| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero De officiis IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib., Cap. grey = Comment text
1008 II,8 | regionesque uno calamitatis iure comprehenderet.~Itaque vexatis ac perditis
1009 III,16| reticentiae iure civili comprehendi non possunt; quae autem
1010 II,17 | Clodii conatus furoresque compressit.~Causa igitur largitionis
1011 III,23| occupare, si patriam prodere conabitur pater, silebitne filius?
1012 II,6 | illis, qui ad eam confugere conantur.~Male enim se res habet,
1013 I,26 | qui aut investigarent aut conarentur magna quaedam seseque suarum
1014 II,5 | ulciscamurque eos, qui nocere nobis conati sint, tantaque poena adficiamus,
1015 III,9 | per se ipsa fugienda esse concedant. Sed iam ad propositum revertamur.~
1016 III,7 | postulare, ut quaedam sibi concedantur, quo facilius quae volunt,
1017 III,7 | postulo, mi Cicero, ut mihi concedas si potes, nihil praeter
1018 I,1 | philosophandi scientiam concedens multis, quod est oratoris
1019 I,21 | potestatem aliis laudemque concederent. Quibus autem talis nulla
1020 III,10| honeste amico a iudice posse concedi. Nam si omnia facienda sint,
1021 I,40 | melior actionum quam sonorum concentus est.~
1022 III,5 | quam alteri adquirere, concessum est non repugnante natura,
1023 I,41 | totius generis hominum conciliationem et consociationem colere,
1024 II,14 | difficile dictu est, quantopere conciliet animos comitas adfabilitasque
1025 III,5 | fama beneficiorum memor in concilio caelestium conlocavit quam
1026 III,9 | autem regius pastor), tum in concilium se pastorum recepit. Ibi
1027 III,29| ita iuratum est, ut mens conciperet fieri oportere, id servandum
1028 I,34 | et ipsa senectus dedecus concipit et facit adulescentium impudentiorem
1029 III,29| sententia iuraris, sicut verbis concipitur more nostro, id non facere
1030 I,21 | causa maiores motus animorum concitantur maioraque studia efficiendi
1031 I,17 | generis in exiguum angustumque concluditur.~Nam cum sit hoc natura
1032 II,23 | perfectum est, ut omnes concordia constituta sine querella
1033 II,22 | fundamenta rei publicae, concordiam primum, quae esse non potest,
1034 III,19| hanc vim, ut, si digitis concrepuerit, possit in locupletium testamenta
1035 I,19 | est, cum praestare omnibus concupieris, servare aequitatem, quae
1036 III,21| dominusque omnium gentium esse concupiverit idque perfecerit. Hanc cupiditatem
1037 I,7 | ut adipiscantur ea, quae concupiverunt; in quo vitio latissime
1038 I,14 | officia ante collata; quae ut concurrant omnia, optabile est; si
1039 I,7 | sunt, aut lege, pactione, condicione, sorte; ex quo fit, ut ager
1040 III,29| Regulus vero non debuit condiciones pactionesque bellicas et
1041 III,10| At in eo rege, qui urbem condidit, non item. Species enim
1042 III,33| tribuamus aliquid voluptati, condimenti fortasse non nihil, utilitatis
1043 II,23 | regnabat alter post Alexandream conditam. Cui cum evisset patriam
1044 II,22 | pecunias creditas debitoribus condonandas putant, labefactant fundamenta
1045 II,22 | cum aliis adimuntur, aliis condonantur pecuniae, deinde aequitatem,
1046 I,3 | possint iuvare et suos, conducat id necne, de quo deliberant;
1047 III,27| etiamne, si rei publicae conducebat? Potest autem, quod inutile
1048 II,18 | contrahenda, vendundo emendo, conducendo locando, vicinitatibus et
1049 III,2 | accipere confido, tamen conducere arbitror talibus aures tuas
1050 III,23| Immo vero, sed ipsi patriae conducit pios habere cives in parentes.
1051 II,6 | publica videmus, mercede conducti.~
1052 III,17| rebus emptis, venditis, conductis, locatis, quibus vitae societas
1053 II,11 | etiam, qui vendunt, emunt, conducunt, locant contrahendisque
1054 III,21| convitio a tanto errore coner avellere? Potest enim, di
1055 III,27| esse et bonos duces, se iam confectum senectute. Cuius cum valuisset
1056 II,1 | angoribus dedidi, quibus essem confectus, nisi iis restitissem, nec
1057 III,33| utilitatemve referantur.~Conferamus igitur in pauca. Nam ut
1058 II,1 | curas cogitationesque in eam conferebam. Cum autem dominatu unius
1059 I,38 | eos, quibuscum sermonem conferemus, et vereri et diligere videamur.
1060 I,22 | Lycurgi legibus et disciplinae conferendi sunt; quin etiam ob has
1061 I,22 | bello tanta? qui triumphus conferendus?~Licet enim mihi, M. fili,
1062 II,2 | requiesque curarum, quae conferri cum eorum studiis potest,
1063 II,19 | publicam tum in singulos cives conferuntur. Nam in iure cavere, consilio
1064 III,31| ille, ut ingressus est, confestim gladium destrinxit iuravitque
1065 I,17 | illa communitas est, quae conficitur ex beneficiis ultro et citro
1066 I,21 | propter ignaviam aut nimis confidat propter cupiditatem. In
1067 III,2 | assidue audire atque accipere confido, tamen conducere arbitror
1068 II,18 | locando, vicinitatibus et confiniis aequum, facilem, multa multis
