| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero De officiis IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib., Cap. grey = Comment text
5018 III,10| Chrysippus, ut multa, "qui stadium, inquit, currit, eniti et
5019 I,10 | queratur. Iam illis promissis standum non esse quis non videt,
5020 II,8 | Itaque parietes modo urbis stant et manent, iique ipsi iam
5021 III,25| honesta. Facere promissa, stare conventis, reddere deposita
5022 III,20| honori fuit; omnibus vicis statuae, ad eas tus, cerei. Quid
5023 I,18 | studium bellicae gloriae, quod statuas quoque videmus ornatu fere
5024 I,2 | voluptatem summum bonum statuens esse certe nullo modo potest.~
5025 III,17| in iis magni esse iudicis statuere, praesertim cum in plerisque
5026 III,11| nullo modo possent sustinere statuerentque, ut urbe relicta, coniugibus
5027 III,16| esset in praedio vitii, id statuerunt, si venditor sciret, nisi
5028 III,19| contra iudicavisset, aut statuisse videretur virum bonum esse
5029 I,2 | Caput 2~Sed cum statuissem scribere ad te aliquid hoc
5030 II,23 | fuerant, oportere.~Cum igitur statuisset opus esse ad eam rem constituendam
5031 III,16| oportere.~Ergo ad fidem bonam statuit pertinere notum esse emptori
5032 II,5 | et obsint, proprium hoc statuo esse virtutis, conciliare
5033 I,29 | omnium vultus, voces, motus statusque mutantur.~Ex quibus illud
5034 III,6 | communis utilitatis causa statuunt esse cum civibus quae sententia
5035 I,43 | abiciat, etiamsi dinumerare se stellas aut metiri mundi magnitudinem
5036 II,1 | Atque utinam res publica stetisset quo coeperat statu nec in
5037 III,30| reprehenditis. Non enim suo iudicio stetit, sed suscepit causam, ut
5038 II,7 | fideliorem et barbarum et stigmatiam putaret, quam coniugem.
5039 II,7 | anteire praemittebatque de stipatoribus suis qui scrutarentur arculas
5040 III,12| videri solet, magno et gravi Stoico, aliud Antipatro, discipulo
5041 II,24 | praeceptis Antipater Tyrius, Stoicus, qui Athenis nuper est mortuus,
5042 III,14| mirabar quid accidisset."~Stomachari Canius, sed quid faceret?
5043 I,37 | magistri, huic autem qui studeant sunt nulli, rhetorum turba
5044 I,4 | obiri velit ob easque causas studeat parare ea, quae suppeditent
5045 II,8 | re maximam laudem capere studebant, si provincias, si socios
5046 I,32 | gloria praestiterunt, ii student plerumque eodem in genere
5047 II,20 | multis), gratum se videri studet, neque vero verbis auget
5048 I,22 | etiam quam in his operae studiique ponendum est.~
5049 I,25 | ut alii populares, alii studiosi optimi cuiusque videantur,
5050 III,28| quis potius, qui ea non studiosissime persequatur? Sed quia nusquam
5051 II,18 | est liberalitas, eoque eam studiosius plerique laudant, quod summi
5052 I,44 | solum vivi atque praesentes studiosos discendi erudiunt atque
5053 III,32| dissolvit periurium. Fuit igitur stulta calliditas, perverse imitata
5054 III,27| Atque illud etiam, ("O stultum hominem," dixerit quispiam, "
5055 III,23| Si tabulam de naufragio stultus arripuerit, extorquebitne
5056 III,9 | oportunitate anuli usus reginae stuprum intulit eaque adiutrice
5057 III,11| defenderent, Cyrsilum quendam suadentem, ut in urbe manerent Xerxemque
5058 III,30| fecerat, dederetur, rogationem suasit eam, quam L. Furius, Sex.
5059 III,30| Postumius, qui dedebatur, suasor et auctor fuit. Quod idem
5060 I,37 | sequamur, ut clara sit, ut suavis, utrumque omnino a natura
5061 III,33| an ut conquirat undique suavitates? Quam miser virtutis famulatus
5062 | sub
5063 III,11| classem Lacedaemoniorum, quae subducta esset ad Gytheum, clam incendi
5064 I,12 | quaeritur gloria, causas omnino subesse tamen oportet easdem, quas
5065 II,23 | ponere et bona civium voci subicere praeconis. At ille Graecus,
5066 II,6 | dixerimus. Atque etiam subiciunt se homines imperio alterius
5067 I,29 | rationi parent, cui sunt subiecti lege naturae; a quibus non
5068 I,27 | versatur, et aliud huic subiectum, quod pertinet ad singulas
5069 III,29| officii causa cruciatum subierit voluntarium? Nam quod aiunt
5070 III,16| infitiatus esset, dupli poena subiret, a iuris consultis etiam
5071 I,43 | res cognitione dignissimas subito sit allatum periculum discrimenque
5072 II,21 | iudiciorum metum excitatum, tanta sublatis legibus et iudiciis expilatio
5073 III,25| currum patris tolleretur; sublatus est; atque is ante quam
5074 I,35 | verecundiam, ut in scaenam sine subligaculo prodeat nemo; verentur enim,
5075 I,17 | propinqui; quae propagatio et suboles origo est rerum publicarum.
5076 III,20| quidem alius alio: Marius ab subselliis in rostra recta idque, quod
5077 II,6 | quoniam non numquam hoc subsidium necessarium est, quemadmodum
5078 III,26| simulatione insaniae militiam subterfugere voluisse. Non honestum consilium,
