Lib. Epigr. Ver

 1     I,  49, 30|                              conviva clamatus prope; ~
 2    II,   1, 9 |                           Te conviva leget mixto quincunce, sed
 3    II,  19, 3 |                Debet Aricino conviva recumbere clivo, ~
 4   III,  30, 1 | Sportula nulla datur; gratis conviva recumbis:~
 5   III,  82, 1 |                              Conviva quisquis Zoili potest esse,~
 6     V,  16, 9 |                      At nunc conviva est comissatorque libellus~
 7  VIII,  39, 5 |       Esse velis, oro, serus conviva Tonantis: ~
 8  VIII,  67, 2 |                          iam conviva mihi, Caeciliane, venis,~
 9    IX,  22, 11|    aestuet ut nostro madidus conviva ministro,~
10    IX,  25, 9 |      non vis teneros spectet conviva ministros,~
11    IX,  43, 13|   utque fuit quondam placidi conviva Molorchi,~
12    IX,  48, 9 |    ipse ego - quis credat? - conviva nec ultimus haesi,~
13    IX,  91, 5 |     Quaerite qui malit fieri conviva Tonantis:~
14    IX,  97, 10|                         quod conviva frequens, rumpitur invidia.~
15     X,  27, 1 |         Natali, Diodore, tuo conviva senatus~
16     X,  48, 23|                   De prasino conviva meus venetoque loquatur,~
17    XI,  82, 1 |                A Sinuessanis conviva Philostratus undis~
18   XII,  74, 7 |      Quid, quod securo potat conviva ministro, ~