1069 I,43 | ducantur, idque hoc argumento confirmari potest, quod, si contigerit
1070 I,4 | cogitet. Quibus ex rebus conflatur et efficitur id, quod quaerimus,
1071 I,23 | versari et manu cum hoste confligere immane quiddam et beluarum
1072 I,24 | timens temere cum Epaminonda conflixisset, Lacedaemoniorum opes corruerunt.
1073 I,3 | omnes partes usus vitae conformari possit. Superioris generis
1074 III,25| praestantia cernitur, altera in conformatione et moderatione continentiae
1075 II,6 | tenentur, et illis, qui ad eam confugere conantur.~Male enim se res
1076 II,12 | habebant, ad unum aliquem confugiebant virtute praestantem, qui
1077 I,11 | sit hominis, hoc beluarum, confugiendum est ad posterius, si uti
1078 I,11 | positis ad imperatorum fidem confugient, quamvis murum aries percusserit,
1079 II,3 | honeste haec tria genera confusa cogitatione distinguunt:
1080 II,19 | interpretatio; quam quidem ante hanc confusionem temporum in possessione
1081 I,27 | illud quidem est cum virtute confusum, sed mente et cogitatione
1082 II,21 | sunt. Nam, etsi duce natura congregabantur homines, tamen spe custodiae
1083 I,44 | causa congregantur, sed cum congregabilia natura sint, fingunt favos,
1084 I,44 | fingendorum favorum causa congregantur, sed cum congregabilia natura
1085 I,44 | multo etiam magis, natura congregati adhibent agendi cogitandique
1086 II,5 | tertium iis, quibuscum congregemur, uti moderate et scienter,
1087 I,37 | circulis, disputationibus, congressionibus familiarium versetur, sequatur
1088 III,3 | sententiam, cum virtute congruere semper, cetera autem, quae
1089 II,13 | fortuna, in hunc oculi omnium coniciuntur atque in eum, quid agat,
1090 II,17 | praeclara illa propylaea coniecerit. Sed de hoc genere toto
1091 III,2 | magistri. Quare quantum coniti animo potes, quantum labore
1092 I,17 | amicitia, quam similitudo morum coniugavit.~
1093 II,7 | stigmatiam putaret, quam coniugem. Nec eum fefellit; ab ea
1094 I,4 | victum, nec sibi soli, sed coniugi, liberis, ceterisque quos
1095 III,11| statuerentque, ut urbe relicta, coniugibus et liberis Troezene depositis,
1096 I,17 | prima societas in ipso coniugio est, proxima in liberis,
1097 I,17 | similes sunt familiaritate coniuncti; illud enim honestum, quod
1098 I,44 | animi remota communitate coniunctioneque humana feritas sit quaedam
1099 I,17 | publicae. Sequuntur fratrum coniunctiones, post consobrinorum sobrinorumque,
1100 I,4 | item animantium omnium est coniunctionis appetitus procreandi causa
1101 I,14 | autem simulatio vanitati est coniunctior quam aut liberalitati aut
1102 I,16 | servabitur, si, ut quisque erit coniunctissimus, ita in eum benignitatis
1103 I,2 | nihil habeat cum virtute coniunctum, idque suis commodis, non
1104 III,12| an possit cum honestate coniungi. Eius generis hae sunt quaestiones:
1105 I,16 | conciliat inter se homines coniungitque naturali quadam societate,
1106 I,17 | linguae, qua maxime homines coniunguntur. Interius etiam est eiusdem
1107 I,1 | semper cum Graecis Latina coniunxi neque id in philosophia
1108 III,10| non amicitiae tales, sed coniurationes putandae sint.~Loquor autem
1109 III,5 | memor in concilio caelestium conlocavit quam vivere in solitudine
1110 III,1 | cessaret umquam et interdum conloquio alterius non egeret. Ita
1111 I,32 | quod idem fecit Timotheus, Cononis filius, qui cum belli laude
1112 II,7 | quidem, ut scriptum est, conpunctum notis Thraeciis destricto
1113 III,33| prudentiae locus dabitur? an ut conquirat undique suavitates? Quam
1114 III,11| Troezene depositis, naves conscenderent libertatemque Graeciae classe
1115 III,21| coegisset?~Hunc tu quas conscientiae labes in animo censes habuisse,
1116 III,18| sibi autem nullius essent conscii culpae, alieni facinoris
1117 I,31 | numquam mortem sibi ipse consciscere alius debeat, alius [in
1118 III,20| posset scire, quid haberet. Conscripserunt communiter edictum cum poena
1119 I,25 | neque opes aut potentiam consectabitur totamque eam sic tuebitur,
1120 III,33| inimica, libidines autem consectatrices voluptatis.~Atque in his
1121 II,15 | benivolentiam Macedonum consectetur: Quae te, malum! inquit,
1122 I,30 | Periclem summam auctoritatem consecutos sine ulla hilaritate. Callidum
1123 II,5 | conspiratione hominum atque consensu, sic nulla tam detestabilis
1124 III,4 | rationi disciplinaeque maxime consentanea; quam quidem his libris
1125 I,2 | disciplinae igitur si sibi consentaneae velint esse, de officio
1126 I,2 | metitur, hic, si sibi ipse consentiat et non interdum naturae
1127 III,26| melius fuit quam deserere consentientem Graeciam ad bellum barbaris
1128 I,28 | partes cum quodam lepore consentiunt, sic hoc decorum, quod elucet
1129 II,12 | ab uno iusto et bono viro consequebantur, erant eo contenti; cum
1130 II,13 | summo viro et ab exercitu consequebare equitando, iaculando, omni
1131 III,1 | earum rerum, quas cogitando consequebatur, nec otiosum nec solum umquam
