Lib. Epigr. Ver
1 II, 10, 3 | maius adhuc et inenarrabile munus? ~
2 II, 30, 2 | quae vel donanti non grave munus erat: ~
3 II, 85, 2 | hoc tibi Saturni tempore munus erit. ~
4 II, 92, 4 | non debet domini perire munus.~
5 III, 2, 1 | Cuius vis fieri, libelle, munus?~
6 III, 59, 1 | dedit tibi, culta Bononia, munus,~
7 IV, 2, 2 | nigris munus Horatius lacernis,~
8 IV, 10, 3 | puer, et caro perfer leve munus amico~
9 IV, 61, 5 | emptas lacernas munus esse Pompullae,~
10 V, 16, 12 | cum minimum vati munus Alexis erat.~
11 VII, 46, 1 | tuum dum vis mihi carmine munus~
12 VIII, 28, 1 | toga, facundi gratum mihi munus amici, ~
13 VIII, 51, 17 | egregium digno mihi nectare munus~
14 VIII, 64, 1 | Ut poscas, Clyte, munus exigasque, ~
15 IX, 43, 6 | nobile Lysippi munus opusque vides.~
16 IX, 49, 4 | munus: in hac ibam conspiciendus
17 IX, 54, 5 | daret sollemne tibi cognatio munus~
18 IX, 67, 8 | accipere hoc munus conditione mala.~
19 IX, 94, 5 | dulce aliquis munus pro munere poscit amaro?~
20 X, 24, 3 | Qua mittunt mihi munus et puellae,~
21 X, 73, 7 | missa venit: possem nisi munus amare,~
22 XII, 24, 3 | Facundi mihi munus Aeliani! ~
23 XII, 65, 3 | cogitarem mane quod darem munus, ~
24 XIII, petal, 2| sed tamen hoc munus pauperis esse solet.~
25 XIV, ligne, 2| Munus erit. Nihil est: ipse locellus
26 XIV, graph, 2| Si puero dones, non leve munus erit.~
27 XIV, lomen, 1| Gratum munus erit scisso nec inutile
28 XIV, endro, 1| Pauperis est munus, sed non est pauperis usus:~
29 XIV, fusca, 2| Munus erit. Gaude: non cito fiet
30 XIV, semic, 2| Essem si locuples, munus utrumque darem.~
31 XIV, troch, 1| rota est: das nobis utile munus:~
|