Lib. Epigr. Ver

 1    II, dedic   | contenta sunt sua, id est mala, lingua: in quacumque pagina visum
 2    II,  61, 2  |         lambebat medios improba lingua viros. ~
 3    II,  61, 7  |     inguinibus potius tam noxia lingua: ~
 4    II,  82, 1  |     servom quid figis, Pontice, lingua? ~
 5   III,  81, 2  |       Haec debet medios lambere lingua viros.~
 6    IV,  61, 15 |                  aut, si tacere lingua non potest ista,~
 7   VII,  24, 2  |       quid non audebis, perfida lingua, loqui?~
 8   VII,  24, 8  |        facias illud quod, puto, lingua, facis.~
 9   VII,  47, 2  |             cuius prisca gravis lingua reduxit avos,~
10   VII,  96, 5  |              Quid species, quid lingua mihi, quid profuit aetas?~
11  VIII,   2, 5  |                              et lingua pariter locutus omni~
12    IX,  27, 14 |  Catoniana, Chreste, quod facis lingua.~
13    IX,  29, 5  |                        Heu quae lingua silet! non illam mille catastae~
14     X,  65, 10 |         blaesum tibi debilisque lingua est,~
15     X,  76, 6  |                                 Lingua doctus utraque, cuius unum
16    XI,  25, 2  |       stare Lino desît mentula. Lingua, cave.~
17    XI,  61, 1  |                                 Lingua maritus, moechus ore Nanneius,~
18    XI,  85, 1  |         est subito tibi, Zoile, lingua,~
19    XI,  91, 12 |        ne posset duras flectere lingua deas.~
20    XI, 102, 6  |        sua plus nulli quam tibi lingua nocet.~
21  XIII, phoen, 1|         pinna rubens nomen, sed lingua gulosis~
22  XIII, phoen, 2|   nostra sapit. Quid si garrula lingua foret?~
23  XIII, cycni, 1|       defecta modulatur carmina lingua~
24   XIV, notar, 2|                          Nondum lingua suum, dextra peregit opus.~