Lib. Epigr. Ver

 1    II,  19, 1|   Felicem fieri credis me, Zoile, cena? ~
 2    II,  19, 2|              felicem cena, Zoile, deinde tua? ~
 3    II,  19, 4|          quem tua felicem, Zoile, cena facit.~
 4    II,  42, 1|                            Zoile, quid solium subluto podice
 5    II,  42, 2|          Spurcius ut fiat, Zoile, merge caput.~
 6    II,  58, 1| Pexatus pulchre rides mea, Zoile, trita. ~
 7    II,  58, 2|    Sunt haec trita quidem, Zoile, sed mea sunt.~
 8    II,  81, 2|    cum tamen haec tua sit, Zoile, sandapila est.~
 9     V,  79, 1|     Undecies una surrexti, Zoile, cena,~
10     V,  79, 5|   ego non sudo, qui tecum, Zoile, ceno?~
11    VI,  91, 2|           moechari. Gaude, Zoile, non futuis.~
12    XI,  12, 1|   tibi natorum vel septem, Zoile, detur,~
13    XI,  30, 2|             Sed fellatori, Zoile, peius olet.~
14    XI,  37, 1|                            Zoile, quid tota gemmam praecingere
15    XI,  54, 4|         improbe, de turpi, Zoile, redde sinu.~
16    XI,  85, 1|  percussa est subito tibi, Zoile, lingua,~
17    XI,  85, 2|         dum lingis. Certe, Zoile, nunc futuis.~
18    XI,  92, 1|  Mentitur qui te vitiosum, Zoile, dicit.~
19    XI,  92, 2|      Non vitiosus homo es, Zoile, sed vitium.~
20   XII,  54, 2|       Rem magnam praestas, Zoile, si bonus es.~