5079 I,1 | haberi potest, disputator subtilis, orator parum vehemens,
5080 II,10 | limatur in disputatione, subtilitas, alia, cum ad opinionem
5081 II,4 | potuisset? Qui enim aegris subveniretur, quae esset oblectatio valentium,
5082 III,19| moveat, in eorum locum ipse succedat? "Non igitur faciat" dixerit
5083 I,20 | perturbationi animi nec fortunae succumbere. Altera est res, ut cum
5084 I,18 | Salmacida, spolia sine sudore et sanguine.~Contraque in
5085 I,39 | quae cum vulgo viseretur, suffragata domino, novo homini, ad
5086 I,17 | viae, leges, iura, iudicia, suffragia, consuetudines praeterea
5087 I,30 | velint consequantur, ut Sullam et M. Crassum videbamus.
5088 II,14 | adulescens M. Antonius. Etiam P. Sulpicii eloquentiam accusatio inlustravit,
5089 I,6 | laudabitur, ut in astrologia C. Sulpicium audimus, in geometria Sex.
5090 | sum
5091 III,1 | pulcherrimis muneribus otium sibi sumebat aliquando et coetu hominum
5092 III,29| serviendum fuit. Sed si hoc sibi sument, nullam esse fidem, quae
5093 III,12| Rhodiorum inopia et fame summaque annonae caritate, si idem
5094 I,41 | ex contentione vocis, ex summissione, ex ceteris similibus facile
5095 I,26 | simus, tanto nos geramus summissius. Panaetius quidem Africanum
5096 I,34 | civibus iure vivere neque summissum et abiectum neque se efferentem,
5097 II,23 | docuisset, a rege opulento vir summus facile impetravit, ut grandi
5098 III,23| enim perventum est eo, quo sumpta navis est, non domini est
5099 II,16 | immanibus iacturis infinitisque sumptibus nihil nos magnopere mirari,
5100 I,39 | aedifices, ne extra modum sumptu et magnificentia prodeas,
5101 II,16 | popularium munerum taliumque sumptuum facultatem fructum divitiarum
5102 III,17| simulate, ne quid fallaciter. Suntne igitur insidiae tendere
5103 I,18 | necessitudinum gradus qui temporum, suntque officia, quae aliis magis
5104 III,30| ab honestatis auctoritate superata est.~At non debuit ratum
5105 III,10| principes cepissent, cognationem Superbi nomenque Tarquiniorum et
5106 I,26 | voluntatem nostram fluentibus superbiam magnopere, fastidium arrogantiamque
5107 I,41 | parvis. Ex oculorum optutu, superciliorum aut remissione aut contractione,
5108 II,1 | philosophiae loci, quantum superfuerat amicorum et rei publicae
5109 I,27 | honestatis. Atque illud superius sic fere definiri solet,
5110 I,29 | turpitudinem delabamur. Suppeditant autem et campus noster et
5111 III,33| Prudentiam introducunt scientiam suppeditantem voluptates, depellentem
5112 I,44 | virgula divina, ut aiunt, suppeditarentur, tum optimo quisque ingenio
5113 I,14 | quas enim copias his et suppeditari aequius est et relinqui
5114 III,2 | committas, ut, cum omnia suppeditata sint a nobis, tute tibi
5115 I,4 | studeat parare ea, quae suppeditent ad cultum et ad victum,
5116 II,12 | quae perpetuos sumptus suppeditet, nec solum necessarios,
5117 I,14 | iniuriam, ut ad largiendum suppetant copiae. Videre etiam licet
5118 II,9 | movetur, etiamsi res forte non suppetit; vehementer autem amor multitudinis
5119 II,8 | sed tamen, si cui haec suppetunt, adiuvant aliquantum cum
5120 III,10| maxime possit, ut vincat, supplantare eum, quicum certet, aut
5121 III,27| crudelissimum hostem et ad exquisita supplicia proficisci, sed ius iurandum
5122 I,13 | propinquis et ab amicis, ad supplicium redire maluit quam fidem
5123 III,31| contra patrem arbitraretur, surrexit e lectulo remotisque arbitris
5124 III,2 | nullam fortasse nominis. Suscepisti onus praeterea grave et
5125 III,30| suo iudicio stetit, sed suscepit causam, ut esset iudicium
5126 I,19 | invenitur, qui laboribus susceptis periculisque aditis non
5127 I,31 | roboravisset semperque in proposito susceptoque consilio permansisset, moriendum
5128 I,45 | res publica quidem pro se suscipi volet. Sed hoc commodius
5129 I,36 | aut in festinationibus suscipiamus nimias celeritates, quae
5130 I,45 | turpia. Haec igitur non suscipiet rei publicae causa, ne res
5131 I,2 | Omnis enim, quae a ratione suscipitur de aliqua re institutio,
5132 II,9 | callidior, hoc invisior et suspectior detracta opinione probitatis.
5133 III,25| Hippolyti filii, cum is patri suspectus esset de noverca; quo optato
5134 II,20 | postulari aut exspectari aliquid suspicantur, patrocinio vero se usos
5135 III,18| Qui cum illud falsum esse suspicarentur, sibi autem nullius essent
5136 III,19| id omnino neminem umquam suspicaturum. At dares hanc vim M. Crasso,
5137 III,9 | si nemo sciturus, nemo ne suspicaturus quidem sit, cum aliquid
5138 II,7 | enim ipsa propter pelicatus suspicionem interfectus. Nec vero ulla
5139 II,24 | certe utiles. Sed valetudo sustentatur notitia sui corporis et
5140 III,2 | nemini potius quam tibi. Sustines enim non parvam expectationem
