophoclem poetam
920 III,20| videtur, ut Mario praeripere collegis et tribunis plebi popularem
921 I,45 | facturus sit. Ea Posidonius collegit permulta, sed ita taetra
922 III,20| tum, cum praetor esset, collegiumque praetorium tribuni plebi
923 I,5 | quattuor quamquam inter se colligata atque implicata sunt, tamen
924 I,17 | contractae. Artior vero colligatio est societatis propinquorum;
925 III,21| exceperit.~Quid igitur minuta colligimus, hereditates, mercaturas,
926 II,16 | moriatur voluptatis.~Bene etiam colligit haec pueris et mulierculis
927 II,12 | solum ratio est, verum etiam collocandae, quae perpetuos sumptus
928 I,40 | agentur aut dicentur, loco suo collocandarum. Ita videtur eadem vis ordinis
929 II,20 | loquuntur, se in beneficiis collocandis mores hominum, non fortunam
930 I,15 | constanterque delata sunt. Sed in collocando beneficio et in referenda
931 II,20 | apud fortunatos beneficium collocari puto. Danda omnino opera
932 III,3 | ut omnia ex altera parte collocata vix minimi momenti instar
933 II,16 | amicorum aut in filiarum collocatione adiuvant aut opitulantur
934 I,40 | videtur eadem vis ordinis et collocationis fore; nam et ordinem sic
935 I,17 | in alias domos tamquam in colonias exeunt. Sequuntur conubia
936 III,22| illis sic agere, ut cum colonis nostris soleremus, eoque
937 I,36 | coloris bonitate tuenda est, color exercitationibus corporis.
938 I,36 | laudantur. Formae autem dignitas coloris bonitate tuenda est, color
939 I,30 | perditos vindicavit, nullam comitatem habuisse sermonis, [ne Xenocratem
940 I,16 | potest: ~Homo, qui erranti comiter monstrat viam,~Quasi lumen
941 II,8 | triumpharunt. Multa praeterea commemorarem nefaria in socios, si hoc
942 II,5 | studiis gerere potuisse. Commemoratur ab eo Themistocles, Pericles,
943 II,9 | quasi perlucet ex iis, quas commemoravi, virtutibus, idcirco illos,
944 III,6 | hominum et ei, quam saepe commemoro, humanae societati.~Nam
945 III,10| esset, paucos sibi dies commendandorum suorum causa postulavisset,
946 II,19 | multis beneficia petentem, commendantem iudicibus, magistratibus,
947 II,20 | fundamentum enim est perpetuae commendationis et famae iustitia, sine
948 II,13 | iuris scientiae P. Mucii commendavit domus. Nam L. quidem Crassus,
949 III,2 | esse tactum in quibusdam commentariis, praesertim cum scribat
950 III,33| tres libri inter Cratippi commentarios tamquam hospites erunt recipiendi,
951 III,9 | non satis acuti, fictam et commenticiam fabulam prolatam dicunt
952 II,11 | usurpatur, praetor fregit et comminuit ferocitatemque eius ita
953 II,1 | gerebatur, quibus se ipsa commiserat, omnes meas curas cogitationesque
954 I,25 | ad eorum utilitatem, qui commissi sunt, non ad eorum, quibus
955 III,2 | tantum fac ut efficias neve committas, ut, cum omnia suppeditata
956 I,24 | Numquam omnino periculi fuga committendum est, ut inbelles timidique
957 III,5 | volent vivere), numquam committet, ut alienum appetat, et
958 II,9 | his liberos rectissime committi arbitramur.~Harum igitur
959 I,16 | quidquid sine detrimento commodari possit, id tribuatur vel
960 II,20 | potest, habere certe potest. Commode autem, quicumque dixit,
961 II,24 | etiam rebus augeri. Has res commodissime Xenophon Socraticus persecutus
962 II,4 | bestiis fructus aut quae commoditas, nisi homines adiuvarent,
963 I,3 | aut consultant ad vitae commoditatem iucunditatemque, ad facultates
