Cum peteret regem, decepta
satellite dextra
ingessit sacris se peritura focis.
Sed tam saeva pius miracula non tulit hostis
et raptum flammis iussit abire virum:
urere quam potuit contempto Mucius igne,
hanc spectare manum Porsena non potuit.
Maior
deceptae fama est et gloria dextrae:
si non errasset, fecerat illa minus.
Quid
nunc saeva fugis placidi, lepus, ora leonis?
frangere tam parvas non didicere feras.
Servantur magnis isti cervicibus ungues
nec gaudet tenui sanguine tanta sitis.
Praeda canum lepus est, vastos non implet hiatus:
non timeat Dacus Caesaris arma puer.
Invitas
nullum nisi cum quo, Cotta, lavaris
et dant convivam balnea sola tibi.
Mirabar quare numquam me, Cotta, vocasses:
iam scio me nudum displicuisse tibi.
Aspicis
incomptis illum, Deciane, capillis,
cuius et ipse times triste supercilium,
qui loquitur Curios adsertoresque Camillos?
Nolito fronti credere: nupsit heri.
Ede
tuos tandem populo, Faustine, libellos
et cultum docto pectore profer opus,
quod nec Cecropiae damnent Pandionis arces
nec sileant nostri praetereantque senes.
Ante fores stantem dubitas admittere Famam
teque piget curae praemia ferre tuae?
Post te victurae per te quoque vivere chartae
incipiant: cineri gloria sera venit.
Sextiliane,
bibis quantum subsellia quinque
solus: aqua totiens ebrius esse potes;
nec consessorum vicina nomismata tantum,
aera sed a cuneis ulteriora petis.
Non haec Paelignis agitur vindemia prelis
uva nec in Tuscis nascitur ista iugis,
testa sed antiqui felix siccatur Opimi,
egerit et nigros Massica cella cados.
A copone tibi faex Laletana petatur,
si plus quam decies, Sextiliane, bibis.
Hesterna
tibi nocte dixeramus,
quincunces puto post decem peractos,
cenares hodie, Procille, mecum.
Tu factam tibi rem statim putasti
et non sobria verba subnotasti
exemplo nimium periculoso:
miso mnamona sumpotan, Procille.
Hesterno
fetere mero qui credit Acerram,
fallitur: in lucem semper Acerra bibit.
Fama
refert nostros te, Fidentine, libellos
non aliter populo quam recitare tuos.
Si mea vis dici, gratis tibi carmina mittam:
si dici tua vis, hoc eme, ne mea sint.
Chirurgus
fuerat, nunc est vispillo Diaulus:
coepit quo poterat clinicus esse modo.
|