5141 I,11 | Karthaginem et Numantiam funditus sustulerunt; nollem Corinthum, sed credo
5142 III,9 | regem dominum interemit, sustulit quos obstare arbitrabatur,
5143 I,44 | Epaminondam Lysis Pythagoreus, Syracosium Dionem Plato multique multos,
5144 III,14| satis litteratus, cum se Syracusas otiandi, ut ipse dicere
5145 III,23| navigantium.~Quid? si una tabula sit, duo naufragi, eique
5146 III,1 | habemus, ut cogitatione tacita a solitudine abstrahamur,
5147 II,7 | haec aliquando aut iudiciis tacitis aut occultis de honore suffragiis.
5148 III,2 | Posidonio breviter esse tactum in quibusdam commentariis,
5149 III,16| aedium pestilentium venditor tacuit. Sed huiusmodi reticentiae
5150 III,21| esse utile foedissimum et taeterrimum parricidium patriae, quamvis
5151 I,45 | collegit permulta, sed ita taetra quaedam, ita obscena, ut
5152 III,21| interitum earumque oppressionem taetram et detestabilem gloriosam
5153 III,25| non faciendum, quam tam taetrum facinus admittendum fuit.
5154 I,42 | saltatores, totumque ludum talarium.~Quibus autem artibus aut
5155 I,18 | defenderis. Haec igitur et talia circumspicienda sunt in
5156 II,16 | apparitione popularium munerum taliumque sumptuum facultatem fructum
5157 | tandem
5158 II,23 | necaverunt, exque eo tempore tantae discordiae secutae sunt,
5159 III,21| Accius. At cui regno? quod a Tantalo et Pelope proditum iure
5160 II,5 | nocere nobis conati sint, tantaque poena adficiamus, quantam
5161 II,5 | sine adiumentis hominum tantas res efficere potuisse. Utitur
5162 I,11 | percusserit, recipiendi. In quo tantopere apud nostros iustitia culta
5163 I,11 | ceteri sint ad iniuriam tardiores. Atque in re publica maxime
5164 I,36 | Cavendum autem est, ne aut tarditatibus utamur [in] ingressu mollioribus,
5165 III,10| cognationem Superbi nomenque Tarquiniorum et memoriam regni esse tollendam,
5166 II,4 | Caput 4~Tecta vero, quibus et frigorum
5167 II,7 | ne quod in vestimentis telum occultaretur, exquirerent.
5168 I,8 | societatem. Declaravit id modo temeritas C. Caesaris, qui omnia iura
5169 II,2 | arrogantiam vitantem fugere temeritatem, quae a sapientia dissidet
5170 II,19 | neglegentiae est, si scientes temeritatis. Utendum etiam est excusatione
5171 I,2 | summum malum iudicans aut temperans voluptatem summum bonum
5172 III,33| dissimillimis rebus misceri et temperari potest. Sed de hoc (magna
5173 I,1 | colendum est aequabile et temperatum orationis genus. Et id quidem
5174 I,24 | coguntur. Quare in tranquillo tempestatem adversam optare dementis
5175 II,6 | primum ab inanimis procellas, tempestates, naufragia, ruinas, incendia,
5176 I,24 | dementis est, subvenire autem tempestati quavis ratione sapientis,
5177 II,4 | postea subvenire, si aut vi tempestatis aut terrae motu aut vetustate
5178 II,4 | aut domare aut tueri aut tempestivos fructus ex iis capere possemus;
5179 II,17 | Theatra, porticus, nova templa verecundius reprehendo propter
5180 II,22 | causam aut agrariam rem temptant, ut possessores pellantur
5181 II,24 | solveretur. Armis et castris temptata res est ab omni genere hominum
5182 II,6 | virtute effici debet, id temptatur pecunia. Sed quoniam non
5183 III,17| Suntne igitur insidiae tendere plagas, etiam si excitaturus
5184 II,6 | studia complectamur eaque teneamus, dicemus, neque ita multo
5185 I,25 | sunt duo Platonis praecepta teneant: unum, ut utilitatem civium
5186 I,16 | et iure civili, haec ita teneantur, ut sit constitutum e quibus
5187 I,45 | officiorum excellere, quod teneatur hominum societate. [Etenim
5188 II,23 | cognovit et eorum, qui aliena tenebant, et eorum, qui sua amiserant,
5189 II,23 | emptionibus, multa dotibus tenebantur sine iniuria, iudicavit
5190 II,8 | populi Romani beneficiis tenebatur, non iniuriis, bella aut
5191 I,36 | ad decoris conservationem tenebimus.~Motus autem animorum duplices
5192 I,25 | poenam mediocritatem illam tenebit, quae est inter nimium et
5193 III,19| dignum esse dicunt, quicum in tenebris mices. Hoc quam habet vim
5194 III,17| expressam effigiem nullam tenemus, umbra et imaginibus utimur.
5195 II,7 | quicquam ad opes tuendas ac tenendas quam diligi nec alienius
5196 III,10| rogandi iudicis, si eum teneremus, qvae salva fide facere
5197 III,16| emerat, quo iure esset, teneret". Quorsus haec? Ut illud
5198 II,18 | qui faciat communem hostem tenuiorum putant. Atque haec benignitas
5199 I,1 | quae a Platone didicerat, tenuisset et pronuntiare voluisset,
5200 II,21 | saepe fiebat propter aerarii tenuitatem assiduitatemque bellorum,
5201 I,9 | rerum alienarum. Quamquam Terentianus ille Chremes "humani nihil
5202 I,42 | fartores, piscatores, ~ut ait Terentius; adde huc, si placet, unguentarios,
5203 III,33| modo possunt, non incallide tergiversantur. Prudentiam introducunt