964 I,33 | tempora adiuvabunt, facilius commodiusque faciemus; sin minus, sensim
965 I,25 | ad eam referant obliti commodorum suorum, alterum, ut totum
966 I,29 | libidine aliqua aut metu commoti sunt aut voluptate nimia
967 III,4 | quibus est virtutis indoles, commoventur. Nec vero, cum duo Decii
968 III,8 | utilitatis obiecta est, commoveri necesse est. Sed si, cum
969 II,9 | omnium natura et specie sua commovet maximeque quasi perlucet
970 II,9 | autem amor multitudinis commovetur ipsa fama et opinione liberalitatis,
971 I,7 | naturam debemus ducem sequi, communes utilitates in medium adferre,
972 I,16 | quae docendo, discendo, communicando, disceptando, iudicando
973 III,11| aliquem populus daret, quicum communicaret; datus est Aristides. Huic
974 I,44 | initam esse cum hominibus communitatem et societatem; quodsi omnia
975 II,1 | statu nec in homines non tam commutandarum quam evertendarum rerum
976 I,13 | Poenis, cum de captivis commutandis Romam missus esset iurassetque
977 III,25| conventis, reddere deposita commutata utilitate fiunt non honesta.
978 I,33 | quam repente praecidere.~Commutato autem genere vitae omni
979 I,10 | cum tempore commutantur, commutatur officium et non semper est
980 I,29 | noster et Atticorum antiqua comoedia, sed etiam philosophorum
981 II,15 | Ita, cum benivolentiae comparandae causa benefici esse velint,
982 II,8 | cetera, tum ad amicitias comparandas.~
983 I,5 | utilitatibusque et sibi et suis comparandis, tum multo magis in his
984 III,4 | cum emolumentis umquam est comparandum tamque id honestum, quod
985 III,5 | contemnere et pro nihilo ducere comparantem cum utilitate communi magni
986 II,25 | externis corporis hoc modo comparantur, valere ut malis quam dives
987 III,3 | cum eo, quod honestum est, compararetur.~Etenim quod summum bonum
988 III,3 | sit, putant quidam hanc comparationem non recte introductam nec
989 II,25 | intellegi debet utilitatum comparationes fieri solere recteque hoc
990 II,25 | rusticis.~Ex quo genere comparationis illud est Catonis senis:
991 III,10| cum eo, quod honestum est, comparatur, iaceat utilitatis species,
992 III,4 | est, in quo media officia compareant, id cumulate videtur esse
993 I,43 | deligendo officio saepe inter se comparentur necesse est.~Placet igitur
994 II,6 | cum magnitudine utilitatis comparetur; ita fortasse etiam brevior
995 II,12 | gloriam proximam et quasi compendiariam dicebat esse, si quis id
996 III,15| tantum se negat facturum compendii sui causa, quod non liceat.~
997 II,19 | quod violatum videbitur, compensandum.~
998 I,12 | est inimicus, aliter si competitor (cum altero certamen honoris
999 II,6 | possimus, ut hominum studia complectamur eaque teneamus, dicemus,
1000 I,32 | cum quaerimus quid deceat, complecti animo et cogitatione debemus;
1001 I,44 | ipsa vertitur, eloquentia complectitur eos, quibuscum communitate
1002 I,17 | omnium caritates patria una complexa est, pro qua quis bonus
1003 III,19| si qui voluerit animi sui complicatam notionem evolvere, iam se
1004 III,4 | picturis usu venit in aliisque compluribus, ut delectentur imperiti
1005 I,28 | pulchritudo corporis apta compositione membrorum movet oculos et
1006 I,40 | et ordinem sic definiunt, compositionem rerum aptis et accommodatis
1007 III,20| recta idque, quod communiter compositum fuerat, solus edixit. Et