1132 II,7 | in rebus et in re publica consequemur. Etenim qui se metui volent,
1133 II,5 | consentaneum cuique, quid consequens, ex quo quaeque gignantur,
1134 I,4 | est particeps, per quam consequentia cernit, causas rerum videt
1135 I,5 | adhibentes, honestatem et decus conservabimus.~
1136 I,45 | ita flagitiosa, ut ea ne conservandae quidem patriae causa sapiens
1137 I,4 | ordinem in consiliis factisque conservandam putat cavetque ne quid indecore
1138 III,5 | gentibus, si fieri possit, conservandis aut iuvandis, maximos labores
1139 III,32| ut laudandus Regulus in conservando iure iurando, sic decem
1140 III,27| proficisci, sed ius iurandum conservandum putabat. Itaque tum, cum
1141 III,4 | intellegentiam cadit, tuendum conservandumque nobis est quam illud, quod
1142 II,24 | quibus abest turpitudo, conservari autem diligentia et parsimonia,
1143 III,6 | quae utilitatem hominum conservat et continet, decernet profecto,
1144 I,31 | nihil contendamus, ea tamen conservata propriam nostram sequamur,
1145 III,4 | haec quidem de his, qui conservatione officiorum existimantur
1146 I,28 | deducit ad convenientiam conservationemque naturae; quam si sequemur
1147 I,25 | adhaerescet, ut, dum ea conservet, quamvis graviter offendat
1148 I,6 | velle debent -- adhibebit ad considerandas res et tempus et diligentiam.~
1149 I,3 | deliberationem cadit; in quo considerando saepe animi in contrarias
1150 III,4 | dubitationem adferre soleat considerandumque videatur? Credo, si quando
1151 I,30 | voluptatem. Atque etiam, si considerare volumus, quae sit in natura
1152 I,41 | suum quisque opus a vulgo considerari vult, ut si quid reprehensum
1153 I,45 | cognitionem prudentiamque sequetur considerata actio; ita fit, ut agere
1154 III,18| carcere fatigandi, sed haec consideremus, quae faciunt ii, qui habentur
1155 III,4 | accidit, quale sit id, de quo consideretur.~Saepe enim tempore fit,
1156 III,10| expellendis socius Bruti consiliorum et adiutor. Cum autem consilium
1157 I,17 | fratrum coniunctiones, post consobrinorum sobrinorumque, qui cum una
1158 I,44 | vincat cognitionis studium consociatio hominum atque communitas.~
1159 I,17 | sermones, cohortationes, consolationes, interdum etiam obiurgationes
1160 III,6 | dissolvetur omnis humana consortio.~Atque etiam si hoc natura
1161 III,1 | vixerimus, nunc fugientes conspectum sceleratorum, quibus omnia
1162 II,5 | magnas utilitates adipiscimur conspiratione hominum atque consensu,
1163 I,15 | quae iudicio, considerate constanterque delata sunt. Sed in collocando
1164 I,40 | quemadmodum in oratione constanti, sic in vita omnia sint
1165 I,21 | futuri sunt et cum gravitate constantiaque victuri.~Quae faciliora
1166 I,33 | multo enim et firmior est et constantior, ut fortuna nonunquam tamquam
1167 I,23 | videatur. Fortis vero animi et constantis est non perturbari in rebus
1168 I,33 | cura maior adhibenda, ut constare in perpetuitate vitae possimus
1169 I,21 | rebus contrariis parum sibi constent, voluptatem severissime
1170 III,25| est; atque is ante quam constitit ictu fulminis deflagravit;
1171 II,23 | statuisset opus esse ad eam rem constituendam pecunia Alexandream se proficisci
1172 II,12 | iure retinebat. Eademque constituendarum legum fuit causa quae regum.~
1173 I,32 | debemus; in primis autem constituendum est, quos nos et quales
1174 I,23 | futura et aliquanto ante constituere, quid accidere possit in
1175 II,3 | honestatem ab utilitate secernens constitueret esse honestum aliquid, quod
1176 III,20| nummaria de communi sententia constitueretur; iactabatur enim temporibus
1177 I,10 | maius anteponi minori, ut si constitueris, cuipiam te advocatum in
1178 III,20| cum poena atque iudicio constitueruntque, ut omnes simul in rostra
1179 I,9 | generis easque res ante constituimus, quibus iustitia contineretur,
1180 II,21 | res publicae civitatesque constitutae sunt. Nam, etsi duce natura
1181 III,6 | iudicandi sunt. Ab iis enim constitutam inter homines societatem
1182 III,33| omnis beata corporis firma constitutione eiusque constitutionis spe
1183 III,33| firma constitutione eiusque constitutionis spe explorata, ut a Metrodoro
1184 I,22 | eius, qui a Solone erat constitutus.~Licet eadem de Pausania
1185 II,15 | adiutores habebunt, dein consuetudine beneficentiae paratiores
1186 I,41 | Aristippus contra morem consuetudinemque civilem fecerint locutive
1187 I,17 | iura, iudicia, suffragia, consuetudines praeterea et familiaritates
1188 III,17| video propter depravationem consuetudinis neque more turpe haberi
1189 II,15 | modus esse, cum et idem, qui consueverunt et idem illud alii desiderent?~
1190 III,19| non poterit.~C. Fimbriam consularem audiebam de patre nostro
1191 I,25 | sic tuebitur, ut omnibus consulat. Nec vero criminibus falsis
1192 II,21 | minus, ut etiam singulis consulatur, sed ita, ut ea res aut