5204 III,33| dicere, qui bona voluptate terminaverit, mala dolore.~Et si illum
5205 I,10 | finis sic, ut ipsi dixerant, terminavit; in medio relictum quod
5206 I,7 | placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum
5207 III,31| esse facturum. Iuravit hoc terrore coactus Pomponius; rem ad
5208 III,18| de sicariis, veneficis, testamentariis, furibus, peculatoribus,
5209 III,24| eum heredem faciat, cum ei testamento sestertium milies relinquatur,
5210 III,18| locupletis hominis falsum testamentum quidam e Graecia Romam attulerunt.
5211 III,7 | non idem utile sit, saepe testatur negatque ullam pestem maiorem
5212 III,29| autem affirmate, quasi deo teste promiseris, id tenendum
5213 II,12 | quicquam esse diuturnum. Testes sunt permulti in utramque
5214 II,5 | Utitur in re non dubia testibus non necessariis. Atque ut
5215 II,17 | haec in posterum gratiora. Theatra, porticus, nova templa verecundius
5216 I,44 | suis publicis essent, ut Thebanum Epaminondam Lysis Pythagoreus,
5217 II,7 | scriptum legimus, cum uxorem Theben admodum diligeret, tamen
5218 I,1 | vehemens, dulcis tamen, ut Theophrasti discipulum possis agnoscere.
5219 II,18 | valere opibus et gratia. Theophrastus quidem scribit Cimonem Athenis
5220 II,11 | Illyrius latro, de quo est apud Theopompum, magnas opes habuit et multo
5221 I,18 | Marathone, Salamine, Plataeis, Thermopylis, Leuctris, hinc noster Cocles,
5222 I,10 | fabulis est, Neptunus, quod Theseo promiserat, non fecisset,
5223 II,7 | scriptum est, conpunctum notis Thraeciis destricto gladio iubebat
5224 II,12 | familia contenti erimus una. Tiberius enim Gracchus, P. f., tam
5225 I,40 | declinandum. Ut in fidibus aut tibiis quamvis paulum discrepent,
5226 III,33| Vale igitur, mi Cicero, tibique persuade esse te quidem
5227 II,7 | alicuius opibus, quamvis timefacta libertas, emergunt tamen
5228 III,28| iure iurando? num iratum timemus Iovem? At hoc quidem commune
5229 I,24 | cum Cleombrotus invidiam timens temere cum Epaminonda conflixisset,
5230 I,21 | quasi quandam ignominiam timere et infamiam. Sunt enim qui
5231 II,7 | diligi nec alienius quam timeri. Praeclare enim Ennius Quem
5232 I,24 | committendum est, ut inbelles timidique videamur, sed fugiendum
5233 III,32| Perspicuum est enim ea, quae timido animo, humili, demisso fractoque
5234 I,32 | gloriam, quod idem fecit Timotheus, Cononis filius, qui cum
5235 I,11 | exercitu Catonis filius tiro militabat. Cum autem Popilio
5236 II,18 | levitatem voluptate quasi titillantium.~Conveniet autem cum in
5237 III,31| criminabatur etiam, quod Titum filium, qui postea est Torquatus
5238 II,19 | maioribus nostris est in toga dignitatis principatus datus.
5239 I,23 | utilitatem afferunt, qui togati rei publicae praesunt, quam
5240 II,21 | Octavii et rei publicae tolerabilis et plebi necessaria, ergo
5241 III,5 | omnino hominem ex homine tollat? Sin fugiendum id quidem
5242 III,15| simulatio dissimulatioque tollenda est. Ita nec ut emat melius
5243 III,17| oporteret.~Quocirca astutiae tollendae sunt eaque malitia, quae
5244 III,10| Tarquiniorum et memoriam regni esse tollendam, quod erat utile, patriae
5245 III,15| ait Aquilius, continetur. Tollendum est igitur ex rebus contrahendis
5246 III,5 | externis. Nam principio tollit convictum humanum et societatem.
5247 II,7 | solitum, qui cultros metuens tonsorios candente carbone sibi adurebat
5248 III,9 | possintne celare, sed tamquam tormenta quaedam adhibemus, ut si
5249 III,31| Titum filium, qui postea est Torquatus appellatus, ab hominibus
5250 III,31| eo provocatus occiderat, torque detracto cognomen invenit,
5251 I,36 | moventur, vultus mutantur, ora torquentur; ex quibus magna significatio
5252 I,17 | obligati sumus proximi liberi totaque domus, quae spectat in nos
5253 II,10 | honesta res obiecta est, totos ad se convertit et rapit,
5254 I,42 | unguentarios, saltatores, totumque ludum talarium.~Quibus autem
5255 III,31| dictator fuisset, M. Pomponius tr. pl. diem dixit, quod is
5256 I,43 | rerum natura, ut, si ei tractanti contemplantique res cognitione
5257 I,5 | agitatio. Is enim rebus, quae tractantur in vita, modum quendam et
5258 I,1 | si genus forense dicendi tractare voluisset, gravissime et
5259 III,29| recte a poeta, quia, cum tractaretur Atreus, personae serviendum
5260 II,5 | inanimis quaeque in usu et tractatione beluarum fiunt utiliter
5261 I,5 | huic quasi materia, quam tractet et in qua versetur, subiecta
5262 III,10| omittendae sunt aliisque tradendae, cum his ipsi egeamus, sed
5263 I,2 | nullis officii praeceptis tradendis philosophum se audeat dicere?
5264 I,26 | ferocitate exultantes domitoribus tradere soleant, ut iis facilioribus
5265 II,11 | ut facile bellum reliquis traderet. Cum igitur tanta vis iustitiae
