Lib. Epigr. Ver

 1 spect,  10, 5  |                       Quos decet esse hominum tali sub principe
 2    II,  41, 19 |                 Te maestae decet adsidere matri ~
 3   III,  93, 25 |       halassionem qui tuum decet solus,~
 4  VIII,  39, 3  |                hic haurire decet sacrum, Germanice, nectar ~
 5  VIII,  65, 12 | aditus urbem Martis habere decet.~
 6  VIII,  82, 7  |        Non quercus te sola decet nec laurea Phoebi: ~
 7    IX,  11, 15 |         et quos 'Arei "Are decet sonare:~
 8    IX,  12, 8  |                       quod decet in sola Caesaris esse domo.~
 9    XI,  11, 5  |                  Te potare decet gemma qui Mentora frangis~
10   XII,  62, 6  |      Gaudia: cum sacris te decet esse tuis. ~
11  XIII, mulsu, 2|                    Misceri decet hoc a Ganymede merum.~
12   XIV, ebor, 2 |                        Non decet: argentum vilia ligna ferant.~
13   XIV, foll, 2 |                      Folle decet pueros ludere, folle senes.~