1193 III,6 | officio fungetur utilitati consulens hominum et ei, quam saepe
1194 II,13 | et sapientes viros bene consulentes rei publicae contulerunt,
1195 II,20 | auctor adhibendus, qui cum consuleretur, utrum bono viro pauperi
1196 III,32| fuissent a Paulo et a Varrone consulibus. Eos senatus non censuit
1197 I,3 | autem aut anquirunt aut consultant ad vitae commoditatem iucunditatemque,
1198 III,2 | quibus deliberare homines et consultare de officio solerent, uno
1199 III,12| de eius deliberatione et consultatione quaerimus, qui celaturus
1200 III,7 | peremisset. Ad quas ipsas consultationes ex superioribus libris satis
1201 III,16| dupli poena subiret, a iuris consultis etiam reticentiae poena
1202 III,6 | causam, quod is homo sit, consultum velit, necesse est secundum
1203 III,24| vel saltare, cum patriae consulturus sit, turpe non sit.~
1204 I,25 | Qui autem parti civium consulunt, partem neglegunt, rem perniciosissimam
1205 II,19 | alterius, eos ipsos, qui aut consuluntur aut defendunt, rogantem;
1206 II,1 | publicae tempori. Id autem omne consumebatur in legendo, scribendi otium
1207 I,1 | quoniam in eo studio aetatem consumpsi, si id mihi assumo, videor
1208 II,5 | quaedam hominum genera esse consumpta, deinde comparat, quanto
1209 II,23 | reliquam Graeciam evertit contagionibus malorum, quae a Lacedaemoniis
1210 III,8 | an se scientes scelere contaminent; in ipsa enim dubitatione
1211 I,21 | In quo neutrorum omnino contemnenda sententia est, sed et facilior
1212 III,26| conferendum putas? Ego vero istam contemnendam et abiciendam, quoniam quae
1213 I,20 | excellentes animos et humana contemnentes facit. Id autem ipsum cernitur
1214 I,30 | hominis praestantia eamque contemni et reici oportere, sin sit
1215 III,11| utilitatis species prae honestate contemnitur. Plena exemplorum est nostra
1216 II,10 | Quam ob rem, ut ante dixi, contemnuntur ii, qui nec sibi nec alteri,
1217 I,31 | perpeti maluisset. Quae contemplantes expendere oportebit, quid
1218 I,43 | natura, ut, si ei tractanti contemplantique res cognitione dignissimas
1219 I,43 | maximum. Etenim cognitio contemplatioque [naturae] manca quodam modo
1220 I,43 | secum ipse consideret et contempletur, tamen si solitudo tanta
1221 I,1 | uterque suo studio delectatus contempsit alterum.~
1222 I,31 | universam naturam nihil contendamus, ea tamen conservata propriam
1223 II,20 | ne quid contra aequitatem contendas, ne quid pro iniuria; fundamentum
1224 I,25 | facere eos, qui inter se contenderent, uter potius rem publicam
1225 I,12 | Ut enim cum civi aliter contendimus, si est inimicus, aliter
1226 III,14| Incensus Canius cupiditate contendit a Pythio, ut venderet. Gravate
1227 I,42 | etiam si satiata quaestu vel contenta potius, ut saepe ex alto
1228 II,20 | possimus, sed, si res in contentionem veniet, nimirum Themistocles
1229 I,38 | est autem etiam in illis contentionibus, quae cum inimicissimis
1230 I,35 | habiturae atque foedum, eas contexit atque abdidit.~Hanc naturae
1231 II,1 | illae scilicet litterae conticuerunt forenses et senatoriae.~
1232 I,43 | confirmari potest, quod, si contigerit ea vita sapienti, ut omnium
1233 II,17 | causa, quae salute nostra continebatur, omnes P. Clodii conatus
1234 III,6 | communem. Quod si ita est, una continemur omnes et eadem lege naturae,
1235 I,30 | quamque honestum parce, continenter, severe, sobrie.~Intellegendum
1236 III,25| conformatione et moderatione continentiae et temperantiae.~
1237 I,26 | seseque suarum rerum finibus continerent aut interiecti inter philosophos
1238 I,32 | satu edito" potuit fortasse contingere, nobis non item, qui imitamur
1239 II,12 | eo contenti; cum id minus contingeret, leges sunt inventae, quae
1240 I,22 | animis ingeniisque plerumque contingit, eoque magis, si sunt ad
1241 III,11| cum Persis fuit, dixit in contione se habere consilium rei
1242 III,11| Aristides cum audisset, in contionem magna exspectatione venit
1243 I,33 | defensitare sive populum contionibus tenere sive bella gerere,
1244 I,37 | disceptationibus tribuatur iudiciorum, contionum, senatus, sermo in circulis,
1245 I,17 | cum multis res rationesque contractae. Artior vero colligatio
1246 I,5 | tribuendoque suum cuique et rerum contractarum fide aut in animi excelsi
1247 I,41 | superciliorum aut remissione aut contractione, ex maestitia, ex hilaritate,
1248 I,2 | quid, neque si cum altero contrahas, vacare officio potest in
1249 II,18 | non acerbum in omnique re contrahenda, vendundo emendo, conducendo
1250 III,15| Tollendum est igitur ex rebus contrahendis omne mendacium. Non inlicitatorem
1251 II,11 | emunt, conducunt, locant contrahendisque negotiis implicantur, iustitia
1252 I,29 | revertamur, appetitus omnes contrahendos sedandosque esse excitandamque
1253 III,33| voluptatem dicimus honestati esse contrariam. Quo magis reprehendendos
1254 I,3 | considerando saepe animi in contrarias sententias distrahuntur.