5266 I,25 | principatu fugiet atque oderit tradetque se totum rei publicae neque
5267 I,2 | stabilia, coniuncta naturae tradi possunt, nisi aut ab iis,
5268 I,31 | qui se in Africa Caesari tradiderunt? atqui ceteris forsitan
5269 II,1 | meque totum rei publicae tradidi, tantum erat philosophiae
5270 I,2 | videntur ea quae de officiis tradita ab illis et praecepta sunt.
5271 II,3 | opinioque omnis ad eam spem traducenda, ut honestis consiliis iustisque
5272 III,33| aliquo modo expediunt, cum tradunt rationem neglegendae mortis,
5273 III,5 | membri valitudinem ad se traduxisset, debilitari et interire
5274 III,26| Ulixi, ut quidem poetae tragici prodiderunt, nam apud Homerum,
5275 III,26| est, sed insimulant eum tragoediae simulatione insaniae militiam
5276 I,6 | attingit humanam. Omnes enim trahimur et ducimur ad cognitionis
5277 I,30 | omne honestum decorumque trahitur et ex qua ratio inveniendi
5278 I,34 | re publica ea velle, quae tranquilla et honesta sint; talem enim
5279 I,29 | ignaviam deserant sintque tranquilli atque omni animi perturbatione
5280 III,26| cotidianis laboribus cum hac tranquillitate conferendum putas? Ego vero
5281 I,20 | fuerunt, qui eam, quam dico, tranquillitatem expetentes a negotiis publicis
5282 I,24 | adhibere coguntur. Quare in tranquillo tempestatem adversam optare
5283 II,8 | numquam nostri imperatores ex transalpinis bellis triumpharunt. Multa
5284 I,29 | sine dubio finem et modum transeunt. relinquunt enim et abiciunt
5285 III,6 | sapientem, bonum, fortem virum transferantur res ad vivendum necessariae,
5286 III,19| nihil cuiquam, quod in se transferat, detrahet. Hoc qui admiratur,
5287 I,39 | omnem usum cultumque vitae transferenda est. Sed haec hactenus.~
5288 I,4 | ratioque ab oculis ad animum transferens multo etiam magis pulchritudinem,
5289 I,16 | Ennio positum in una re transferri in permultas potest: ~Homo,
5290 I,14 | aequius est et relinqui eas transferunt ad alienos. Inest autem
5291 I,14 | C. Caesaris pecuniarum translatio a iustis dominis ad alienos
5292 III,22| etiam Curio, cum causam Transpadanorum aequam esse dicebat, semper
5293 I,18 | in his omnibus officiis tribuendis videndum erit, quid cuique
5294 I,5 | hominum societate tuenda tribuendoque suum cuique et rerum contractarum
5295 I,17 | comparatio fiat, quibus plurimum tribuendum sit officii, principes sint
5296 III,33| te profecta vox est mea, tribues iis temporis, quantum poteris,
5297 II,1 | discendi causa temporis tribuissem posteaquam honoribus inservire
5298 I,31 | Catoni cum incredibilem tribuisset natura gravitatem, eamque
5299 I,22 | multis audientibus, hoc tribuit, ut diceret frustra se triumphum
5300 II,21 | Perniciose enim Philippus in tribunatu cum legem agrariam ferret,
5301 III,20| Mario praeripere collegis et tribunis plebi popularem gratiam
5302 I,30 | quae proprie singulis est tributa. ut enim in corporibus magnae
5303 II,22 | imperatoris praeda finem attulerit tributorum. At hic nihil domum suam
5304 II,6 | Quaecumque igitur homines homini tribuunt ad eum augendum atque honestandum,
5305 II,8 | propinquo suo, idem sexto tricensimo anno post a sceleratiore
5306 III,2 | relictum. Nam qui e divisione tripertita duas partes absolverit,
5307 I,3 | probabilis reddi possit.~Triplex igitur est, ut Panaetio
5308 I,3 | utrum utilius. Ita quam ille triplicem putavit esse rationem in
5309 I,30 | Scipione ambitio maior, vita tristior. de Graecis autem dulcem
5310 I,12 | vocaretur, lenitate verbi rei tristitiam mitigatam. Hostis enim apud
5311 III,12| prodessent cognita quam tritici vilitas. Sed non, quicquid
5312 I,10 | iniuria" factum est iam tritum sermone proverbium. Quo
5313 I,22 | rem publicam beneficio ubi triumpharet esset habiturus. Sunt igitur
5314 II,8 | Massiliam vidimus et ex ea urbe triumphari, sine qua numquam nostri
5315 II,8 | imperatores ex transalpinis bellis triumpharunt. Multa praeterea commemorarem
5316 II,8 | amissi imperii portari in triumpho Massiliam vidimus et ex
5317 I,22 | tribuit, ut diceret frustra se triumphum tertium deportaturum fuisse,
5318 I,22 | umquam in bello tanta? qui triumphus conferendus?~Licet enim
5319 III,11| relicta, coniugibus et liberis Troezene depositis, naves conscenderent
5320 | tuas
5321 III,15| quos de officio scripsit Q. Tuberoni, dicere, sapientis esse
5322 I,25 | ut utilitatem civium sic tueantur, ut quaecumque agunt, ad
5323 II,23 | ego emerim, aedificarim, tuear, impendam, tu me invito
5324 I,4 | ut se, vitam corpusque tueatur, declinet ea, quae nocitura
5325 I,25 | consectabitur totamque eam sic tuebitur, ut omnibus consulat. Nec
5326 II,24 | aberunt ii, qui rem publicam tuebuntur, inprimisque operam dabunt,
5327 II,7 | aptius est quicquam ad opes tuendas ac tenendas quam diligi
