Lib. Epigr. Ver

 1 spect, 25b, 3 |                          sic miser instantes adfatus dicitur
 2     I,  99, 10|                    in tantam miser esuritionem, ~
 3    II,  24, 7 |              Mecum eris ergo miser: quod si deus ore sereno ~
 4    II,  51, 6 |                    et semper miser hic esurit, ille vorat.~
 5    IV,   5, 9 |                         unde miser vives? -- "Homo certus,
 6    IV,  11, 2 |            et Saturninum te, miser, esse pudet,~
 7     V,  14, 8 |                      et hinc miser deiectus in viam transit,~
 8     V,  60, 7 |              Ignotus pereas, miser, necesse est.~
 9    VI,  33, 4 |       adfligunt hominem, iam miser et futuit.~
10    VI,  37, 4 |              O quanta scabie miser laborat!~
11    VI,  54, 2 | vetes, iunget vix tria verba miser. ~
12   VII,  65, 3 |                           Ah miser et demens! Viginti litigat
13  VIII,  44, 3 |                       At tu, miser Titulle, nec senex vivis,~
14     X,  80, 4 |                         Tota miser coemat Saepta feratque domum.~
15     X, 100, 2 |     Cum litigante quid tibi, miser, libro?~
16    XI,  56, 16|      fortiter ille facit qui miser esse potest.~
17    XI,  70, 10|   pueros vendas, omnia vende miser.~
18   XII,  83, 6 |                     Vidit se miser, et tacere coepit.~