Epigr. I-X

I.

Laurigeros domini, liber, intrature penates
disce verecundo sanctius ore loqui.
Nuda recede Venus; non est tuus iste libellus:
tu mihi, tu Pallas Caesariana, veni.

II.

Fastorum genitor parensque lanus
victorem modo cum videret Histri,
tot vultus sibi non satis putavit
optavitque oculos habere plures,
et lingua pariter locutus omni
terrarum domino deoque rerum
promisit Pyliam quater senectam.
Addas, Iane pater, tuam rogamus.

III.

"Quinque satis fuerant: nam sex septemve libelli
est nimium: quid adhuc ludere, Musa, iuvat?
Sit pudor et finis: iam plus nihil addere nobis
fama potest: teritur noster ubique liber;
et cum rupta situ Messallae saxa iacebunt
altaque cum Licini marmora pulvis erunt,
me tamen ora legent et secum plurimus hospes
ad patrias sedes carmina nostra feret."
Finieram, cum sic respondit nona sororum,
cui coma et unguento sordida vestis erat:
"Tune potes dulcis, ingrate, relinquere nugas?
dic mihi, quid melius desidiosus ages?
an iuvat ad tragicos soccum transferre coturnos
aspera vel paribus bella tonare modis,
praelegat ut tumidus rauca te voce magister,
oderit et grandis virgo bonusque puer?
Scribant ista graves nimium nimiumque severi,
quos media miseros nocte lucerna videt;
at tu Romano lepidos sale tingue libellos:
adgnoscat mores vita legatque suos.
Angusta cantare licet videaris avena,
dum tua multorum vincat avena tubas."

IV.

Quantus, io, Latias mundi conventus ad aras
suscipit et solvit pro duce vota suo!
Non sunt haec hominum, Germanice, gaudia tantum,
sed faciunt ipsi nunc, puto, sacra dei.

V.

Dum donas, Macer, anulos puellis,
desisti, Macer, anulos habere.

VI.

Archetypis vetuli nihil est odiosius Eucti
(ficta Saguntino cymbia malo luto),
argenti furiosa sui cum stemmata narrat
garrulus et verbis mucida vina facit:
"Laomedonteae fuerant haec pocula mensae:
ferret ut haec, muros struxit Apollo lyra.
Hoc cratere ferox commisit proelia Rhoctus
cum Lapithis: pugna debile cernis opus.
Hi duo longaevo censentur Nestore fundi:
pollice de Pylio trita columba nitet.
Hic scyphus est in quo misceri iussit amicis
largius Aeacides vividiusque merum.
Hac propinavit Bitiae pulcherrima Dido
in patera, Phrygio cum data cena viro est."
Miratus fueris cum prisca torcumata multum,
in Priami calathis Astyanacta bibes.

VII.

Hoc agere est causas, hoc dicere, Cinna, diserte,
horis, Cinna, decem dicere verba novem ?
Sed modo clepsydras ingenti voce petisti
quattuor. O quantum, Cinna, tacere potes!

VIII.

Principium des, Iane, licet velocibus annis
et renoves voltu saecula longa tuo,
te primum pia tura rogent, te vota salutent,
purpura te felix, te colat omnis honos;
tu tamen hoc mavis, Latiae quod contigit urbi
mense tuo reducem, Iane, videre deum.

IX.

Solvere dodrantem nuper tibi, Quinte, volebat
lippus Hylas, luscus vult dare dimidium.
Accipe quam primum; brevis est occasio lucri:
si fuerit caecus, nil tibi solvet Hylas.

X.

Emit lacernas milibus decem Bassus
Tyrias coloris optimi. Lucrifecit.
"Adeo bene emit?" inquis. Immo non solvet.