5328 I,5 | sunt ad eas res parandas tuendasque, quibus actio vitae continetur,
5329 II,24 | omni atque cultu corporis tuendi causa praetermittendis voluptatibus,
5330 III,4 | nostram intellegentiam cadit, tuendum conservandumque nobis est
5331 I,25 | ne, dum partem aliquam tuentur, reliquas deserant. Ut enim
5332 I,4 | ceterisque quos caros habeat tuerique debeat, quae cura exsuscitat
5333 | tui
5334 III,11| est non licere, quam legem tulerunt sapientissimi consules Crassus
5335 II,8 | multorum impunita scelera tulissemus, numquam ad unum tanta pervenisset
5336 I,23 | perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,
5337 | tuo
5338 I,37 | studeant sunt nulli, rhetorum turba referta omnia; quamquam,
5339 II,5 | alterum cohibere motus animi turbatos, quos Graeci pathe nominant,
5340 III,29| illa depravatio et foeditas turpificati animi debet videri?~Itaque
5341 I,26 | semper magnus, alter saepe turpissimus, ut recte praecipere videantur,
5342 III,29| an est ullum maius malum turpitudine? Quae si in deformitate
5343 I,23 | manu est et mors servituti turpitudinique anteponenda.~
5344 III,20| omnibus vicis statuae, ad eas tus, cerei. Quid multa? Nemo
5345 I,7 | Arpinatium dicatur, Tusculanus Tusculanorum; similisque est privatarum
5346 I,11 | fuerunt, ut maiores nostri Tusculanos, Aequos, Volscos, Sabinos,
5347 I,7 | Arpinas Arpinatium dicatur, Tusculanus Tusculanorum; similisque
5348 I,9 | impediuntur, ut eos, quos tutari debeant, desertos esse patiantur.
5349 III,2 | suppeditata sint a nobis, tute tibi defuisse videare. Sed
5350 III,17| latissime, idque versari in tutelis, societatibus, fiduciis,
5351 III,29| periurare est, sed quod ex animi tvi sententia iuraris, sicut
5352 III,23| cives in parentes. Quid? si tyrannidem occupare, si patriam prodere
5353 II,7 | reliquorum similes exitus tyrannorum, quorum haud fere quisquam
5354 II,24 | utilitatum praeceptis Antipater Tyrius, Stoicus, qui Athenis nuper
5355 I,42 | agri cultura melius, nihil uberius, nihil dulcius, nihil homine
5356 II,5 | nobis incommodi, propulsemus ulciscamurque eos, qui nocere nobis conati
5357 II,14 | muneris, cuius inimicos ulcisci saepius non est reprehendendum;
5358 III,26| optimum auctorem, talis de Ulixe nulla suspicio est, sed
5359 III,26| enim auditurum putas fuisse Ulixem, si in illa simulatione
5360 I,31 | fuit.~Quam multa passus est Ulixes in illo errore diuturno,
5361 III,26| Caput 26~Utile videbatur Ulixi, ut quidem poetae tragici
5362 III,22| non honestum?~Potest autem ulli imperio, quod gloria debet
5363 I,44 | assequuntur. Nec enim locus ullus est praetermissus ab iis,
5364 III,17| effigiem nullam tenemus, umbra et imaginibus utimur. Eas
5365 III,4 | ignaros, qui idem, quid in unaquaque re vitii sit, nequeant iudicare.
5366 I,42 | Terentius; adde huc, si placet, unguentarios, saltatores, totumque ludum
5367 I,17 | quae cum re publica est uni cuique nostrum. Cari sunt
5368 III,6 | propositum, ut eadem sit utilitas uniuscuiusque et universorum; quam si
5369 II,7 | hic noster, sed in quem universa Agrigentinorum multitudo
5370 I,31 | quam aequabilitas [cum] universae vitae, tum singularum actionum,
5371 II,8 | civium bona publicaret, sed universas provincias regionesque uno
5372 I,16 | primum quod cernitur in universi generis humani societate.
5373 II,7 | nonne Demetrium reliquerunt universique se ad Pyrrhum contulerunt?
5374 II,20 | quarum magnitudo quid ad unumquemque nostrum pertinet? Illum
5375 II,25 | gloria divitiis, vectigalia urbana rusticis.~Ex quo genere
5376 I,22 | iudicare multae res extiterunt urbanae maiores clarioresque quam
5377 I,22 | bellicas maiores esse quam urbanas, minuenda est haec opinio.
5378 I,22 | ipsum est gestum consilio urbano sine exercitu.~Illud autem
5379 I,29 | obscenum, alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum, quo
5380 II,8 | fuerat, in hac fuit quaestor urbanus. Ex quo debet intellegi
5381 II,4 | victu et cultu bestiarum. Urbes vero sine hominum coetu
5382 II,21 | spe custodiae rerum suarum urbium praesidia quaerebant.~Danda
5383 I,38 | videamur irati. Sed ut ad urendum et secandum, sic ad hoc
5384 III,16| defendebat Antonius. Ius Crassus urgebat, "quod vitii venditor non
5385 III,9 | posset, quidnam facerent. Urgent rustice sane. Negant enim
5386 II,14 | alicuius opibus circumveniri urgerique videatur, ut nos et saepe
5387 II,10 | enim verbis est agendum et usitatis, cum loquimur de opinione
5388 II,20 | suspicantur, patrocinio vero se usos aut clientes appellari mortis
5389 II,1 | omnia tenerentur neque esset usquam consilio aut auctoritati
5390 II,4 | interficiuntur et, quae usui possunt esse, capiuntur.~
5391 II,15 | nostris hominibus saepissime usurpatum iam in proverbii consuetudinem