1255 I,21 | Sunt enim qui in rebus contrariis parum sibi constent, voluptatem
1256 III,19| quibus natum est id, quod iam contritum est vetustate proverbium.
1257 III,23| existimat. Haec sunt quasi controversiae iura Stoicorum. In mancipio
1258 III,33| iudico, qui se dirempturos controversiam putaverunt, si cum honestate
1259 I,44 | suum ad nostrum negotium contulisse videantur. Ita illi ipsi
1260 II,2 | hoc nos studium potissimum contulissemus.~Occuritur autem nobis,
1261 III,14| solebat, non negotiandi causa contulisset, dictitabat se hortulos
1262 I,42 | in agros possessionesque contulit, videtur iure optimo posse
1263 I,31 | vellet! Domi vero etiam contumelias servorum ancillarumque pertulit,
1264 I,37 | ridiculum aut severe, maledice contumelioseque dicitur.~Habentur autem
1265 I,17 | colonias exeunt. Sequuntur conubia et affinitates ex quibus
1266 I,10 | accidere promissum aliquod et conven tum, ut id effici sit inutile
1267 I,28 | personarum etiam vitiosis quid conveniat et quid deceat videbunt,
1268 III,3 | bonum a Stoicis dicitur, convenienter naturae vivere, id habet
1269 I,17 | perfugium, deinceps bene convenientes propinqui, quibuscum communis
1270 II,18 | voluptate quasi titillantium.~Conveniet autem cum in dando munificum
1271 III,15| prodesse mihi cum Ennio conveniret.~Hecatonem quidem Rhodium,
1272 I,40 | iique de communi officio convenissent et casu formosus puer praeteriret
1273 I,42 | sunt iis, quorum ordini conveniunt, honestae. Mercatura autem,
1274 III,25| Facere promissa, stare conventis, reddere deposita commutata
1275 I,7 | iustitiae fides, id est dictorum conventorumque constantia et veritas. Ex
1276 III,19| hereditates omnium posse converrere? Ut enim, quod turpe est,
1277 I,14 | ut si in suam rem aliena convertant.~Sunt autem multi et quidem
1278 III,20| interest, utrum ex homine se convertat quis in beluam an hominis
1279 III,9 | palam eius anuli ad palmam converterat, a nullo videbatur, ipse
1280 II,14 | bonorum pestem perniciemque convertere? Nec tamen, ut hoc fugiendum
1281 II,10 | obiecta est, totos ad se convertit et rapit, tum quis non admiretur
1282 III,5 | externis. Nam principio tollit convictum humanum et societatem. Si
1283 III,21| obiurgatione aut quo potius convitio a tanto errore coner avellere?
1284 I,37 | versetur, sequatur etiam convivia. Contentionis praecepta
1285 III,14| opipare a Pythio adparatum convivium, cumbarum ante oculos multitudo,
1286 III,14| gratiosus, piscatores ad se convocavit et ab iis petivit, ut ante
1287 I,42 | putanda est; sin magna et copiosa, multa undique apportans
1288 I,2 | gravia et utilia accurate copioseque a philosophis disputata,
1289 II,5 | hominum, Peripatetici magni et copiosi, qui collectis ceteris causis
1290 II,22 | censura, L. Mummius, num quid copiosior, cum copiosissimam urbem
1291 II,22 | num quid copiosior, cum copiosissimam urbem funditus sustulisset?
1292 I,1 | voluisset, gravissime et copiosissime potuisse dicere et Demosthenem
1293 III,18| hoc expedit", res a natura copulatas audebit errore divellere,
1294 I,17 | autem est amabilius nec copulatius, quam morum similitudo bonorum;
1295 III,33| tamquam cum homine pecudem copulavissent. Non recipit istam coniunctionem
1296 I,42 | voluptatum: ~Cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, ~
1297 III,11| saepissime peccatur, ut in Corinthi disturbatione nostri; durius
1298 I,11 | funditus sustulerunt; nollem Corinthum, sed credo aliquid secutos,
1299 I,29 | perturbantur, sed etiam corpora. licet ora ipsa cernere
1300 III,5 | cetera, quae possunt aut corpori accidere aut rebus externis.
1301 I,30 | est tributa. ut enim in corporibus magnae dissimilitudines
1302 I,4 | natura tributum, ut se, vitam corpusque tueatur, declinet ea, quae
1303 III,2 | accuratissime disputavit quemque nos correctione quadam adhibita potissimum
1304 I,41 | reprehensum sit a pluribus, id corrigatur, iique et secum et ab aliis,
1305 I,41 | non facienda et mutanda et corrigenda sunt.~Quae vero more agentur
1306 I,41 | delinquitur. Itaque facillume corriguntur in discendo, quorum vitia
1307 I,24 | conflixisset, Lacedaemoniorum opes corruerunt. Quanto Q. Maximus melius!
1308 II,15 | putares fore, quos pecunia corrupisses? An tu id agis, ut Macedones
1309 II,15 | etiam, quod largitionem corruptelam dixit esse; fit enim deterior,
1310 II,20 | pecuniam quae viro. Sed corrupti mores depravatique sunt
1311 III,26| filio. Ullum tu decus in cotidianis laboribus cum hac tranquillitate
1312 II,17 | amplissima. Dicebat idem Cotta, Curio. Nobis quoque licet
1313 I,7 | gignantur, ad usum hominum omnia creari, homines autem hominum causa
1314 I,26 | dicere, "ut equos propter crebras contentiones proeliorum
1315 I,7 | unde verba sint ducta, credamusque, quia fiat, quod dictum
1316 III,19| esset heres, in foro, mihi crede, saltaret. Homo autem iustus
1317 III,30| et sentire illa et pati credidit. Nam quod aiunt, quod valde
