Lib. Epigr. Ver

 1    II,  89, 2|                     ignosco: vitium, Gaure, Catonis habes. ~
 2    II,  89, 6|                 Quod fellas, vitium dic mihi cuius habes?~
 3   III,  27, 3|               Invitas alios: vitium est utriusque. "Quod?" inquis.~
 4   III,  42, 3|           Simpliciter pateat vitium fortasse pusillum:~
 5   III,  44, 5|                    Hoc valde vitium periculosum est.~
 6   III,  72, 8|                Si verum est, vitium peius habes: fatua es.~
 7   III,  77, 9|         Nescio quod stomachi vitium secretius esse~
 8     V,  19, 7|                Est tamen hoc vitium sed non leve, sit licet
 9   VII,  18, 4|                     miraris? Vitium est non leve, Galla, tibi.~
10     X,  76, 7|                   Sed magnum vitium, quod est poeta,~
11    XI,  92, 2| vitiosus homo es, Zoile, sed vitium.~
12    XI,  99, 7|               Emendare cupis vitium deforme? docebo:~