5392 II,11 | Laelius, is qui Sapiens usurpatur, praetor fregit et comminuit
5393 I,37 | haec revocetur oratio, sed utcumque aderunt; neque enim isdem
5394 II,3 | expertia sunt, alia ratione utentia. Expertes rationis equi,
5395 II,20 | semper; sed fac iuvare; utentior sane sit, honestior vero
5396 II,3 | atque vitam. Ratione autem utentium duo genera ponunt, deorum
5397 I,1 | volumus esse, de rebus ipsis utere tuo iudicio -- nihil enim
5398 II,3 | hominum administratione uteremur. Neque enim valitudinis
5399 I,20 | cui parerent, libertate uterentur, cuius proprium est sic
5400 III,24| medicamento umquam postea uteretur, si eo medicamento sanus
5401 III,2 | ageretur, an turpe, altero utilene esset an inutile, tertio,
5402 I,44 | multos, quo meliores cives utilioresque rebus suis publicis essent,
5403 III,33| expetantur, sed ad voluptatem utilitatemve referantur.~Conferamus igitur
5404 I,44 | tamen ab augendis hominum utilitatibus et commodis non recesserunt.
5405 I,5 | magnitudoque cum in augendis opibus utilitatibusque et sibi et suis comparandis,
5406 III,13| Haec est illa, quae videtur utilium fieri cum honestis saepe
5407 II,5 | tantas res efficere potuisse. Utitur in re non dubia testibus
5408 I,32 | Voluptatis, alteram Virtutis, utram ingredi melius esset, hoc
5409 III,7 | propter se expetendum. Mihi utrumvis satis est et tum hoc tum
5410 II,1 | et ad earum rerum, quibus utuntur homines, facultatem, ad
5411 II,7 | ut scriptum legimus, cum uxorem Theben admodum diligeret,
5412 III,15| excellunt: in arbitrio rei uxoriae melivs aeqvivs, in fiducia
5413 I,20 | aut deponenda non numquam.~Vacandum autem omni est animi perturbatione,
5414 III,33| detractione finiri. Iustitia vacillat vel iacet potius omnesque
5415 I,7 | occupatione, ut qui quondam in vacua venerunt, aut victoria,
5416 I,4 | necessariis negotiis curisque vacui, tum avemus aliquid videre,
5417 I,21 | magnitudo est animi adhibenda et vacuitas ab angoribus. Ad rem gerendam
5418 III,13| malitiosi, callidi, veteratoris, vafri. Haec tot et alia plura
5419 II,2 | Non enim sumus ii, quorum vagetur animus errore nec habeat
5420 I,40 | convenientia; turpe enim valdeque vitiosum in re severa convivio
5421 III,33| dum aberis, absens loquar. Vale igitur, mi Cicero, tibique
5422 II,21 | aliorum, non nostra virtute valeamus.~
5423 II,15 | adulescentium officiis, quae valeant ad gloriam adipiscendam,
5424 III,11| ut Aeginetis, qui classe valebant, pollices praeciderentur.
5425 III,31| temporibus illis ius iurandum valebat. Atque hic T. Manlius is
5426 II,9 | poterit, sine iustitia nihil valebit prudentia.~
5427 II,22 | est, idcirco plus etiam valent. Non enim numero haec iudicantur,
5428 II,4 | subveniretur, quae esset oblectatio valentium, qui victus aut cultus,
5429 I,33 | adoptavit, propter infirmitatem valetudinis non tam potuit patris similis
5430 II,24 | sunt certe utiles. Sed valetudo sustentatur notitia sui
5431 I,27 | corporis secerni non potest a valitudine, sic hoc, de quo loquimur,
5432 II,25 | se corporis sic, ut bona valitudo voluptati anteponatur, vires
5433 III,27| confectum senectute. Cuius cum valuisset auctoritas, captivi retenti
5434 III,14| existimandum est, qui orationis vanitatem adhibuerunt? C. Canius,
5435 I,14 | videantur. Talis autem simulatio vanitati est coniunctior quam aut
5436 I,20 | videntur acerba, quae multa et varia in hominum vita fortunaque
5437 I,28 | Quocirca poetae in magna varietate personarum etiam vitiosis
5438 I,26 | humanarum imbecillitatem varietatemque fortunae".~Atque etiam in
5439 I,30 | animis existunt maiores etiam varietates.~Erat in L. Crasso, in L.
5440 III,32| castris fuissent a Paulo et a Varrone consulibus. Eos senatus
5441 III,10| suorum causa postulavisset, vas factus est alter eius sistendi,
5442 II,5 | eluvionis, pestilentiae, vastitatis, beluarum etiam repentinae
5443 III,22| praefracte videbatur aerarium vectigaliaque defendere, omnia publicanis
5444 II,24 | augeant imperio, agris, vectigalibus. Haec magnorum hominum sunt,
5445 II,10 | paupertas omnes homines vehementissime permovent. Quae qui in utramque
5446 I,1 | arroganter dictum existimari velim. Nam philosophandi scientiam
5447 I,30 | dissimilitudines sunt, alios videmus velocitate ad cursum, alios viribus
5448 | velut
5449 III,14| argentariam faceret Syracusis, venales quidem se hortos non habere,
5450 I,29 | campus noster et studia venandi honesta exempla ludendi.~
5451 II,16 | gladiatorum muneribus ludorum venationumque apparatu pecunias profundunt
5452 I,42 | mercatoribus, quod statim vendant; nihil enim proficiant,
5453 III,17| ponas, [domum propter vitia vendas,] in eam aliquis incurrat
5454 III,16| est iure civili, ut in iis vendendis vitia dicerentur, quae nota
5455 III,12| sit? Quod si ita est, ne vendendum quidem quicquam est, sed