1318 II,9 | quosque et futura prospicere credimus et cum res agatur in discrimenque
1319 II,24 | necessaria solutio rerum creditarum. Numquam vehementius actum
1320 II,22 | suis sedibus, aut pecunias creditas debitoribus condonandas
1321 II,22 | voluisse et maxime in pecuniis creditis occultat suum gaudium, ne
1322 III,31| dictaturam gerendam addidisset; criminabatur etiam, quod Titum filium,
1323 III,20| mentiri, emolumenti sui causa criminari, praeripere, fallere? Nihil
1324 III,20| esset, apud populum Romanum criminatus est, bellum illum ducere,
1325 III,20| esset, in invidiam falso crimine adduxerit.~Ne noster quidem
1326 I,25 | omnibus consulat. Nec vero criminibus falsis in odium aut invidiam
1327 II,7 | superiorem illum Dionysium quo cruciatu timoris angi solitum, qui
1328 III,28| ista habebat, quantum ille cruciatus. Deinde illud etiam apud
1329 III,11| Piraeo. Sed nihil, quod crudele, utile; est enim hominum
1330 III,6 | gratia. Quid? si Phalarim, crudelem tyrannum et immanem, vir
1331 I,11 | victoria conservandi i, qui non crudeles in bello, non inmanes fuerunt,
1332 I,12 | dimicabatur. Poeni foedifragi, crudelis Hannibal, reliqui iustiores.
1333 III,27| vero tum ignorabat se ad crudelissimum hostem et ad exquisita supplicia
1334 I,24 | ne quid temere, ne quid crudeliter. Idque est viri magni rebus
1335 II,8 | homines perditi hastam illam cruentam et meminerint et sperabunt,
1336 III,13| salubres, ignoretur in omnibus cubiculis apparere serpentes, sint,
1337 II,7 | tamen ad eam ex epulis in cubiculum veniens barbarum, et eum
1338 I,30 | qui quidvis perpetiantur, cuivis deserviant, dum quod velint
1339 I,25 | etiam ne maior poena quam culpa sit et ne isdem de causis
1340 III,18| autem nullius essent conscii culpae, alieni facinoris munusculum
1341 I,13 | qui iure iurando fraude culpam invenerat. Cum enim permissu
1342 I,11 | tantopere apud nostros iustitia culta est, ut ii, qui civitates
1343 I,30 | agendum putant, veritatis cultores, fraudis inimici, itemque
1344 II,7 | timoris angi solitum, qui cultros metuens tonsorios candente
1345 I,42 | adquiritur, nihil est agri cultura melius, nihil uberius, nihil
1346 I,30 | fruendae modum. Itaque victus cultusque corporis ad valitudinem
1347 II,5 | natura desiderat, expleta cumulataque habeamus, per eosdemque,
1348 III,4 | media officia compareant, id cumulate videtur esse perfectum propterea,
1349 I,32 | idem Africanus eloquentia cumulavit bellicam gloriam, quod idem
1350 I,24 | Ennius: ~Unus homo nobis cunctando restituit rem.~Noenum rumores
1351 I,21 | gerendarum, abiecta omni cunctatione adipiscendi magistratus
1352 II,17 | amplitudine honorum, quos cunctis suffragiis adepti sumus
1353 III,23| si pater fana expilet, cuniculos agat ad aerarium, indicetne
1354 I,10 | utrisque separatim locutum, ne cupide quid agerent, ne appetenter,
1355 I,4 | aptissimum. Huic veri videndi cupiditati adiuncta est appetitio quaedam
1356 II,8 | rei familiaris ad paucos, cupiditatum ad multos improbos venit
1357 I,21 | hoc commune sit potentiae cupidorum cum his, quos dixi, otiosis,
1358 II,1 | quam evertendarum rerum cupidos incidisset! Primum enim,
1359 I,31 | ut ad id aliquando, quod cupiebat, veniret. At Aiax, quo animo
1360 I,29 | tamquam exultantes sive cupiendo sive fugiendo non satis
1361 I,6 | cognitione dignis operae curaeque ponetur, id iure laudabitur,
1362 I,3 | animus afferatque ancipitem curam cogitandi.~Hac divisione,
1363 III,1 | scribendi operam omne studium curamque convertimus. Itaque plura
1364 I,24 | leviter aegrotantes leniter curant, gravioribus autem morbis
1365 II,15 | quam. quod libenter facias, curare ut id diutius facere non
1366 II,2 | quaeritur animi requiesque curarum, quae conferri cum eorum
1367 II,1 | ipsa commiserat, omnes meas curas cogitationesque in eam conferebam.
1368 II,3 | Neque enim valitudinis curatio neque navigatio, neque agricultura
1369 II,24 | a Panaetio, valitudinis curationem et pecuniae; quas res a
1370 I,24 | autem morbis periculosas curationes et ancipites adhibere coguntur.
1371 III,22| Hunc Fabricius reducendum curavit ad Pyrrhum idque eius factum
1372 I,25 | totum corpus rei publicae curent, ne, dum partem aliquam
1373 III,1 | quod dignum nobis aut in curia aut in foro agere possimus?~
1374 II,18 | Cimonem Athenis etiam in suos curiales Laciadas hospitalem fuisse;
1375 I,34 | esse in aliena re publica curiosum. -- Ita fere officia reperientur,
1376 I,4 | sumus necessariis negotiis curisque vacui, tum avemus aliquid
1377 III,10| multa, "qui stadium, inquit, currit, eniti et contendere debet
1378 III,25| optasset. Optavit, ut in currum patris tolleretur; sublatus
1379 I,32 | implicatur aliquo certo genere cursuque vivendi, quam potuit, quod
1380 II,22 | sollicita suae rei cuiusque custodia.~Atque in hac pernicie rei
1381 II,21 | congregabantur homines, tamen spe custodiae rerum suarum urbium praesidia
