Lib. Pars. Cap. Par

 1 ducib, cimo,     3,  2 |       paenituit. Nam cum ille animo forti invidiae ingratorum
 2 ducib, dion,     5,  3 |     quam odio tyranni, maximo animo duabus onerariis navibus
 3 ducib, dion,     6,  4 |                 Non tulit hoc animo aequo Dion et versum illum
 4 ducib, dion,     7,  3 |    insuetus male audiendi non animo aequo ferebat de se ab iis
 5 ducib, iphi,     3,  1 |                 Fuit autem et animo magno et corpore imperatoriaque
 6 ducib, chab,     3,  3 | eminere videant altius; neque animo aequo pauperes alienam opulentium
 7 ducib, data,     6,  4 |      confestim sequi. Quod si animo strenuo fecissent, futurum,
 8 ducib, epam,     3,  1 |   peritus belli, fortis manu, animo maximo; adeo veritatis diligens,
 9 ducib, pelo,     5,  2 |        Post id factum numquam animo placari potuit in eum, a
10 ducib, ages,     4,  1 |                   Hic cum iam animo meditaretur proficisci in
11 ducib, ages,     6,  2 |       venit atque, ut si bono animo fecissent,~3.
12 ducib, eume,    11,  4 |    videretur, Quid tu? inquit animo si isto eras, cur non in
13 ducib, hamil,     3,  1|   sententia peractis, fidenti animo atque infesto Romanis, quo
14 ducib, hann,     1,  3 | indigeret, numquam destiterit animo bellare cum Romanis. ~
15 ducib, hann,    10,  1 |     pervenit. Apud quem eodem animo fuit erga Italiam neque
16  hist, attic,     1,  3|    quam generosi condiscipuli animo aequo ferre possent.~4.
17  hist, attic,    14,  1|     cenatum est, ut non minus animo quam ventre convivae delectarentur.~