Lib. Pars. Cap. Par

1 ducib, alci,     9,  1 |   sperans ibi facillime suam fortunam occuli posse. Falso.~2.
2 ducib, chab,     3,  3 | alienam opulentium intuuntur fortunam. Itaque Chabrias, cum ei
3 ducib, ages,     5,  2 | gloriae, ut commiseratus sit fortunam Graeciae, quod tam multi
4 ducib, timol,     1,  2| tulit secundam quam adversam fortunam.~3.
5 ducib, timol,     2,  2|      ex quanto regno ad quam fortunam detulisset.~3.
6  hist, attic,    10,  5|   seiunctam sibi ab eo velle fortunam.~6.
7  hist, attic,    11,  6|     Sui cuique mores fingunt fortunam hominibus.~Neque tamen ille
8  hist, attic,    11,  6|       Neque tamen ille prius fortunam quam se ipse finxit, qui
9  hist, attic,    19,  1|   mores plerumque conciliare fortunam.~2.