1382 II,7 | effugit. Malus enim est custos diuturnitatis metus contraque
1383 I,41 | licentiam assequebantur. Cynicorum vero ratio tota est eicienda;
1384 III,33| contrarium? Atqui ab Aristippo Cyrenaici atque Annicerii philosophi
1385 III,11| Graeciae classe defenderent, Cyrsilum quendam suadentem, ut in
1386 II,5 | Themistocles, Pericles, Cyrus, Agesilaos, Alexander, quos
1387 III,7 | Cratippum, at illud certe dabis, quod honestum sit, id esse
1388 III,10| cum induit iudicis. Tantum dabit amicitiae, ut veram amici
1389 III,33| primum prudentiae locus dabitur? an ut conquirat undique
1390 II,24 | tuebuntur, inprimisque operam dabunt, ut iuris et iudiciorum
1391 II,21 | quaeque duriores, tot rei, tot damnati, tantum [Italicum] bellum
1392 III,5 | morte, exsilio, vinclis, damno coercent. Atque hoc multo
1393 III,16| non pronuntiasset, emptori damnum praestari oportere.~Ergo
1394 III,10| nihil potest esse tale. Damonem et Phintiam Pythagoreos
1395 I,29 | omnem ludendi licentiam damus, sed eam, quae ab honestatis
1396 I,15 | liberalitatis sint, unum dandi beneficii, alterum reddendi,
1397 I,21 | laudi, verum etiam vitio dandum puto. Quorum iudicium in
1398 I,35 | oculis ipsique necessitati dant operam ut quam occultissime
1399 I,16 | iis utilia, qui accipiunt, danti non molesta. Quare et his
1400 III,19| umquam suspicaturum. At dares hanc vim M. Crasso, ut digitorum
1401 III,11| postulavit, ut aliquem populus daret, quicum communicaret; datus
1402 III,4 | Academia magnam licentiam dat, ut, quodcumque maxime probabile
1403 I,17 | beneficiis ultro et citro datis acceptis, quae et mutua
1404 II,17 | praesens tamquam in manum datur, iucundius est, tamen haec
1405 I,13 | pollicitus se venenum regi daturum et eum necaturum. Senatus
1406 I,9 | impediuntur, ut eos, quos tutari debeant, desertos esse patiantur.
1407 III,23| vinum fugiens vendat sciens, debeatne dicere. Non necesse putat
1408 I,1 | voles; tam diu autem velle debebis, quoad te quantum proficias
1409 II,21 | publicam gubernabunt, consulere debebunt ut earum rerum copia sit,
1410 I,17 | necessaria praesidia vitae debentur his maxime quos ante dixi,
1411 I,3 | quinque partes distribui debere reperitur. Primum igitur
1412 III,22| cum in hos benefici esse deberemus, cum illis sic agere, ut
1413 I,34 | gerere personam civitatis debereque eius dignitatem et decus
1414 III,10| etiam ipsi Collatino placere deberet. Itaque utilitas valuit
1415 III,5 | valitudinem ad se traduxisset, debilitari et interire totum corpus
1416 II,24 | locupletes suum perdant, debitores lucrentur alienum. Nec enim
1417 II,22 | sedibus, aut pecunias creditas debitoribus condonandas putant, labefactant
1418 I,31 | experiri, quam se aliena deceant; id enim maxime quemque
1419 II,18 | non numquam de suo iure decedere, sed interdum etiam fructuosum.
1420 III,16| necesse dici nec eum esse deceptum, qui id, quod emerat, quo
1421 I,10 | coactus quis metu, quae deceptus dolo promiserit? quae quidem
1422 I,23 | expetenda quidem magis est decernendi ratio quam decertandi fortitudo,
1423 III,6 | hominum conservat et continet, decernet profecto, ut ab homine inerti
1424 I,12 | remansit.~Cum vero de imperio decertatur belloque quaeritur gloria,
1425 III,3 | meliorem vitam fieri nec decessione peiorem, non videtur debuisse
1426 II,12 | celeriter tamquam flosculi decidunt nec simulatum potest quicquam
1427 I,10 | populo Romano adiudicavit. Decipere hoc quidem est, non iudicare.
1428 II,2 | autem tempore tantum nobis declarandum fuit, cur orbati rei publicae
1429 I,21 | aliter aut regi civitas aut declarari animi magnitudo potest.
1430 I,18 | animi magnitudine excellit. Declaratur autem studium bellicae gloriae,
1431 I,8 | servare sanctam societatem. Declaravit id modo temeritas C. Caesaris,
1432 I,40 | ab iis est diligentius declinandum. Ut in fidibus aut tibiis
1433 I,6 | necessarias. Quibus vitiis declinatis quod in rebus honestis et
1434 I,4 | vitam corpusque tueatur, declinet ea, quae nocitura videantur,
1435 I,27 | esse captum; et iusta omnia decora sunt, iniusta contra, ut
1436 I,36 | et si attentos animos ad decoris conservationem tenebimus.~
1437 I,28 | possumus existimare ex eo decoro, quod poetae sequuntur,
1438 III,32| imitata prudentiam. Itaque decrevit senatus, ut ille veterator
1439 II,17 | nuper prandia in semitis decumae nomine magno honori fuerunt.
1440 I,34 | languori se desidiaeque dedat; luxuria vero cum omni aetati
1441 III,30| deditionis ipse Postumius, qui dedebatur, suasor et auctor fuit.
1442 I,41 | aliis iudicare, ut, si quid dedeceat in illis, vitemus ipsi;
1443 I,27 | errare, labi, decipi tam dedecet quam delirare et mente esse
1444 III,2 | inanem redire turpissimum est dedecorantem et urbis auctoritatem et
1445 III,21| videntur, quia plena sunt dedecoris ac turpitudinis, satis persuasum
1446 III,22| pecuniam, quam pro libertate dederant, redderemus. Ei senatus
