Lib. Epigr. Ver
1 I, 15, 4 | numerat paucos vix tua vita dies. ~
2 II, 90, 10 | cum somno, sit sine lite dies.~
3 III, 6, 6 | numquam patri praestitit ille dies.~
4 III, 10, 2 | perque omnis praestitit illa dies,~
5 III, 67, 6 | exarsitque dies et hora lassos~
6 IV, 1, 1 | Caesaris alma dies et luce sacratior illa~
7 IV, 15, 2 | aut septem, Caeciliane, dies~
8 IV, 61, 3 | Quartus dies est, in schola poetarum~
9 IV, 88, 2 | iam Saturni quinque fuere dies.~
10 V, 34, 6 | vixisset totidem ni minus illa dies.~
11 V, 65, 8 | maiora novus proelia mane dies.~
12 VI, 59, 4 | et hibernos, si tepuere, dies. ~
13 VII, 21, 1 | Haec est illa dies, quae magni conscia partus~
14 VII, 53, 2 | contulerant quae tibi quinque dies:~
15 VIII, 21, 12 | derit populo te veniente dies.~
16 VIII, 36, 4 | clarius in toto nil videt orbe dies. ~
17 VIII, 78, 7 | Omnis habet sua dona dies: nec linea dives ~
18 IX, 49, 9 | Quid non longa dies, quid non consumitis anni?~
19 X, 6, 3 | Quando erit ille dies, quo campus et arbor et
20 X, 12, 4 | licet sine te sit mihi nulla dies:~
21 X, 20, 14 | Totos dat tetricae dies Minervae,~
22 X, 23, 3 | Praeteritosque dies et tutos respicit annos~
23 X, 30, 26 | Quot Formianos inputat dies annus~
24 X, 38, 11 | Et solos numeras dies mariti.~
25 X, 51, 5 | Quos, Faustine, dies, qualem tibi Roma Ravennam~
26 X, 58, 7 | Hic mihi quando dies meus est? iactamur in alto~
27 X, 70, 4 | Labantur toti cum mihi saepe dies.~
28 XI, 69, 7 | Non me longa dies nec inutilis abstulit aetas,~
29 XII, 24, 11 | Totus quam bene sic dies abiret!~
30 XII, 57, 25 | Offensa linguis, nec dies nisi admissus.~
31 XII, 60, 1 | Martis alumne dies, roseam quo lampada primum~
32 XII, 62, 16 | illi iubeas saepe redire dies.~
33 XIV, botul, 2| Saturni septem venerat ante dies.~
|