Elegia 23

Cui fugienda fuit indocti semita vulgi,
ipsa petita lacu nunc mihi dulcis aqua est.
ingenuus quisquam alterius dat munera servo,
ut promissa suae verba ferat dominae?
et quaerit totiens 'Quaenam nunc porticus illam
integit?' et 'Campo quomovet illa pedes?'
deinde, ubi pertuleris, quos dicit fama labores
Herculis, ut scribat 'Muneris ecquid habes?'
cernere uti possis vultum custodis amari,
captus et immunda saepe latere casa?
quam care semel in toto nox vertitur anno!
a pereant, si quos ianua clausa iuvat!
contra, reiecto quae libera vadit amictu,
custodum et nullo saepta timore, placet?
cui saepe immundo Sacra conteritur Via socco,
nec sinit esse moram, si quis adire velit;
differet haec numquam, nec poscet garrula, quod
astrictus ploret saepe dedisse pater,
nec dicet ' Timeo, propera iam surgere, quaeso:
infelix, hodie vir mihi rure venit.'
et quas Euphrates et quas mihi misit Orontes,
me iverint: nolim furta pudica tori;
libertas quoniam nulli iam restat amanti:
nullus liber erit, si quis amare volet.