1447 III,30| auctoritate foedus fecerat, dederetur, rogationem suasit eam,
1448 III,24| quis medicamentum cuipiam dederit ad aquam intercutem pepigeritque,
1449 I,12 | aurum posco nec mi pretium dederitis, ~Nec cauponantes bellum,
1450 II,15 | assequuntur eorum, quibus dederunt, quanta odia eorum, quibus
1451 I,21 | excellenti ingenio doctrinae sese dediderunt, et iis, qui aut valitudinis
1452 II,1 | amisissem, nec me angoribus dedidi, quibus essem confectus,
1453 III,29| senatus vinctos hostibus dedidisset.~
1454 II,20 | qui etiam beneficium se dedisse arbitrantur, cum ipsi quamvis
1455 III,30| repudiaretur. Atque huius deditionis ipse Postumius, qui dedebatur,
1456 III,30| qua accepta est hostibus deditus. Honestius hic quam Q. Pompeius,
1457 I,18 | esse possimus et addendo deducendoque videre, quae reliqui summa
1458 I,32 | eorum consuetudinem moremque deducimur; alii multitudinis iudicio
1459 I,28 | primum habet viam, quae deducit ad convenientiam conservationemque
1460 I,41 | solet, quo a natura ipsa deducitur. In quibus videndum est,
1461 II,3 | deflexit de via sensimque eo deducta est, ut honestatem ab utilitate
1462 II,8 | civilium semen et causa deerit, dum homines perditi hastam
1463 III,16| Oratam Crassus, Gratidianum defendebat Antonius. Ius Crassus urgebat, "
1464 III,7 | primum in hoc Panaetius defendendus est, quod non utilia cum
1465 II,19 | non gravate et gratuito defendentis beneficia et patrocinia
1466 III,11| libertatemque Graeciae classe defenderent, Cyrsilum quendam suadentem,
1467 II,8 | socios aequitate et fide defendissent.~Itaque illud patrocinium
1468 III,13| causis dubiis ex altera parte defenditur honestas, ex altera ita
1469 II,19 | qui aut consuluntur aut defendunt, rogantem; quod qui faciunt,
1470 II,19 | indigentium vel eorum, qui defensi sunt, gratia? Huic quoque
1471 II,14 | quarum etsi laudabilior est defensio, tamen etiam accusatio probata
1472 II,14 | Nam ex accusatione et ex defensione constat, quarum etsi laudabilior
1473 II,14 | gloria paritur et gratia defensionibus, eoque maior, si quando
1474 I,9 | 9~Praetermittendae autem defensionis deserendique officii plures
1475 I,33 | non poterit sive causas defensitare sive populum contionibus
1476 I,41 | Maior enim pars eo fere deferri solet, quo a natura ipsa
1477 I,3 | officium perfectum esse definiant; medium autem officium id
1478 III,14| luculente, ut ab homine perito definiendi. Ergo et Pythius et omnes
1479 I,2 | officio futura est, ante definire, quid sit officium, quod
1480 I,27 | illud superius sic fere definiri solet, decorum id esse,
1481 I,2 | aliqua re institutio, debet a definitione proficisci, ut intellegatur,
1482 II,2 | a veteribus philosophis definitum est, rerum divinarum et
1483 III,29| est ex perduellium numero definitus, sed communis hostis omnium;
1484 III,25| constitit ictu fulminis deflagravit; quanto melius fuerat in
1485 II,3 | quo verbo lapsa consuetudo deflexit de via sensimque eo deducta
1486 I,38 | is, qui adsunt, probari. Deforme etiam est de se ipsum praedicare,
1487 I,35 | necessitatem datae aspectum essent deformem habiturae atque foedum,
1488 III,29| turpitudine? Quae si in deformitate corporis habeat aliquid
1489 III,2 | sint a nobis, tute tibi defuisse videare. Sed haec hactenus;
1490 II,8 | praemiis propositis numquam defutura bella civilia. Itaque parietes
1491 I,32 | sibi quisque genus aetatis degendae constituit, quod maxime
1492 I,4 | vitae cursum videt ad eamque degendam praeparat res necessarias.~
1493 I,23 | nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur, sed praesenti
1494 II,15 | faciendum adiutores habebunt, dein consuetudine beneficentiae
1495 I,29 | in aliquam turpitudinem delabamur. Suppeditant autem et campus
1496 I,22 | manibus audacissimorum civium delapsa arma ipsa ceciderunt. Quae
1497 I,15 | considerate constanterque delata sunt. Sed in collocando
1498 I,37 | omni tempore nec similiter delectamur. Animadvertendum est etiam,
1499 I,8 | exercitum alere non posset. Delectant etiam magnifici apparatus
1500 I,26 | publicam administrarent, delectarentur re sua familiari, non eam
1501 II,24 | libido fuit, ut hoc ipsum eum delectaret peccare, etiam si causa
1502 I,28 | membrorum movet oculos et delectat hoc ipso, quod inter se
1503 I,20 | vixeruntque non nulli in agris delectati re sua familiari.~His idem
1504 II,16 | dignitas augeatur ipsaque illa delectatio multitudinis ad breve exiguumque
1505 I,30 | agit videndique et audiendi delectatione ducitur. quin etiam, si
1506 I,37 | est etiam, quatenus sermo delectationem habeat, et ut incipiendi
1507 I,1 | quorum uterque suo studio delectatus contempsit alterum.~
1508 I,33 | ut amicitias, quae minus delectent et minus probentur, magis
1509 III,4 | aliisque compluribus, ut delectentur imperiti laudentque ea,
1510 I,17 | ut aeque quisque altero delectetur ac se ipso, efficiturque