Lib. Epigr. Ver

 1     I, 101, 8  |                                munere dignus erat convaluisse
 2   III,  95, 11 |       mihi Caesareo facti sunt munere cives,~
 3    IV,  19, 11 |             Ridebis ventos hoc munere tectus et imbris,~
 4    IV,  88, 1  |      Nulla remisisti parvo pro munere dona,~
 5     V,  15, 4  |                cui victura meo munere fama datur.~
 6     V,  48, 8  |             tardaque pro tanto munere, barba, veni.~
 7    VI,  86, 3  |  Stultus et ingratus nec tanto munere dignus ~
 8   VII,  17, 9  |                          At tu munere, delicata, parvo~
 9   VII,  47, 3  | redderis ‹ heu, quanto fatorum munere! ‹ nobis~
10   VII,  64, 2  |            et post hoc dominae munere factus eques,~
11   VII,  88, 9  |   nihil ergo sumus nec blandae munere linguae~
12    IX,  16, 5  |       Felix quae tali censetur munere tellus!~
13    IX,  58, 2  |                 et mansura pio munere templa dedit,~
14    IX,  94, 5  |        dulce aliquis munus pro munere poscit amaro?~
15    IX, 102, 3  |   quaere alium cui te tam vano munere iactes~
16     X,  28, 7  |        sancte pater, tanto pro munere gratus,~
17     X,  73, 9  |                                Munere sed plus est et nomine gratius
18    XI,  80, 7  |                 Quod si deorum munere hoc mihi detur,~
19   XII,   9, 3  |    Ergo agimus laeti tanto pro munere grates: ~
20  XIII,   3, 5  |      Haec licet hospitibus pro munere disticha mittas, ~
21   XIV, ferul, 2|                Clara Prometheo munere ligna sumus.~