5456 III,23| videntur.~Si quis aurum vendens orichalcum se putet vendere,
5457 III,16| noster, C. Sergio Oratae vendiderat aedes eas, quas ab eodem
5458 III,13| venditor non dixerit aedesque vendiderit pluris multo. quam se venditurum
5459 III,16| Claudius proscripsit insulam [vendidit], emit P. Calpurnius Lanarius.
5460 III,17| sed etiam in mancipiorum venditione venditoris fraus omnis excluditur.
5461 III,21| hereditates, mercaturas, venditiones fraudulentas? Ecce tibi,
5462 III,17| mandatis, rebus emptis, venditis, conductis, locatis, quibus
5463 III,16| dicerentur, quae nota essent venditori. Nam cum ex duodecim tabulis
5464 III,13| vendiderit pluris multo. quam se venditurum putarit, num id iniuste
5465 III,12| silentio suum quam plurimo venditurus? Sapientem et bonum virum
5466 II,11 | iniuriis.~Atque iis etiam, qui vendunt, emunt, conducunt, locant
5467 III,18| Neque enim de sicariis, veneficis, testamentariis, furibus,
5468 III,8 | honesto. Hinc sicae, hinc venena, hinc falsa testamenta nascuntur,
5469 III,22| armis cum hoste certare an venenis? Si gloriae causa imperium
5470 I,13 | senatui est pollicitus se venenum regi daturum et eum necaturum.
5471 III,2 | esset inventus, qui in Coa Venere eam partem, quam Apelles
5472 III,7 | iis, quae in manus meas venerint.~
5473 I,7 | ut qui quondam in vacua venerunt, aut victoria, ut qui bello
5474 III,26| ad rem factam nostramque veniamus.~M. Atilius Regulus, cum
5475 I,38 | castigandi raro invitique veniemus, nec unquam nisi necessario,
5476 II,7 | eam ex epulis in cubiculum veniens barbarum, et eum quidem,
5477 II,20 | si res in contentionem veniet, nimirum Themistocles est
5478 III,31| ad se adulescentem iussit venire. At ille, ut ingressus est,
5479 I,31 | aliquando, quod cupiebat, veniret. At Aiax, quo animo traditur,
5480 III,31| primo luci Pomponii domum venisse dicitur. Cui cum esset nuntiatum,
5481 III,33| recipiendi, sed, ut, si ipse venissem Athenas, quod quidem esset
5482 I,15 | vel repentino quodam quasi vento impetu animi incitati; quae
5483 II,9 | res agatur in discrimenque ventum sit, expedire rem et consilium
5484 I,10 | advocatum in rem praesentem esse venturum atque interim graviter aegrotare
5485 III,18| iniuriam? Mihi quidem etiam verae hereditates non honestae
5486 II,9 | utilem homines existimant veramque prudentiam. Iustis autem
5487 I,12 | hostis vocaretur, lenitate verbi rei tristitiam mitigatam.
5488 III,9 | posse et in eo perstant, hoc verbum quid valeat non vident.
5489 II,17 | Theatra, porticus, nova templa verecundius reprehendo propter Pompeium,
5490 I,35 | subligaculo prodeat nemo; verentur enim, ne, si quo casu evenerit,
5491 II,1 | excitaverunt, tamen interdum vereor ne quibusdam bonis viris
5492 II,19 | interitum deplorarem, ni vererer, ne de me ipso aliquid viderer
5493 I,5 | perspicit, quid in re quaque verissimum sit quique acutissime et
5494 III,18| blanditiis, officiorum non veritate, sed simulatione quaesitae.
5495 III,19| quasi veneno perficiat, ut veros heredes moveat, in eorum
5496 I,6 | scientiae cognitionisque versabitur. Ac de primo quidem officii
5497 I,22 | Scaurus C. Mario neque, cum versaremur in re publica, Q. Catulus
5498 II,2 | philosophia Cratippo auctore versaris iis simillimo, qui ista
5499 I,44 | omnis in rerum cognitione versata est, tamen ab augendis hominum
5500 II,1 | in his studiis ab initio versatus aetatis existimavi honestissime
5501 III,25| officia duximus, in eisdem versemur, cum docebimus, ea, quae
5502 I,9 | quod in veri investigatione versentur quodque ea, quae plerique
5503 III,21| socer in ore semper Graecos versus de Phoenissis habebat, quos
5504 III,13| non iusti, non viri boni, versuti potius obscuri, astuti,
5505 II,9 | faciendam fidem. Quo enim quis versutior et callidior, hoc invisior
5506 I,30 | videbamus. quo in genere versutissimum et patientissimum Lacedaemonium
5507 II,3 | parum perspiciunt, ii saepe versutos homines et callidos admirantes,
5508 I,30 | anteponunt, in primisque versutum et callidum factum Solonis,
5509 I,24 | multaque fecisset egregie, vertit ad extremum omnia, cum consilio
5510 III,31| tertio consulatu Latini ad Veserim fusi et fugati, magnus vir
5511 II,7 | muliebres et, ne quod in vestimentis telum occultaretur, exquirerent.
5512 III,6 | ipse frigore conficiatur, vestitu spoliare possit, nonne faciat?~
5513 I,36 | Eadem ratio est habenda vestitus, in quo, sicut in plerisque
5514 I,9 | Quocirca bene praecipiunt, qui vetant quicquam agere, quod dubites
5515 III,32| decrevit senatus, ut ille veterator et callidus, vinctus ad
5516 III,13| fallacis, malitiosi, callidi, veteratoris, vafri. Haec tot et alia
5517 III,30| Caput 30~At vero T. Veturius et Sp. Postumius, cum iterum